1 สิงหาคม 2558 00:23 น.
คีตากะ
ฟากฟ้าสูงเกินใจจะไขว่คว้า
จับจ้องตาหาเธอละเมอฝัน
หวังพบบ้างนางฟ้าล้ำลาวัลย์
บนสวรรค์ไกลลิบทิพย์วิมาน
เพียงเมฆจางรางเลือนที่เคลื่อนคล้อย
พบเพียงรอยมายาลวงตาผ่าน
ยังเหม่อมองปองหามาเนิ่นนาน
แม้ร้าวรานเพียงใดใจใฝ่คอย
จนวันหนึ่งซึ่งใจจวนใกล้ล้า
ละสายตาจากฟ้านั้นเคยมั่นสอย
พลันพบเจอเธอนี้ที่เฝ้าคอย
บนแดนดินใช่ลอยคล้อยนภา
ดั่งธิดาบนดินสิ้นโศกศัลย์
จิตผูกพันแต่เธอละเมอหา
เธอทักทายร่ายคำย้ำวาจา
เพียงสบตาต้องเพ้อละเมอครวญ
ไม่เคยรู้เธอนี้มีอยู่จริง
คุณค่ายิ่งสิ่งใดใจคิดหวน
เสียเวลามองฟ้าไกลใจทบทวน
ทุกสิ่งล้วนเป็นเพียงฝันอันเลื่อนลอย.....
1 สิงหาคม 2558 00:24 น.
คีตากะ
บนถนนที่ยาวไกลใต้ฟ้ากว้าง
คืนน้ำค้างพร่างพรายกายเหน็บหนาว
แสงจันทร์ส่องครองฟ้าดาราพราว
ทุกย่างก้าวมีเพื่อนแท้แค่เพียงเงา
เรื่องราวหลากมากมายมลายลับ
ไปพร้อมกับกาลเวลาพาเงียบเหงา
เหมือนสายลมพรมพลิ้วลิ่วบางเบา
พัดพาเอาสิ่งต่างต่างร้างลาจร
เพียงเม็ดทรายลอยล่องท่องเวหน
ก่อนล่วงหล่นบนผืนทรายรายสลอน
เก็บเรื่องราวหลากรสกี่บทตอน
แอบซุกซ่อนซ้อนทับนับอนันต์
ฝากร่องรอยประทับแนบกับหมอน
ยามหลับนอนฟุ้งเฟ้อละเมอฝัน
ซากอดีตความหลังครั้งวานวัน
คล้ายหมอกควันสีจางรางรางไกล
โลกเดินทางเฉื่อยช้าเหมือนล้าเหนื่อย
สายน้ำเอื่อยรินหลั่งยังเลื่อนไหล
พบและพรากจากกันผันแปรไป
เหลือเพียงใจซ่อนความลับกับเงาจาง.....
1 สิงหาคม 2558 00:17 น.
คีตากะ
ณ โลกเหงาเปล่าร้างกลางป่าคน
ใจสับสนเรื่องราวยามก้าวผ่าน
คงโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจให้ร้าวราน
จนเนิ่นนานเกินทนหมองหม่นทรวง
พบเจอเจ้าเข้าใจให้ไออุ่น
อ่อนละมุนงดงามตามห่วงหวง
แววตาเจ้าซื่อใสไร้เล่ห์ลวง
จำตกบ่วงแห่งรักเกินหักใจ
เพียรคอยเฝ้าดูแลแม้เหินห่าง
ถึงเส้นทางรางเลือนเหมือนหลงใหล
ยังคงมั่นมิผันแปรแพ้ทางไกล
ตามห่วงใยนานมาเหม่อหาคอย
แต่ความงามแห่งเจ้าที่เฝ้าหลง
ใครก็คงงมงายหมายเอื้อมสอย
จนสุดท้ายพ่ายใจคนใกล้กลอย
ทิ้งคนคอยห่างไกลให้ทุกข์ทน.....
1 สิงหาคม 2558 00:17 น.
คีตากะ
ห่างไกลกันเพียงไหนไม่เคยหวั่น
เพราะสองใจผูกพันมั่นเสมอ
มีความรักหนักแน่นแสนละเมอ
เชื่อมใจฉันกับเธอเสมอมา
หากเธอเหนื่อยทุกข์ท้อขอจำไว้
ยังมีฉันห่วงใยใจห่วงหา
อยู่ตรงนี้ที่เก่าเฝ้ามองมา
เคียงข้างเธอทุกเวลาและนาที
แม้พายุมรสุมแรงรุมเร้า
ทำเธอเศร้าเหงาหงอยอยากถอยหนี
ขอดูแลแม้จะหนักสักกี่ที
พาคนดีก้าวผ่านสิ้นพาลภัย
คือผืนทรายที่รายล้อมห้อมทะเล
มิรวนเรคงมั่นแม้วันไหน
ถึงเธอห่างบางครั้งยังมั่นใจ
สายลมไหวจะพาเธอมาเจอกัน
ทะเลสวยด้วยหาดทรายแพรวพรายใส
ผสานใจด้วยรักถักทอฝัน
ดั่งเราสองคล้องใจไว้รวมกัน
เหมือนทรายนั้นคู่ทะเลไม่เรรวน.......
1 สิงหาคม 2558 00:30 น.
คีตากะ
ฟ้าเวิ้งว้างว่างเปล่าราวกระดาษ
พระจันทร์สาดแสงมาอุราไหว
ลมหนาวมาพาสั่นหวั่นฤทัย
เกรงคนไกลจะหนาวร้าวฤดี
แสงเดือนดาวพราวฟ้าจ้าระยับ
คงไกลลับเกินไปในวิถี
มิอาจผิงอิงอุ่นกรุ่นชีวี
ให้คนดีคลายหนาวสิ้นร้าวราน
ก่อฟืนไฟให้กายเพียงหายหนาว
หากใจร้าวหนาวรักสุดหักหาญ
ฤาบรรเทาหนาวเหน็บเจ็บดวงมาน
หนาวรักพานหนักหนากว่าหนาวลม
คนรักห่างร้างไกลกว่าได้พบ
แต่เพียงสบตาดาวคราวขื่นขม
คงว้าเหว่เอกาพาระทม
ฝากรักห่มแทนผ้าอย่าอาดูร....
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1183
