25 พฤศจิกายน 2567 16:30 น.
โอ้มหาโพธิสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่นำประทีปส่องไสวให้สรรพสิ่ง
ท่ามความมืดแห่งราตรีที่ประวิง
ธรรมถูกทิ้งสูญหายจากใจชน
กงล้อกรรมแห่งมนุษย์ยากหยุดยั้ง
หมุนไปดั่งเพลิงไหม้ในทุกหน
น้ำเท่าไรดับพอทุกข์ท้อทน
เวรส่งผลให้พินาศปราสนาการ
มวลมนุษย์ผู้ก่อพอประทุ
ไฟล่วงลุลุกลามตามล้างผลาญ
โลกคือบ้านย่อมทุรนทรมาน
กี่วิญญาณล่วงลับสุดนับคณา
โอ้มหาเทพเรืองฤทธิ์ทุกทิศสถาน
ฤาหมายต้านแรงกรรมนำรักษา
เมื่อมนุษย์แหกกฎหมดปัญญา
ทิ้งอหิงสาเสียสิ้นทุกถิ่นคาม
โรคระบาด สงคราม ความร้อนโลก
ค่อยคลอนโยกชีวาน่าเกรงขาม
ผลักมนุษย์สู่ปากเหวอันเลวทราม
เปลี่ยนโลกงามเป็นนรกที่เลือดเย็น
โอ้พระเจ้าผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์
ทรงสร้างสรรค์โลกางามตาเห็น
แต่บุตรท่านช่วยทำลายกลายลำเค็ญ
ทำตัวเป็นเช่นเหลือบไรให้รำคาญ
ทรงวจนะผ่านศาสดาทุกศาสนา
ตั้งเวลาสร้างโลกล้วนสื่อสาร
แต่ถ้อยคำถูกบิดเบือนด้วยเหล่ามาร
โลกถึงกาลแตกดับแสนอัปรีย์
กำเนิดขึ้น ตั้งอยู่ สู่ดับสลาย
วนเวียนว่ายทะเลทุกข์ไร้สุขี
จนกว่าแจ้งสัจจาพระพาที
คืนถิ่นที่จากมาสิ้นอาดูร....
Be Vegan Make Peace
www.suprememasterTV.com