9 มีนาคม 2552 13:05 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
-- วานฝากดูแลใจคนไกลบ้าน
ร้าวราน หนักหน่วงทวงคิดถึง
หัวใจไร้คนกอดทอดรำพึง
เข้าใจลึกซึ้งแล้วคราวนี้
-- เคยคิดว่าหัวใจฉันใหญ่พอ
ไม่ท้อ ขอสู้ไม่หน่ายหนี
กับความเหงา เศร้าหนักหนาประดามี
ที่จะต้องทุกข์ท้นก็ทนเอา
-- แต่ที่ไหนได้ คนไกลบ้าน
พ่ายแพ้ แหลกรานไม่ทนเหงา
แทบไม่เป็นผู้คน บ่นกับเงา
ซึมเศร้า โศกสลดหมดแรงใจ
-- วานเติมแรงใจให้กันหน่อย
ถามคำน้อยเพียงคำนึง คิดถึงไหม?
หากไม่ตอบจะไม่ถามอีกต่อไป
และจะใช้วันที่เหลือเพียงเพื่อตรม
9 มีนาคม 2552 12:53 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
โลกก็หมุน
เมฆก็เคลื่อน
เลยไม่รู้ว่า อะไรไปจากอะไร
6 มีนาคม 2552 14:21 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
..ท่ารถ ทำไมผูกจำท่ารถ
มันไม่น่าจำได้
เพราะใจเรามักไปอยู่ปลายทาง
แต่ภาพท่ารถผ่นเข้ามาในห้วงคิดเสมอ
เวลาฉันทุกข์ใจ
-- มันเป็นเวลาและอารมณ์
ของการไปพ้น
ของการนึกถึงสิ่งหวัง
ของความแน่นอน ที่ปลายทาง
-- วันนี้ท่ารถใหญ่มาก
5 มีนาคม 2552 13:44 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คำรักส่งให้เธอ
มันมิใช่เป็นเพียงวัตถุชิ้นหนึ่ง เช่นดอกไม้
แต่มันเป็นกล่อง
ที่บรรจุไว้ด้วย
อารมณ์ขัน วันเวลา
ความอบอุ่น
อดีตช้ำน้ำตา
ความคาดหวังอนาคต
-- ฉันขอมอบกล่องใบนี้ให้เธอ.
4 มีนาคม 2552 13:56 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
น้ำตามีหลายอย่าง
มีน้ำตาอย่างหนึ่งที่มันไม่ไหลออกมา
-- มันเป็นน้ำตาของสองวันถัดมา
หลังจากความทุกข์หนักโจมตีหัวใจ
-- อย่างเงียบงัน
มันซึมซับไปทั่วทุกอณูหัวใจและร่างกาย
-- เริ่มจากไม่รับรู้เวลา ไม่รับรู้โลก
สูญเสียอารมณ์ขัน สูญเสียความมั่นใจในตน
ไม่รู้ร้อนหนาว ไม่หิว ไม่ง่วง
จนเริ่มสูญเสียการรับรู้ความเจ็บปวด
-- เจ็บปวดเหมือนกัน
แต่ ชา ชา เหมือนไม่ได้เจ็บปวด
นี่เป็นความเจ็บปวดมากกว่าหัวใจเจ็บปวด
แต่เป็นความปวดลึกถึงระดับวิญญาณ
.. น้ำตาวิญญาณไหลพราก พราก
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1470
