วางดาบจึ่งบรรลุสรรเพชุดาพระพุทธาพจนารถประกาศสอนมหาโจรองคุลีมาลแต่กาลก่อนโลภโกรธหลงดุจดาบซ่อนกัดกร่อนจินต์ชีวิตแลกด้วยชีวิตอย่าคิดหนีทวีปทั้งสี่ดุจพี่น้องเกี่ยวข้องสิ้นฆ่ากันไปได้อะไรในแดนดินเพียงมลทินกรรมชั่วติดตัวไปผลปาณาติบาตอำนาจเหลือขาดเอื้อเฟื้อเมตตาพาหม่นไหม้ย้อนผลส่งสงครามรุกลามไปปานดั่งไฟไหม้ป่าพาวอดวายนี่แหละหนามนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลอเลิศปัญญาน่าใจหายสร้างอาวุธฆ่ากันอันตรายโลกวุ่นวายปานนรกอกระกำ....
จับหัวหรือจับหางจงอางร้ายย่อมมิวายถูกแว้งกัดต้องบัดสีสะสมบุญตุนบาปตราบชีวียากหมายหนีห้วงทุกข์จ้องรุกรานหลงละเมอเวียนวนบนกองขยะย่อมยากละความเหม็นเป็นสุขศานติ์กว่านอนลงดงดอกสุมามาลย์จึ่งประทิ่นกลิ่นหวานสราญใจมาตรอยู่บ้านวิหารถ้ำหรือจำวัดครองคฤหัสถ์บรรพชิตสถิตไหนแสวงหาสารัตถะประโยชน์ใดธรรมหาได้เปลี่ยนแปรแค่จิตต่างถึงโลกแตกจักรวาลพานล่วงลับชีวิตดับลับไปให้หม่นหมางไม่หลงเหลือสิ่งใดให้เปล่าว่างสิ้นทุกอย่างแต่ธรรมยังดำรง....
สุนัขป่าล่าแกะหมายแขวะอกเจ้าของตกใจกลัวมัวสงสัยยืนดูแกะถูกกินต้องสิ้นไปเพราะเกรงภัยถึงตัวชั่วเลวทรามไหนเคยคุยจะปกป้องคุ้มครองโลกแค่อุปโลกน์คำลวงอย่าทวงถามถึงเวลาหัวหดหมดสิ้นความอ้างสงครามบานปลายขายคารมตั้งทำไมองค์การผลาญภาษีเกร่อมากมีไม่ใช้ให้เหมาะสมอย่าเรียกตัวว่าผู้นำให้ขำคมเห็นใครล้มยืนดูอดสูจริงสันติภาพร้องไปหาใครช่วยผู้นำป่วยเกินคาดปีศาจสิงมหาอำนาจฟาดฟันคอยช่วงชิงชาติเล็กวิ่งหนีกระสุนตามบุญกรรมอนาถแท้มนุษย์ถึงจุดนี้สิ้นศักดิ์ศรีสูญไปให้น่าขำไม่ต้องหาหรอกหนามนุษยธรรมโลกตกต่ำขีดสุดเสื่อมทรุดลงปล่อยเขารุกรานไปคงไม่ช้าถึงชายคาบ้านตัวอย่ามัวหลงเขาล็อคเล็งเป้าซุ่มกดปุ่มลงหมายยกธงยอมแพ้คงไม่ทัน...