22 กันยายน 2554 10:02 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
.. ดาวหม่น คนเริ่มเมา เหล้ายังมี
ณ คืนนี้ถ้าไม่เมาเราไม่หยุด
เหตุด้วยเรื่องเปลืองใจคิด ..จิตมนุษย์
ที่มันสุดลึกล้ำเหลือรำพัน
เมื่อรักเขา เขาไม่รักหนักอกเธอ
เลยรักเก้อเพ้อพกตกสวรรค์
เศร้าแสนเศร้าเพียงแค่ไหน รู้ใจกัน
เธอกับฉันมันเพื่อนเก่า ฉันเข้าใจ
...
ดาวก็หม่น คนก็เมา เหล้าเกือบหมด
เพื่อนยกซด ราวเป็นน้ำหลามรินไหล
รับสภาพ ตราบนี้หนอ ต่อนี้ไป
คงสิ้นไร้สุขแล้วในแววตา
เมื่อรักเขา เขาไม่รักหนักแดเดียว
เปล่าใจเปลี่ยวแสนอนาถวาสนา
มองยังเห็นเป็นความรักประจักษ์ตา
แต่ไร้ค่าเมื่อสิ้นรักประจักษ์ใจ
...
ดาวก็หม่น คนก็เมา เหล้าก็หมด
ราดรันทดรดดวงแดแก้หมองไหม้
คนเมาเหล้าคงหลับลงปลงใจไป
คนเมาใจยังตาค้างอ้างว้างจินต์
น้ำตาคนแอบรักมันหนักหนา
หนักเกินกว่ากำลังใจยกได้สิ้น
..ต้องคอยรับซับน้ำตาที่บ่าริน
จากใจวิ่นแหว่งเว้า รักเขาข้างเดียว..
ฉบับนี้ เรียบเรียงเรื่องใหม่ ให้สมบูรณ์กว่าเดิม แต่ไม่รู้ว่า มันเผยตัวมากเกินไปกว่าฉบับก่อน หรือเปล่า จนทำให้วรรคจบอ่อนแรงกว่าฉบับที่แล้ว
21 กันยายน 2554 09:33 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
.. ดาวหม่น คนเริ่มเมา เหล้ายังมี
ณ คืนนี้ถ้าไม่เมาเราไม่หยุด
เหตุด้วยเรื่องเปลืองใจคิด ..จิตมนุษย์
ที่มันสุดลึกล้ำเหลือรำพัน
เธอรักเขา เขาไม่รักหนักอกเธอ
เมื่อรักเก้อเพ้อพกตกสวรรค์
เศร้าแสนเศร้าเพียงแค่ไหน รู้ใจกัน
เธอกับฉันมันเพื่อนเก่า ฉันเข้าใจ
...
ดาวก็หม่น คนก็เมา เหล้าเกือบหมด
รินเหล้ารดราดดวงแดแก้หมองไหม้
..จะคอยรับซับน้ำตาทุกคราไป
แม้ที่เธออยากอยู่ใกล้ ไม่ใช่ฉัน
คำเตือน : สุราไม่ใช่ยาแก้อกหัก เด็กและเยาวชน ควรพิจารณาในการอ่านกลอนขี้เมาแต่ง.. หุ หุ
20 กันยายน 2554 23:21 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
จะมีเหงาใดเล่าเหงาไปกว่า
มองฟ้าสะท้อนตา คนที่เหงา
ฟ้าสีฟ้ายังเห็นว่า ฟ้าสีเทา
แล้วในใจคนนั้นเล่า เทาเท่าไร
11 กันยายน 2554 13:13 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เพราะรักดอกจึงบอกมาว่ารักมาก
ต้องจำพรากจากนี้ไป ไม่มีหวัง
ยินบ้างไหมใจยังเต้นเป็นเสียงดัง
เพียงลำพังยังรำพึงคิดถึงเธอ
วันผ่านไปใจไม่ผ่านไม่ผันเปลี่ยน
วันผ่านเวียนเพียรระลึกนึกเสมอ
เทียบวันเก่าเท่าวันก่อนตอนเราเจอ
น้ำตาเอ่อปริ่มๆรื้น ชื้นนัยน์ตา
ยังรักมาก มากเท่าที่พี่เคยรัก
ใจยังภักดิ์ แม้ไม่คาดปรารถนา
ว่าคนดีจะมีวันหันกลับมา
รู้ดีว่าสิ้นแล้วแววหทัย
เมื่อความรักหักบิ่นสิ้นความรัก
ใจเคยภักดิ์กลับแพ้เขาที่เข้าใกล้
เคยคิดแค่ รักแท้จะชนะใจ
ไม่เตรียมไว้ รักจะพลาดเกินคาดเดา
รักเขาแล้วก็รักไปให้หมดดวง
อย่าเป็นห่วงดวงใจใครจะเหงา
ให้สมที่พี่ยอมใจให้ซบเซา
อย่าสนใจใครจะเศร้า ..รักเขานานๆ
11 กันยายน 2554 13:11 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
อยู่เพื่อเศร้าไปวันๆเท่านั้น ..เศร้า
มวลความเหงาทั้งมวลหวนสู่สิง
ประหวั่นรัก จักลดละไม่ประวิง
ยังด่ำดิ่งเคยดื่มด่ำคำหวังดี
ดื่มด่ำภาพปลาบปลื้มยังดื่มด่ำ
ในคืนค่ำฟ้าสวยมากหลากแสงสี
จำภาพนั้นมั่นฉมังดั่งฝันดี
ในวันที่คืนฝันไม่ผันแปร
ฝันกับจริงแยกไม่ได้คล้ายจริงนั่น
จริงหรือฝันก็สุขศานต์สนานแน่
เชื่อว่ารักหนักหน่วงทั้งดวงแด
คือรักแท้ แม้ผ่านผันยังมั่นใจ
ดั่งสายน้ำไหลไปไกล ไม่กลับหวน
เวลาผวนไม่ผันหากลับมาได้
แต่รออยู่ ด้วยใจหวังประทังไว้
เป็นหยาดฝนหล่นมาใหม่ ..ในต้นธาร
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
2136
