หญิงหนึ่งเป็นโสเภณีคดีต้องเขาจับคล้องโซ่ตรวนจวนประหารนำเธอลงหลุมใหญ่ให้ประจานชนทุกย่านรายล้อมพร้อมลงทัณฑ์ชนตราหน้าว่าเธอบาปและหยาบช้าพิพากษาถึงตายโทษมหันต์ต้องถูกหินขว้างใส่ในโทษทัณฑ์จนอาสัญตามกรรมเธอทำมาพระเดินผ่านพอดี ณ ที่นั้นฝูงชนหันแจ้งความถามปัญหาสาธยายความชั่วมั่วกามาควรโทษฆ่าหรือไม่ในคดีพระตอบว่าถ้าบาปเธอหยาบช้าจำต้องฆ่าตกตายกลายเป็นผีก็ขอให้ผู้ไม่บาปตราบชีวีคนแรกที่จับหินขว้างใส่ร่างเธอชนต่างจ้องมองกันพลันนิ่งเฉยทุกคนเคยทำบาปบ้างพลาดเผลอชนจึงทยอยกลับไปไม่พบเจอเหลือเพียงเธอกับพระองค์ศาสดา...
ท้องทุ่งนาวันนี้พิกลแปลกคันไถแอกถูกทิ้งอิงแอบเสาเห็นเคียวคานเหน็บฝาพาซึมเซาแม้ทุยเจ้าก็ลับหายไม่เหลือรอยเจ้านกเอี้ยงเดียวดายคล้ายส่งเสียงขาดคู่เคียงเพื่อนทุยคงเหงาหงอยเกาะกิ่งตะเคียนวังเวงร้องเพลงคอยเสียงเศร้าสร้อยตัดพ้อรอทุยย้อนท้องทุ่งร้างว้างเวิ้งและเหว่ว้าคอยคนมาพลิกฟื้นคืนไถ่ถอนเขาขุดนาขายดินสิ้นนาดอนรับเงินก้อนขายนาต้องอาลัยเปลี่ยนที่นามาเป็นทะเลสาบจากที่ราบเป็นที่ลุ่มชุมชนใหม่มิเหลือแล้วชาวนาเคยอาลัยเมื่อเอไอแทนที่วิถีชนรถบรรทุกเข้า-ออกบอกลางเลศชนวนเหตุนาร้างกลางไพรสณฑ์เมื่อหนุ่มสาวเข้าเมืองเฟื่องกมลด้วยความจนชักนำจำทิ้งนาอุตสาหกรรมสร้างเงินสูงเกินเทียบไกลเกินเปรียบท้องทุ่งมุ่งอุตส่าห์ใช้ที่น้อยสร้างเงินเกินอัตราแต่ท้องนาที่มากยากทำเงินล้อเกวียนฝุ่นเกรอะกรังดั่งสิ้นค่าหุ่นไล่กาคอตกอกขัดเขินเหลือยุ้งฉางว่างเปล่าเขาหมางเมินท้ายก้าวเดินทางสู่พิพิธภัณฑ์…
ฟ้าเคยงามสีครามเมฆลามไล้มองครั้งใดให้สุขปลุกปลอมขวัญมาบัดนี้หม่นหมองครองชีวันฟ้าแปรผันพิโรธมาโกรธเกรี้ยวลมพรมพลิ้วทิวสนจนเอนไหวเคยเพลินใจได้มองต้องหันเหลียวกลายพัดโบกโยกสนต้นล้มเทียวลมกราดเกรี้ยวด้วยกระไรไยโกรธาธารเคยไหลเคลื่อนคล้อยเอื่อยอ้อยอิ่งยิ่งมองยิ่งใจสงบพบหรรษาแต่แล้วธารพานโกรธโทษใดนาจึงพัดพาสรรพสิ่งจมดิ่งไปแดดเคยอุ่นยามสายหมายประสบช่วยเลือนลบความเศร้าเฝ้าหลงใหลกลับแผดเผาเร่าร้อนซ่อนเปลวไฟโกรธเคืองใดไยพร่าดั่งราวีฤาโลกเสียสมดุลวายวุ่นหนักสุดเกินจักเยียวยาพาบัดสีฤาต้องหาโลกใหม่ให้ชีวีหากโลกนี้แตกดับลับบรรลัยฤาศีลธรรมถูกฆ่าจนอาสัญเบียดเบียนกันชีวิตจิตเผลอไผลสรรพชีวิตนับล้านสังหารไปดาบจึงได้คืนสนองผองชนเอง....
ยูเอฟโอโผล่นี่โผล่ที่โน่นมาจากโพ้นแกแล็คซี่ที่แห่งไหนเร็วกว่าแสงจานบินโผผินไปมิมอดไหม้กล้าแกร่งแรงเสียดทานอารยธรรมล้ำหน้าวิทยาศาสตร์นานาชาติหวั่นผวาพากล่าวขานราวล่องหนไวว่องท่องเที่ยวยานดาวศุกร์หรืออังคารส่งจานบินการท่องเที่ยวจักรวาลสนานสนุกเยี่ยมดาวศุกร์ดาวเสาร์เฝ้าโผผินสำรวจดาวพราวฟ้าพาโบยบินคงยลยินเรื่องหลากมากมายฟังหุ่นยนต์หรือคนขับคงรับรู้เมื่อบินสู่โลกหล้าน่าสิ้นหวังเห็นมนุษย์ดุจเด็กเล็กวุ่นจังที่กำลังเล่นไฟในบ้านตนเพลิงกำลังลุกโหมถาโถมไหม้โลกกว้างใหญ่ร้อนรุกทุกแห่งหนท่านจึงส่งสาส์นเตือนเพื่อนทุกคนหยุดทำลายบ้านของตนก่อนป่นปี้...
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1916
