17 เมษายน 2551 01:22 น.

ความงามของความรัก.....

คีตากะ

ilmare_00.jpg




หากคำ รัก จักทำเธอพร่ำเพ้อ
ฝันละเมอเพ้อครวญชวนหวั่นไหว
ยังเธอสุขทุกข์จางเบาบางไป
จะขานไขคำรักสักล้านคำ

หากดวงจิตคิดถึงซึ้งเป็นนิจ
สัมผัสจิตตรึงใจในงามขำ
ยังเธอปลื้มลืมเศร้าร้าวระกำ
จะเก็บงำ ความคิดถึง เพียงหนึ่งเธอ

หาก อ้อมแขน แสนว่างเปล่าเฝ้าโอบกอด
คราวพร่ำพลอดสองใจให้เสนอ
ยังเธอกรุ่นอุ่นไอรักมักละเมอ
จะกอดเธอเอาไว้ไม่ปล่อยวาง

หาก รอยจูบ ลูบไล้บนใบหน้า
พากานดาสุขล้นพ้นหมองหมาง
ยังความเหงาเก่าก่อนผ่อนเลือนราง
จะจูบนางเยี่ยงนี้ไม่มีไกล

หาก รสรัก สลักจิตสนิทแนบ
คราอิงแอบผูกพันวันเผลอไผล
ยังเธอชื่นคืนผ่านสราญใจ
จะเคียงใกล้ชั่วฟ้าดินตราบสิ้นลม....

				
8 เมษายน 2551 01:48 น.

รักอันไร้เงื่อนไข

คีตากะ

ใครกันเล่า? จะเข้าใจในตัวท่าน
ผู้สืบสานสายธรรมล้ำสมัย
เมื่อจารีตขีดเส้นบีบเค้นใจ
ยึดถือในสิ่งเก่าเบาปัญญา

ใครกันหนา? กล้าเผชิญเดินตามท่าน
เมื่อเถ้าถ่านซากธรรมพร่ำมุสา
หลงยึดติดลิขิตคำตามตำรา
เห็นผิดว่าชอบธรรมยอมจำนน

ใครกันหนอ? พอจะแจ้งทางแห่งสัจ
ปล่อยสิ่งมัดผูกใจให้สับสน
ทิ้งวัตถุบรรลุจิตพิชิตตน
เลิกเวียนวนแหวกว่ายแพ้พ่ายมาร

ใครกันเอ่ย? เผยใจอันใสซื่อ
ปล่อยวางชื่อลาภยศปลดสงสาร
ยอมฝ่าฟันปัญหากล้านิพพาน
ตามรอยท่านผู้รู้พหูสูตชน

ใครกันแจ้ง? แสงสว่างกลางดวงจิต
ปราศความคิดเคยชินสิ้นสับสน
เชื่อคำท่านหาญสู้สู่หลุดพ้น
ชนะตนเองได้ไร้อัตตา

ใครกันจัก?รักใครเหมือนใจท่าน
คอยเจือจานผองชนคนอนาถา
คนทุกข์ทนคนเศร้าเฝ้าเมตตา
เฉกมารดารักบุตรสุดห่วงใย

ใครกันท่าน? ผ่านบททดสอบจิต
อาจพิชิตสามโลกสิ้นโศกไหว
ดับสิ้นทุกข์สุขสราญเบิกบานใจ
ตื่นขึ้นได้จากฝันนิรันดร.....

				
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ