27 เมษายน 2565 22:25 น.

เนกขัม

คีตากะ

จับหัวหรือจับหางจงอางร้าย
ย่อมมิวายถูกแว้งกัดต้องบัดสี
สะสมบุญตุนบาปตราบชีวี
ยากหมายหนีห้วงทุกข์จ้องรุกราน
หลงละเมอเวียนวนบนกองขยะ
ย่อมยากละความเหม็นเป็นสุขศานติ์
กว่านอนลงดงดอกสุมามาลย์
จึ่งประทิ่นกลิ่นหวานสราญใจ
มาตรอยู่บ้านวิหารถ้ำหรือจำวัด
ครองคฤหัสถ์บรรพชิตสถิตไหน
แสวงหาสารัตถะประโยชน์ใด
ธรรมหาได้เปลี่ยนแปรแค่จิตต่าง
ถึงโลกแตกจักรวาลพานล่วงลับ
ชีวิตดับลับไปให้หม่นหมาง
ไม่หลงเหลือสิ่งใดให้เปล่าว่าง
สิ้นทุกอย่างแต่ธรรมยังดำรง....
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ