1 มิถุนายน 2552 12:17 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
จากภาพสะท้อน ของแผ่นฟ้าบนแผ่นน้ำ
-- มันดูเหมือนโลกไร้แผ่นดิน
มีเส้นเดียวบางๆขีดอยู่
อย่าลบออกได้ไหม
โลกจะได้มีแผ่นดิน
.. มีขอบฟ้า
ไกล แต่ คือมีแผ่นดิน
1 มิถุนายน 2552 12:14 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
.. จะจากไปแล้ว..
คำนี้ยังบาดใจกว่า ..จากไปแล้ว.. อีก
-- จากไปแล้ว.. ยังมีความคิดถึงเป็นรางวัล
ยังมีหวังว่าวินาทีจะดีขึ้น
ด้วยความหวัง จะได้พบหน้า
เหมือนฉันใกล้เธอเข้าไปทุกที
.. จะจากไปแล้ว.. มีแต่ความอาลัย
ความอาลัยที่วินาทีมีแต่จะร้ายขึ้น
ยังมีเธอมีฉัน แต่มีการจากลา คั่นกลางให้ห่างกัน
1 มิถุนายน 2552 12:10 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ชวนสหายรายล้อมอ้อมทำวง
มุ่งประสงค์จิบน้ำจัณฑ์กลาง วันร้อน
แสงตะวันส่องจ้า ไม่อาทร
ใครมาก่อนดื่มก่อนให้ร้อนคลาย
เจ้านายโผล่หน้าเข้ามาเห็น
โกรธจนเต้นเอ็นคอขึ้นเป็นสาย
ด่าป่น จนเป็นจุณ ดูวุ่นวาย
"นี่เพิ่งบ่าย ไว้ห้าโมงค่อยก๊งไม่ว่า"
เพื่อนตาฉ่ำ ตอบคำทำหน้าเป็น
ใจเย็นๆเจ้านาย เดี๋ยวขายหน้า
ค่อยยกมือขึ้นมองนาฬิกา
เจ้านายจ๋า ห้าโมงแล้ว ..ทีไหนสักแห่ง
27 พฤษภาคม 2552 23:49 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
แบกใจที่ภินท์พังยังเฝ้าแบก
คงไม่แปลกถ้าใจนี้ยังมีหวัง
พังรุ่งริ่ง โรยล้า ช่างน่าชัง
แต่ก็ยังพอเดินได้เพื่อไปพ้น
พ้นที่นี่ และตอนนี้ที่โหดร้าย
ใจรอนๆเจียนลับวายไปหลายหน
ที่ยังพอเห็นเดินได้คล้ายเป็นคน
แท้ใจป่น ไม่เหลือแล้วแม้แววตา
..และนี่คือความหวังครั้งสุดท้าย
หากจะตาย ก็ขอตายให้พ้นหน้า
ไม่ให้เธอต้องสมเพชเวทนา
แบกเศษใจอันอ่อนล้า มาตายรัง
27 พฤษภาคม 2552 23:28 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
คนว่าความฝันนั้นบอกเหตุ
ว่ามีเจตนา-จิต คิดห่วงถึง
..ในจิตใต้สำนึกอันลึกซึ้ง
คนเราจึงเห็นภาพใครอยู่ในฝัน
จะขอเผยใจมาสารภาพ
คล้ายเป็นบาปอยู่ในหัวใจฉัน
.. ว่าไม่ฝันถึงที่รักเลยสักวัน
- รักอยู่ไหน ใจอยู่นั่น ไม่ฝันถึง -