10 ธันวาคม 2554 15:55 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ดูตลกคาเฟ่ เล่นมุกนี้บ่อยๆ จนกลายเป็นมุก คลาสสิกไปแล้ว
ลองคิดว่า น่าจะเอามาเขียนเป็นกลอน ลองดู
ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ครูเพลง ไวพจน์ เพชรสุพรรณ ศิลปินแห่งชาตินะครับ กราบขออภัยครูมา ณ ที่นี้
ฟังลูกทุ่ง เพลงเก่าแก่แต่ก่อนเก่า
ฟังแล้วเรานึกถึงซึ่งความหลัง
อดีตหวนทวนหามาประดัง
นิ่งนึกนั่ง ได้ฟังดังต้องมนต์
เพลง "หนุ่มนารอนาง" ใครช่างร้อง
นั่งตาพอง นึกไปใจฉงน
แว่วๆคิดชื่อได้ก็หลายคน
ยิ่งคิดค้น ยิ่งคิดใปในทำนอง
อาจจะเป็น ไวพึด เพชรตะพด (เอ๊ย)
หรือไวพจน์ เพชรตะพัด ยังขัดข้อง (เอ๊ย)
หรือไวพัด เพชรสุพิช นึกคิดตรอง (เอ๊ย)
แท้ นักร้อง ชื่อไวพจน์ เพชรสุพรรณ (เอ๊ย) (อ้าว.. ถูกแล้ว..)
6 ธันวาคม 2554 02:18 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
กลอน รัก เศร้า เมา ขำ
ถ้ารักสร่างเองได้ คล้ายสร่างเมา
คงสร่างเซาที่เศร้าหนักพักลงได้
ที่เมารักไม่พักวางหรือจางคลาย
เพราะงมงายดื่มเหงาไม่เบาลง
เติมแต่เศร้าเข้าแต่งเสริมเติมเข้าใส่
เติมเข้าไปใส่เข้าเสริมเติมความหลง
จึงติดหล่มจมปลักดังกักกรง
คราวนี้คง ไม่สร่างเซาที่เหงาใจ
จึงดื่มเหล้าผสมรักไม่พักผ่อน
เวลานอนไม่ได้กิน อะไรไหน
เวลากินไม่ได้นอน ผ่อนฤทัย
เวลาไปไม่ได้มา ไม่น่าเลย
ไม่เมารักแล้วเรายังเมาเหล้า (เอ๊ย!)
ไม่รักเมา แล้วเรามักทำไมเหวย
รักแล้วเมาเราก็มักรักอย่างเคย
โอ้อกเอ๋ยสงสัยนักรักทำไม ..เอิ๊ก!!
30 พฤศจิกายน 2554 01:25 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ยังห่วงหาอาวรณ์นอนไม่หลับ
นอนนับแสงแห่งสรวงห้วงสวรรค์
นับนาทีที่นานยาวราวนิรันดร์
นับคนนั้นเป็นหนึ่งแน่แท้ที่ใจ
อยากจะกอด แต่คนไกลไม่อาจกอด
ใจเจียนวอดหวิวหวามความหวั่นไหว
เคยเคียงกันพลันต้องพรากจากกันไกล
ยังหวังไว้ว่าวันหนึ่งจะถึงวัน..
ที่หลับตา ยังรู้ว่าอยู่ใกล้
เพราะหัวใจใกล้หัวใจไร้สิ่งกั้น
เมื่อใดใจใกล้ใจสุดใกล้กัน
เมื่อนั้น.. ใจเจ้าเอ๋ยจะเผยใจ
24 พฤศจิกายน 2554 00:42 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
รออะไรกับใจเศร้า ไม่เข้าที
กับใจที่ช้ำลึกและสึกหรอ
รอไม่นานคร้านจะหน่ายคลายการรอ
เพราะใจท้อมันไม่ง่ายจะหายไป
วันผันวัน จากจันทร์หนึ่งถึงอีกจันทร์
แต่กับฉันมันหยุดนิ่งไม่ติงไหว
เวลาตายลงแล้ว กับแววใจ
เวลาใดก็ไร้สุขทุกเวลา
โลกในใจคนโศกเป็นโลกนิ่ง
ต่างจากโลกความจริงอันเจิดจ้า
หากอยากเห็น ก็ให้ลองมองสองตา
จะพบว่ามัน หม่น เหงา เทา มืด เย็น
ตาใจบอดมอดสนิทปิดตลอด
มีทางรอดมารอทักไม่ยักเห็น
เธอรอนานรำคาญใจในลำเค็ญ
ไม่ใจเย็น ทิ้งฉันช้ำเพียงลำพัง
โปรดสำรวมใจรั้งประทังจิต
โปรดเลิกคิดเมตตาใจที่ไร้หวัง
จะสงสารใจคนท้อ ขอระวัง
หากผิดพลั้งอีกครั้งหนึ่ง เขาถึงตาย
22 พฤศจิกายน 2554 12:50 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คิดถึง.. จนฝันหาว่าคิดถึง
สุขซึ้ง ถึงเพียงนี้เทียวหรือหนอ
แล้วเธอฝันไหมเล่าว่าเฝ้ารอ
อย่าด่วนท้อ ..ขอให้ฝันรอฉันคืน
จะหวนกลับรับขวัญในวันหนึ่ง
เป็นวันซึ่งซึ้งสราญ หวานและชื่น
สิ้นการรออันรวดร้าวแสนยาวยืน
หัวใจฟื้นคืนประทับกับหัวใจ
ไม่อยากเอ่ย"คิดถึง"ให้ ใจแปลบป่น
จะแก้กลนี้ผ่านด้วยการใกล้
แล้วจะพร่ำคำพรอดตลอดไป
จะกอดไว้แล้วกระซิบ ..ไม่คิดถึง
พักกลอนอกหัก กลับมาเขียนกลอนรักบ้าง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
2768
