27 พฤษภาคม 2552 13:42 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ก้อนอิฐทับต้นหญ้าอยู่
มิอาจงอกเงย
ทั้งไม่มีพลังจะยกอิฐผลักไปข้างๆ
-- อย่าประมาทในการประเมินพลังของชีวิต
ขอมีเแสงเพียงน้อยนิด
บวกกับเวลาอีกหน่อย
หญ้าจะเติบโต แทงทะลุอิฐ
จนอิฐที่เคยทับหญ้าแตกครึ่ง
27 พฤษภาคม 2552 13:32 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ต่ำต้อยเหมือนเม็ดทราย..
มีไว้ให้เหยียบย่ำ
ต่ำกว่าใต้เท้า
-- หากไม่ดูให้ดี
ที่หัว มีทรายติดอยู่
25 พฤษภาคม 2552 13:10 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
การยอมแพ้
เจ็บปวดกว่าการพ่ายแพ้
-- เพราะในการพ่ายแพ้นั้น
เราได้สู้สุดฝีมือแล้ว
.. แต่วันนี้
ฉันยอมแพ้แก่หัวใจ
โดยไม่อาจสู้อะไรได้เลย
25 พฤษภาคม 2552 13:06 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
พบแสงสว่างกลางวัน ทุกวัน
แต่ฉันก็ยังไม่อาจเข้าใจแสงสว่าง
-- อาจบางที
มีแต่ความมืด
ที่รู้ว่าแสงตะวันคืออะไร
24 พฤษภาคม 2552 13:09 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แม่จ๋า! พับนกให้หนูหน่อย..
แม่พับส่งให้
แล้วหนูน้อยก็ปล่อยนก ลอยไปตามสายลม
ตัวแล้วตัวเล่า
หลายปีผ่านไป
จนนกเต็มท้องฟ้า
-- ท้องฟ้าของลูกแน่นขนัดไปด้วยนก
ลูกก็ยังขอให้แม่พับนกให้
แม่ก็ยังพับให้
ไม่เคยถาม.. ไม่เคยหยุด..
เช่นเดียวกับความรักของแม่