แมวจอมซนสีดำราวน้ำหมึกค่ำคืนดึกแฝงกายชายตาหาบนกำแพงหมอบนิ่งอิงชายคาจับจ้องตามองทางอันว่างเปล่าบนถนนเปลี่ยวร้างท่ามกลางดึกดูล้ำลึกเลื่อนลอยและหงอยเหงาสุนัขจรมุสิกชาติปราศแม้เงาสิ่งใดเล่าเจ้าคอยในรอยกาลมาตรรอคู่สู่สมกลางลมหนาวคงรวดร้าวเอกาน่าสงสารลมเย็นเยียบยิ่งนักจักแผ้วพานยากใครผ่านพ้นแน่แม้นาทีไฟถนนเลือนรางกลางคืนเปลี่ยวคงโดดเดี่ยวเช่นเจ้าเปล่าวิถีจะเหลียวแลหาใครก็ไม่มียิ่งราตรียิ่งดึกนึกเวทนาแมวราตรีจอมซุ่มแห่งมุมตึกสุดคาดนึกเป็นไปในปริศนาเพียงเคลื่อนไหวไร้รอยน้อยพบพาชั่วพริบตาหายวับกับราตรี...
ไม่จำต้องจับยามสามตาหยั่งไม่ต้องนั่งดูดาวเด่นพราวสรวงไม่ต้องพึ่งโหราชะตาดวงก็พอล่วงรู้อนาคตหมดหวังใดถึงไม่มีทิพย์ญาณการหยั่งรู้ถึงปราศตาทิพย์ดูก็รู้ได้ถึงปัญญาต่ำต้อยน้อยเพียงไรก็เตรียมใจยอมรับกับความจริงภาพมันฟ้องหลักฐานพยานชัดด้วยบาปซ้ำกรรมซัดมัดทุกสิ่งนั่นเหวลึกเบื้องหน้าพาดำดิ่งอนาถยิ่งชาวโลกต้องโศกครวญหนทางแก้แค่พลิกเพียงฝ่ามือกลับยึดถือตัวตนทนกำสรวลหยิ่งทะนงผยองต้องคร่ำครวญฉลาดเลิศล้วนเลยตกนรกทรามเห็นแมงเม่าเข้ากองเพลิงเริงถลำเพียงตอกย้ำชีวินสิ้นคำถามโลกกว้างใหญ่ไพรกว้างทางงดงามไยเดินตามแมงเม่าน่าเศร้าจริง...
ติดเอ็นสะท้านจากบ้านมานานแปดปีเรียนอะไรคนดีเขาลือว่ามาเรียนหมอมีคนไปเห็นแม่เนื้อเย็นแถวแถวหน้ามอนั่งให้หนุ่มเคลียคลอนี่มันหลักสูตรใดหนาโทรไปกี่ครั้งกี่คราเธอว่าติดเรียนช่างขยันหมั่นเพียรสองยามไม่ยอมเลิกราถูกความหวั่นไหวรบเร้าใจให้มาเจอหน้าภาพที่เห็นบาดตาเหมือนฟ้าผ่ากลางหัวใจมองเห็นรองเท้าชายวางใกล้โฉมศรีใจแทบขาดตรงนี้ในห้องน้องมีชายไหนยินเสียงดังมาทำพี่หน้าชาแทบหยุดหายใจเทอมนี้สอบวันใดขอให้เกรดเอทุกคราวแม่นักศึกษาพี่คงไม่กล้าไปทักสิ้นสุดกันความรักพี่คงพักใจอีกยาวจะจำเอาไว้มหา'ลัยที่น้องไปเข้าพี่จะบอกใครเขาเข้าเรียนแล้วจะหลายใจ...Cr : ขอบคุณผู้แต่งเพลง/ผู้เรียบเรียง/คำร้อง/ทำนอง/ศิลปินที่สร้างสรรค์เพลงวิท'ลัยหลายใจทุกท่านครับ...