10 เมษายน 2556 20:39 น.
คีตากะ
มีพักตร์พรายพรั่งดั่งเดือนดาวมีขนงก่งราวดั่งรุ้งสาย
มีเนตรดั่งตะวันนับพันราย
มีโอษฐ์ดั่งคล้ายทิฆัมพร
มีเกศดั่งเขาเมรุราช
มีทนต์ดั่งหิมวาตสิงขร
มีฉวีดั่งสีศศิธร
มีกรดั่งศรพระนารายณ์
มีกรรณดั่งห้วงมหรรณพ
มีบาทดั่งพิภพพร่างเฉิดฉาย
มีทรงดั่งเทพพรรณราย
มีอุระดั่งคล้ายห้วงสกล
มีเสียงดั่งเสียงอสุนีบาต
มีถ้อยดั่งปราชญ์เปี่ยมโกศล
มีลักษณ์ดั่งแสงสุวิมล
มีจริตแลยลยิ่งจับใจ...
10 เมษายน 2556 22:04 น.
คีตากะ
อาณาเขตโรงงานโอฬารล้ำ
ถนนทำเลียบตึกลึกสุดแสน
ด้านหนึ่งเป็นกระจกป้องปกแทน
ล้วนหนาแน่นลำบากยากกล้ำกราย
ทางคดเคี้ยวยิ่งนักสุดจักหยั่ง
มีผนังหลังคามาสุดสาย
หน้าประตูสู่ตึกลึกเบื้องปลาย
คือจุดหมายปลายทางต่างรุดไป
ถึงประตูเข้าตึกผนึกแน่น
กระจกแผ่นบานหนึ่งซึ่งสวยใส
คนภายนอกห้ามผ่านทำการใด
คนภายในรู้รหัสสลัดกลอน
บานประตูจะเปิดเกิดเพียงครู่
เพียงพอผู้หนึ่งผ่านดาลไถ่ถอน
วันหนึ่งนกหลงทางหว่างสัญจร
มันบินร่อนพลัดมาฝ่าเผชิญ
นกคู่สองลืมตัวมัวพร่ำพรอด
หมายหลุดรอดทางกระจกระหกระเหิน
พบประตูทางเข้าที่เขาเดิน
มันบินเพลินชนกระจกตกมาตาย
คู่รักมันตามมาหาจนพบ
เห็นซากศพนอนนิ่งยิ่งใจหาย
พลันร้องเรียกฉุดดึงตัวพึ่งตาย
แต่ร่างกายแน่นิ่งยิ่งร้อนรน
คนผ่านมาพอดีที่เกิดเหตุ
สุดสังเวชเหตุการณ์พานฉงน
กระจกใสลวงตาพานกชน
ส่วนอีกตนบินหายกับสายตา
เปรียบโลกนี้มีชีวิตให้คิดนัก
ชนจมปลักภาพลวงล่วงสังขาร์
ล้วนวุ่นวายหลายหลากมากมายา
จนชีวาล่วงลับอัประมาณ
เห็นกงจักรเป็นบัวมัวคว้าไขว่
แต่สิ่งใดได้ไปในสงสาร
ตกบ่วงบุญบ่วงบาปตราบเท่านาน
ยากก้าวผ่านเวรกรรมที่ทำมา
พระสุคตศรีมุนีพลีชีวิต
ทรงอุทิศเทิดธรรมย่ำตัณหา
แหวกข้ามพ้นสงสารด่านกามา
ด้วยปัญญารู้แจ้งสำแดงองค์
เผยนิพพานพ้นทุกข์คือสุขเลิศ
หยุดการเกิดการตายมากมายหลง
สุขอื่นใดไม่เที่ยงเพียงปลดปลง
อย่างายงงไตรภพเป็นศพนอง.
..
8 เมษายน 2556 20:34 น.
คีตากะ
จุดจบแห่งการพบประสบเนตร
ฤาปราศเหตุอันใดไร้ความหมาย
เพราะลมยังทิ้งถ้อยบนรอยทราย
ฝากลวดลายริ้วคลื่นดาษดื่นตา
จุดสิ้นสุดแห่งการพบประสบสอง
ฤาลอยล่องว่างเปล่าเฝ้ากังขา
เพราะน้ำค้างคงวาววับงามจับตา
ฝากใบหญ้ามาลีเติมสีไพร
จุดยุติแห่งการพบประสบสาน
ฤาเพียงการจากพรากยากแก้ไข
เพราะลูกแกะที่พลัดหลงกลางพงไพร
ย่อมทิ้งไว้ในรอยเลือดแห้งเหือดกรัง
จุดสุดท้ายแห่งการพบประสบนั่น
ฤาเพียงวันร้างลาพาสิ้นหวัง
เพราะวิหคซึ่งพลัดพรากจากรวงรัง
ยังฝากฝังรังคอนก่อนลาไกล
จุดอวสานการเจอแห่งเธอ-ฉัน
ฤาคือวันเอ่ยลาพาหวั่นไหว
เพราะแสงกรุ่นแห่งตะวันอันอุ่นไอ
ยังฝากไว้ในราตรีที่เยือกเย็น...
8 เมษายน 2556 20:41 น.
คีตากะ
แอบมีกิ๊กคนหนึ่งซึ่งสวยซึ้ง
เธอลูกครึ่งเยอรมันเฝ้าฝันหา
เรียกเยอรมันเชพเฟิร์ดเลิศโสภา
แม้ผวายามเห็นยังเอ็นดู....
ซ่อนเก็บกิ๊กอีกคนมักบ่นถึง
เธอลูกครึ่งอเมริกาน่าเลิศหรู
ชื่ออเมริกันบราห์มันหมั่นแลดู
เกรงยอดชู้กินแต่หญ้าไม่อาทร...
กิ๊กถัดมาก็ลูกครึ่งพึงหนักอก
เธอครึ่งบกครึ่งน้ำจำทอดถอน
มักป้วนเปี้ยนริมหนองท่องสัญจร
อิ่มก็นอนกบดานใต้ธารเธอ...
กิ๊กสุดท้ายนั้นลูกครึ่งซึ่งโสภี
เธอครึ่งผีครึ่งคนสวยจนเว่อร์
อาจสยองต้องผวาคราพบเจอ
แต่รักเธอเสมอกันหมั่นเอาใจ...
8 เมษายน 2556 20:45 น.
คีตากะ
มาตรว่าฝุ่นในตาไม่พาหม่น
ทำสับสนทิศทางจนหมางหมอง
ฤาจักเขี่ยให้พรากจากครรลอง
จนแลมองเห็นความสัตย์จรัสเรือง
หากไม่ล้มฤาจักลุกปลุกปลอบขวัญ
ยืนหยัดมั่นอีกครั้งดั่งปราดเปรื่อง
ลับปัญญากล้าคมบ่มประเทือง
ทุกราวเรื่องแจ้งจิตประสิทธิ์พร
ถ้าความทุกข์รุกเร้าไม่เผาจิต
จนวิปลาสวิปริตคิดไถ่ถอน
ฤาเห็นเหตุเลศนัยได้สังวร
ดับทุกข์ร้อนผ่อนคลายมลายเลือน
แม้ใจเขลาเศร้าหมองครอบครองทั่ว
ไม่ทำมัวดวงแดแถเชือดเฉือน
ฤาแจ้งมรรคสลักจิตคิดพร่ำเตือน
ฝึกตนเหมือนดั่งปราชญ์สิ้นชาติภพ...
มีพักตร์พรายพรั่งดั่งเดือนดาวมีขนงก่งราวดั่งรุ้งสายมีเนตรดั่งตะวันนับพันรายมีโอษฐ์ดั่งคล้ายทิฆัมพรมีเกศดั่งเขาเมรุราชมีทนต์ดั่งหิมวาตสิงขรมีฉวีดั่งสีศศิธรมีกรดั่งศรพระนารายณ์มีกรรณดั่งห้วงมหรรณพมีบาทดั่งพิภพพร่างเฉิดฉายมีทรงดั่งเทพพรรณรายมีอุระดั่งคล้ายห้วงสกลมีเสียงดั่งเสียงอสุนีบาตมีถ้อยดั่งปราชญ์เปี่ยมโกศลมีลักษณ์ดั่งแสงสุวิมลมีจริตแลยลยิ่งจับใจ...
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
3877
