11 พฤษภาคม 2552 13:57 น.

หากคำรักจะกลายเป็นคำลวง



ไม่โกรธเลย 

หากคำรักจะกลาย เป็นคำลวง

คำรักคำนั้นที่ฉันเคยฟัง

มันซื่อตรง ก่อเกิดความรัก 

ความรักเกิดกับใจนั้นซื่อตรงเสมอ

-- มันชัด มันใช่ มันไม่อาจเป็นอื่น

คำรักในวันเก่าจะยังคง

หล่อเลี้ยงจิตใจ ไม่อาจบิดพลิ้วได้

แม้แต่การกลายเป็นคำลวงไปในวันหนึ่ง

..ฉันยังอาศัยอยู่ในนาทีนั้น

ที่ความรักยังคงเป็นความรัก

956

love

comment

9 พฤษภาคม 2552 13:45 น.

ไกลหัวใจ

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน

นึกถึงเมื่อตอนนั้นฉันยังเด็ก

ตัวยังเล็กซุ่มซ่าม หนามตำให้

คนปลอบว่าไม่เจ็บหนาอย่าร้องไป

ไกลหัวใจ อย่าร้องหนอเดี๋ยวก็หาย

มาวันนี้ โตพอที่จะมีรัก

แต่ไม่ยักจะรักเป็นพอเล่นได้

เลยโดนรักลวงเล่น จะเป็นจะตาย

แทบวางวายไม่ว่างเว้นเป็นประจำ

หรือเพราะเราเก็บเธอไว้ที่ใจเรา

จึงเก็บเจ็บ จับเจ่าเข้ากระหน่ำ

จะเชิญเธอออกจากใจไม่กล้าทำ

กรรมหนอกรรม ก็ใจเราให้เขาแล้ว

จะให้เธออยู่ห่างใจทำไม่ได้

จะดีร้าย เจ็บดีแท้ยังแน่แน่ว

หวังยังหวังออกนอกหน้านัยน์ตาแวว

ให้น้องแก้ว ไกลหัวใจ ทำไม่ลง

872

love

comment

9 พฤษภาคม 2552 12:41 น.

ขนนก ลอยมาตกที่ฉันพอดี

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน



ขนนกเส้นหนึ่ง

ลอยมาตกลงที่ฉันพอดี

-- มิได้สนใจความบังเอิญ

แต่สงสัยว่า..

มันลอยมานานแค่ไหนแล้ว

ขนนกเส้นหนึ่ง จะลอยได้นานเท่าไร

ชั่วชีวิตของการลอย พบพานอะไรบ้าง

เหนื่อยบ้างไหมในการลอย จึงตกลง

1564

love

comment

9 พฤษภาคม 2552 12:37 น.

ต้องใช้กี่จิตรกร มาระบายใบไม้ทีละใบให้เปลี่ยนสี

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน



-- ต้องใช้กี่จิตรกร

มาระบายสีใบไม้ทีละใบให้เปลี่ยนสี

เป็นสีของฤดูใบไม้ร่วง

-- ต้องใช้คนสวนกี่คน

มาปลิดใบไม้ทีละใบให้ร่วง

มาเต็มลาน

-- เพื่อที่ทุกอย่างจะเคลื่อน

เราต้องการแค่โลกใบเดียว

-- ต้องใช้กี่ผู้ดู

มามองใบไม้ผ่านแสงเรืองสว่างเห็นสวย

-- ต้องใช้กี่คน

มารับรู้โลกอย่างที่มันเป็น

-- ธรรมชาติ คือธรรมดา

1444

love

comment

7 พฤษภาคม 2552 14:35 น.