11 พฤศจิกายน 2553 02:37 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
นอน กันหนาแก้วตาชวนมานอน
หลับ พักผ่อน หลังเวลากินอาหาร
ไม่ ต้องกังวลหมองท้องจะมาน
รู้ อาการว่าอ้วนแน่ แต่.. แล้วไง
นอน นานๆ ให้อาหารค่อยๆย่อย
คู้ เล็กน้อยตะแคงขวาเข้าท่าไหม
ไม่ กลัวอ้วน ไม่กลัวฉุ นอนจุใจ
เห็น ใครๆที่เขาอ้วนล้วนมีตังค์
(หุ่นเสี่ย หุ่นซ้อ ว่างั้นเถอะ..)
10 พฤศจิกายน 2553 14:46 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ช่วยด้วย ช่วยด้วย ช่วยฉันที
วันนี้มีเรื่องราวมาเล่าขาน
อยู่ที่บ้านหลังนี้หนา มาก็นาน
วันผันผ่านก็เพียงพบสงบเย็น
แต่วันนี้มีเหตุอาเภทใหม่
ทนไม่ไหวต่อตานี้ ที่ได้เห็น
ช่างยั่วยวนป่วนใจแปลก แยกกระเด็น
ไม่เคยเป็น เลยแปลกใจเมื่อได้ดู
ป้าข้างบ้านนึกสนุกลุกมาแต่ง
กางเกงแดง-ขาสั้นกุดสั้นจุ๊ดจู๋
ใส่บิ๊กอายแล้วย้ายร่างมาให้ดู
ยอดพธู สวยกว่าใครในปฐพี
บอกว่าแต่งแบบเกาหลี ไม่มีผิด
เขียนขอบตาดำปิ๊ดจนมิดหมี
เต้นไปพลางอย่างเพลง nobody
โอ้คนดีช่างยั่วยวน ..ชวนให้บวช
10 พฤศจิกายน 2553 12:59 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ชวนดื่ม
เพื่อให้ลืมเรื่องเก่าที่เศร้าสร้อย
เพื่อให้ลืมเรื่องหลังยังฝังรอย
เพื่อไม่คอยค้างคาเวลานาน
ชวนดื่ม
เพื่อหยิบยืมช่วงนาทีที่แสนหวาน
ดั่งเที่ยวท่องล่องฟ้า-สุธาธาร
ช่างเบิกบานเริงละเล่นเช่นคนธรรพ์
...
ที่ชวนดื่มมิใช่ปลื้มดื่มสุรา
เดี๋ยวจะโดนโยนข้อหามาใส่ฉัน
บอกไว้นิดก่อนถือโทษมาโกรธกัน
ชวนดื่มนั้น น้ำจับเลี้ยง เยี่ยงอากง
10 พฤศจิกายน 2553 12:57 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ชวน-นอบ..
ตามระบอบธรรมเนียมไทยวิไลหรู
การเคารพนั้นประเสริฐน่าเชิดชู
นอบคุณครู นบผู้ใหญ่ ไหว้ฟ้าดิน
เมื่อจะไปก็ต้องลา มาก็ไหว้
หมั่นทำไว้ เสริมศิริไร้ติฉิน
ไปที่ไหนใครเมตตา ทั่วธานินทร์
ไม่เคยสิ้นคนรักใคร่ ได้ใจมา
..ที่มาบอกชวน นอบ เพราะชอบนวล
ไม่ได้กวนแกล้งกลั่นปั่นภาษา
พูดไม่เก่ง ยังอายคำจำนรรจา
จึงเขียนมา ชวน-นอบ เพราะชอบนวล
21 ตุลาคม 2553 09:34 น.
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
ฟังเพลง If I die young ของวง the band perry มา แล้วก็เกิดแรงบันดาลใจ
ของเขาเป็นคนละเนื้อหา กลอนนี้มิใช่การแปลเพลง
แต่ คำว่า if I die young มันกระทบใจแค่นั้น
สรุปว่า.. มิใช่เขียนจดหมายเพื่ออำลาใครไปไหนนะครับ อิ อิ
หากฉันตายในวันนี้ที่เยาว์วัย
ขออย่าได้โศกอาวรณ์ห่อนไห้หา
ได้พบแล้วชีวิตดีมีราคา
เกิดกายมา มีพ่อแม่รักแท้จริง
เคยสมหวังเคยผิดหวังเคยพลั้งพลาด
วันนี้กวาดเก็บหัวใจไว้บนหิ้ง
ไม่ดิ้นรน ไม่ค้นไกลไม่ช่วงชิง
รักนิ่งๆไม่ร้อนใจอะไรเลย
เคยเที่ยวท่องข้ามฟ้ามหาสมุทร
เห็นจนสุดก็แค่นั้น มันเริ่มเฉย
เที่ยวคนเดียวกับเป้หลังก็ยังเคย
วันผ่านเลย เลยผ่านล่วงไม่ห่วงใด
เป็นมาแล้วทั้งแกล้วกล้าและตาขาว
พบเรื่องยาวและเรื่องสั้น เรื่องหวั่นไหว
มีเพื่อนดี มีเพื่อนกิน เพื่อนสิ้นใจ
เคยยากไร้ไม่ระย่อ พอมีกิน
พอใจแล้วกับชีวิตที่ผ่านมา
หากแม้ว่าชะตาสั้นมันผันผิน
หากจะต้องถึงคราวตายวายชีวิน
ก็จะขอจบสิ้น อย่างง่ายงาม
อยากให้ฝังฉันไว้ใต้ไม้ร่ม
อาจเป็นทิวต้นลั่นทมหรือมะขาม
หรือต้นไม้ใหญ่ๆใดก็ตาม
ครั้นเมื่อยามลมพัดไกวจะได้เย็น
แถมมีเพลงใบไม้คอยร่ายกล่อม
หรือดอกหอม-สวยให้ใครได้แลเห็น
เอื้อประโยชน์อยู่ประจำเพียรบำเพ็ญ
ฉันอยากเป็นอย่างไม้ใหญ่ที่ใจดี
เพื่อระลึกถึงฉันวันสุดท้าย
ให้ช่วยโปรยดอกไม้ปราย หลายๆสี
ฝังไปกับ หนังสือกลอน-บทกวี
เผื่อจะมีเวลาอ่านเมื่อนานไป
หากเธอคิดถึงฉันในวันเหงา
ก็จงเอาบทกลอนกานท์มาขานไข
หรือเล่นเพลงให้ฟังเล่นเย็นๆใจ
แต่ไม่ต้องจุดฟืนไฟ เสียดายควัน
เอาเรื่องเก่ามาเล่าฟังก็ได้อยู่
เบื่ออุดอู้ก็นำเนื่อง เรื่องขำขัน
หรือจะเล่าเรื่องปรัชญา ไม่ว่ากัน
จะเข้าฝันไปขอบใจ ไม่นานเลย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
หน้าส่วนตัว
1456
