เมื่อสวรรค์ปิดทางทุกอย่างสิ้น ผืนแผ่นดินโกรธามาเฉียวฉุน พายุร้ายหมายโบกไหวให้เป็นจุน คงคาขุ่นเกรี้ยวกราดวินาศเมือง แรงแห่งกรรมนำหนุนหมุนกระแส ถึงกาลแก่กลียุคมาฟ้าสีเหลือง ชลธีสีเลือดเดือดนองเนือง ปกคลุมเมืองทั่วธานีชี้บอกลาง ผีป่าเข้าสิงเมืองอันเฟื้องฟุ้ง ผีบ้านมุ่งสู่พนาหาขัดขวาง ปราชญ์แพ้มารหาญกล้ามาปล่อยวาง โลกเปล่าร้างดั่งกำพร้าไร้ธาดา ธรณีทรุดต่ำเพราะกรรมหนัก จวนเสียหลักใกล้ล่มจมเวหา จำล้างซากกากเดนเข่นชีวา ยกโลกาสู่สวรรค์สิ้นจัญไร