22 มีนาคม 2552 13:47 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ทางเดิมที่เดิน ต่างไปได้
ด้วยตาที่มองต่าง
-- วันนี้มีตาเป็นกล้องถ่ายภาพ
เห็นโค้ง เห็นขอบ เห็นภาพฉาย
รูปรอยเงา เป็นเรื่องราวจากเส้นสวย
-- วานนี้มีตาเป็นตากวี
มองนิดหน่อยก็เห็นเหลือจะนับ
มองทะลุ มองซ้อนทับ มองตีลังกา
จากเพียงกิ่งไม้เดียว ดาด คาดฟ้า ฟ้า
-- สิ่งที่เราเห็นรับเข้ามา
หรือเกิดใหม่ในใจเราที่สร้างขึ้น
แล้วก็เปลี่ยนเราไป
-- ผมยิ้มด้วยการมองดอกไม้
ผมร้องไห้ด้วยการเขียนบทกวี
-- แล้วผมดมดอกไม้ด้วยอะไร
แล้วผมเขียนบทกวีด้วยอะไร..
21 มีนาคม 2552 13:48 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ฝนขาดเม็ด
หยดน้ำปรากฏทุกปลายกิ่ง
-- เพ่งมอง เพราะ
ถ้าฉันพลาดที่จะมองมัน
มิใช่แค่ต้องรอฝนตกครั้งต่อไป
แต่ต้องรอทั้งชีวิต
เมื่อมันจะไม่เกิดขึ้นเหมือนเดิมอีกเลย
21 มีนาคม 2552 13:44 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ร้อยเพลง หมื่นการร้องของแม่กล่อม
มันไม่ได้จางหายไปไหน
ทุกเสียงทุกพยางค์ มันสร้างจิตความคิดใจ
ของลูก ให้เข้มข้นเป็นคนมา
-- เลือดในอกทุกหยด แสนหยด ล้านหยาด
ที่ลูกได้กินอิ่มไม่ไปไหน
ทุกหยดนั้น สร้างเลือด สร้างเนื้อ ชีวิตลูก
-- ที่เดินไปมาเป็นคน คือเลือดในอกแม่
ที่พูดจาอยู่ทุกคำของคน คือเสียงเพลงของแม่
-- คนในโลกทั้งหมดล้วนเป็นลูก
โลกนี้เป็นโลกของ ลูกของแม่ทั้งนั้น
-- หกพันล้านคน ลูกของแม่เดินไปมา
ผมเห็นเลือดในอกแม่รวมกัน
ผมได้ยินเสียงเพลงของทุกแม่รวมกัน
เห็นชัดเจนว่า พระคุณแม่นั้นยิ่งใหญ่แค่ไหน
20 มีนาคม 2552 13:01 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
มองจากห้องกระจกแสนสี
ที่หักเหมาจากเพียงหนึ่งแสง
.. มองออกมาข้างนอกที่โลกนิ่ง
แค่เห็นปลายเท้า ก็รู้ว่าเธอรักระบำ
20 มีนาคม 2552 12:54 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
เรานั่งห่าง ห่างกันในที่ต่าง
เธอนั่งในห้องโถงที่กระจกกลืนแสง
แล้วร้องเพลงเป็นสีต่างๆ
ฉันนั่งข้างนอก ใกล้สนาม สวนดอกไม้
ฟังดอกไม้คุยกับลม
-- เราต่างคุยกันด้วยการนั่งนิ่ง
และผูกโยงกันด้วยความต่าง
ร้องเพลงประสานกันด้วยความเหมือน
.. เงียบๆ
เหมือนดอกไม้ฤดูหนาว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1009
