อ่านขำขันยามบ้านเมืองต้องการอารมณ์ขันหนึ่งให้อยู่แต่ในบ้านหลังสี่ทุ่มสองควบคุมทีวีไว้ไม่ให้ฉายสามเปิดเพลงปลุกใจสู้ไม่รู้วายสี่เซเว่นปิดไม่ขาย ของป้องกันรอดูอีกสักเก้าเดือนเถิดเพื่อนพ้องเราจะมีน้องๆมาไม่อั้นเมื่อปัจจัยได้บรรจบอย่างครบครันตัวใครก็ตัวมัน นะทั่นนะ อิ อิ
คุณ din เขามาตัดพ้อไว้ที่กลอน ขโมยจูบฯ ก็จะขอตอบกลอนตามนี้นะครับคนในฝันนั้นหรือคือคนนี้เป็นคนที่ผูกจำนำประจำฝันใฝ่ฝันเฝ้าเช้ายันค่ำประจำวันเมื่อหมายมั่นฝันจึงย้ำประจำใจน้ำท่วมปาก ยังมีตาเป็นหน้าต่างส่งมาบ้าง เพื่อให้หายคลายสงสัยหากหลบตาเหมือนห้ามหวงดวงหทัยก็แล้วใครจะกล้าเอ่ยเผยวจีขอสายตา สานประสบพบสบสายตาเพื่อย้ำว่ายังไหวหวั่นทุกวันวี่ดูเหมือนแช แลอาจเชือนเหมือนรอรีแต่ใจนั้นเร็วรี่ไม่รีรอมาเติมฝันให้กันใหม่ ให้เต็มฝันไม่ประหวั่นพรั่นภัยอะไรหนอทั้งตื่น-ฝัน ทั้งวัน-คืน ชื่นพะนอเพียงแค่ขอเธอเปิดทางหน้าต่างใจเราจะเดินไปด้วยกันฝันไปด้วยมีรักอวยช่วยเป็นดั่งพลังให้ไปที่ไหนไม่รู้นะ แต่จะไปแล้วหากถามว่ากลัวไหม ..ไม่เคยกลัว
... สาวน้อยเธอคงคอยเฝ้าใฝ่ใจคนในฝันหวังเหลือเกินหวังหัวใจให้เจอกันเจอคนคล้าย จึงหมายมั่นว่ามันจริงคนที่คล้ายท้ายแล้วแท้ก็แค่คล้ายแค่ละม้ายคล้ายละเมอเผลอใจหญิงเจ็บเมื่อจบไม่วางใจไม่ประวิงเธอเกือบทิ้งทั้งหัวใจในน้ำตามานี่หนอขอให้พี่กอดแน่นๆเพื่อเทียบแทนความห่วงใยให้ใจกล้ายังหวังดี พี่บอกเธอเสมอมาและย้ำว่าจะห่วงเธอเสมอไปฝากหอมเอาไว้ที่ หน้าผากนุ่มน้ำตาชุ่ม มาจะเช็ดน้ำตาให้ซับความเศร้าแห้งสนิทถึงจิตใจแจ้งวันใหม่ ใจจะพร้อมน้อมรับรัก
เป็นคนเงียบเรียบง่ายๆ ชายคนเงียบอาจจะเปรียบเป็นเช่นคล้ายชายช่างฝันมีอะไรในใจก็ไม่บอกกันเก็บในใจเท่านั้น ให้มันเป็นเก็บความเงียบจนเพียบแปร้ จนแพ้พ่ายหมดสิ้นลายหมายสิ้นลดหมดศักดิ์ศรีในฝันนั้นเกินคาดหมายร้ายหรือดีเป็นฝันที่ติดใจจำอยู่ร่ำไปเพราะรักเขาเฝ้าลอบแลแต่แอบรักชอบชะงักมักชะแง้ แอบแลหาเตือนตัวเองไม่เคยรอดตลอดมาเต็มอุราแล้วเตลิดจนเปิดเปิงรักที่ล้นจนเกินใจไม่อาจห้ามต้องยอมตาม ไปไหนไปให้มันเหลิงเพียงแอบรั้งประทังไว้ในชั้นเชิงให้ระเริง โลดเล่นแต่แค่ยามนอนหลับยังฝันวันยังค่ำประจำบ่อยฝันว่าค่อยจูบคนดีที่แก้มใสขโมยจูบ คล้ายคำถามนำความนัยขโมยใจ คือคำตอบว่าชอบเธอ
ฟังเพลง ไม่อาจจะลืม ของ หนุ่มเสก <http://www.youtube.com/watch?v=gRMb8_cIsbY> แล้วเกิดแรงบันดาลใจ ให้แต่งกลอนนี้ ฝากเพลงไว้กับกลอน และ ฝากกลอนไว้กับเพลงนะครับ
เหงาอีกแล้ว ไม่แคล้วเราเหงาอีกแล้ว
ไร้วี่แวว แม้แค่คล้ายจะคลายเหงา
ไม่มีทางตามมันทัน ให้บรรเทา
ทุกข์ยังเท่าทุกข์วันนั้นวันเธอลา
ยังฝันถึง สิ่งซึ่งฉันยังฝันใฝ่
ยังตามไล่ ลากใจทรุดไปสุดหล้า
เพ้อเพียงจิตพิศวาสที่คลาดคลา
ไล่ตามหาล่าตามหวงดวงฤทัย
เธอได้มอบให้รักมั่น แล้วพลันถอน
มาบั่นทอนถอนคำรักแล้วผลักไส
ริบให้รักแรมร้างวางไว้ไกล
เหมือนอยู่ในความมืดมิดนิจนิรันดร์
ไม่อาจรักใครได้ใหม่ ไม่อาจรัก
ไม่อาจจักฝันถึงใคร ไม่อาจฝัน
ไม่อาจกั้นความเศร้าใจ ไม่อาจกัน
ทั้งหมดนั้นนั่นเพราะใจ ..ไม่อาจลืม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคืนแรมสามค่ำหน้าร้อน
Lovings
คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1954
