11 มิถุนายน 2564 22:00 น.

ท้องนาวันนี้...

คีตากะ

ท้องทุ่งนาวันนี้พิกลแปลก
คันไถแอกถูกทิ้งอิงแอบเสา
เห็นเคียวคานเหน็บฝาพาซึมเซา
แม้ทุยเจ้าก็ลับหายไม่เหลือรอย
เจ้านกเอี้ยงเดียวดายคล้ายส่งเสียง
ขาดคู่เคียงเพื่อนทุยคงเหงาหงอย
เกาะกิ่งตะเคียนวังเวงร้องเพลงคอย
เสียงเศร้าสร้อยตัดพ้อรอทุยย้อน
ท้องทุ่งร้างว้างเวิ้งและเหว่ว้า
คอยคนมาพลิกฟื้นคืนไถ่ถอน
เขาขุดนาขายดินสิ้นนาดอน
รับเงินก้อนขายนาต้องอาลัย
เปลี่ยนที่นามาเป็นทะเลสาบ
จากที่ราบเป็นที่ลุ่มชุมชนใหม่
มิเหลือแล้วชาวนาเคยอาลัย
เมื่อเอไอแทนที่วิถีชน
รถบรรทุกเข้า-ออกบอกลางเลศ
ชนวนเหตุนาร้างกลางไพรสณฑ์
เมื่อหนุ่มสาวเข้าเมืองเฟื่องกมล
ด้วยความจนชักนำจำทิ้งนา
อุตสาหกรรมสร้างเงินสูงเกินเทียบ
ไกลเกินเปรียบท้องทุ่งมุ่งอุตส่าห์
ใช้ที่น้อยสร้างเงินเกินอัตรา
แต่ท้องนาที่มากยากทำเงิน
ล้อเกวียนฝุ่นเกรอะกรังดั่งสิ้นค่า
หุ่นไล่กาคอตกอกขัดเขิน
เหลือยุ้งฉางว่างเปล่าเขาหมางเมิน
ท้ายก้าวเดินทางสู่พิพิธภัณฑ์…
10 มิถุนายน 2564 19:26 น.

ฟ้าลงทัณฑ์....

คีตากะ

ฟ้าเคยงามสีครามเมฆลามไล้
มองครั้งใดให้สุขปลุกปลอมขวัญ
มาบัดนี้หม่นหมองครองชีวัน
ฟ้าแปรผันพิโรธมาโกรธเกรี้ยว
ลมพรมพลิ้วทิวสนจนเอนไหว
เคยเพลินใจได้มองต้องหันเหลียว
กลายพัดโบกโยกสนต้นล้มเทียว
ลมกราดเกรี้ยวด้วยกระไรไยโกรธา
ธารเคยไหลเคลื่อนคล้อยเอื่อยอ้อยอิ่ง
ยิ่งมองยิ่งใจสงบพบหรรษา
แต่แล้วธารพานโกรธโทษใดนา
จึงพัดพาสรรพสิ่งจมดิ่งไป
แดดเคยอุ่นยามสายหมายประสบ
ช่วยเลือนลบความเศร้าเฝ้าหลงใหล
กลับแผดเผาเร่าร้อนซ่อนเปลวไฟ
โกรธเคืองใดไยพร่าดั่งราวี
ฤาโลกเสียสมดุลวายวุ่นหนัก
สุดเกินจักเยียวยาพาบัดสี
ฤาต้องหาโลกใหม่ให้ชีวี
หากโลกนี้แตกดับลับบรรลัย
ฤาศีลธรรมถูกฆ่าจนอาสัญ
เบียดเบียนกันชีวิตจิตเผลอไผล
สรรพชีวิตนับล้านสังหารไป
ดาบจึงได้คืนสนองผองชนเอง....
27 พฤษภาคม 2564 00:39 น.

เหยื่อ

คีตากะ

cf9bf0f6fc92704d05e14d1f47804026.jpg
				
29 เมษายน 2564 17:17 น.

ยูเอฟโอที่รัก

คีตากะ

pngtree-ufo-alien-landing-on-ground-or-e
ยูเอฟโอโผล่นี่โผล่ที่โน่น
มาจากโพ้นแกแล็คซี่ที่แห่งไหน
เร็วกว่าแสงจานบินโผผินไป
มิมอดไหม้กล้าแกร่งแรงเสียดทาน
อารยธรรมล้ำหน้าวิทยาศาสตร์
นานาชาติหวั่นผวาพากล่าวขาน
ราวล่องหนไวว่องท่องเที่ยวยาน
ดาวศุกร์หรืออังคารส่งจานบิน
การท่องเที่ยวจักรวาลสนานสนุก
เยี่ยมดาวศุกร์ดาวเสาร์เฝ้าโผผิน
สำรวจดาวพราวฟ้าพาโบยบิน
คงยลยินเรื่องหลากมากมายฟัง
หุ่นยนต์หรือคนขับคงรับรู้
เมื่อบินสู่โลกหล้าน่าสิ้นหวัง
เห็นมนุษย์ดุจเด็กเล็กวุ่นจัง
ที่กำลังเล่นไฟในบ้านตน
เพลิงกำลังลุกโหมถาโถมไหม้
โลกกว้างใหญ่ร้อนรุกทุกแห่งหน
ท่านจึงส่งสาส์นเตือนเพื่อนทุกคน
หยุดทำลายบ้านของตนก่อนป่นปี้...
15 เมษายน 2564 09:03 น.

การกลับชาติ

คีตากะ

น้อมอภิวาทบรมครูผู้อุทิศ
กอบกู้จิตวิญญาณ์มหาศาล
ผู้ปลดปล่อยเหล่าสัตว์ตัดทางมาร
พุทธาจารย์แจ้งโลกสิ้นโศกตรม
ตามหลักวิทย์โควิดพิษไวรัส
ค่อยวิวัฒน์แพร่เชื้อเมื่อเหมาะสม
มุ่งระบบหายใจให้ซานซม
พาคนล้มนอนป่วยถึงม้วยมรณ์
มาตรอีกมุมท่านกล่าวคือเหล่าสัตว์
ผู้ถูกมัดถูกฆ่าหน้าสลอน
จำพลีกายเป็นอาหารพานม้วยมรณ์
กลับคืนย้อนภพชาติอาฆาตคน
แรงพยาบาทมาดร้ายหมายเข่นฆ่า
กลายพันธุ์มามากเหลือเพื่อก่อผล
ดั่งมันจบปริญญาน่าพิกล
คอยหนีพ้นวัคซีนเปลี่ยนแปรไป
เศรษฐกิจ สุขภาพ ตราบชีวิต
ถูกโควิดรุกรานเกินต้านไหว
ผลักมนุษย์สู่ปากเหวรวดเร็วไว
เกินกว่าใครคาดคิดติดบ่วงกรรม
โควิดเพียงภาพหนึ่งพึงพิเคราะห์
ราวคลื่นเซาะหาดทรายกลายถลำ
เมื่อร่างแหแห่งฟ้ายุติธรรม
กฎแห่งกรรมเที่ยงเถรไม่เว้นใคร...
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ