4 พฤศจิกายน 2550 13:29 น.
คีตากะ
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านยอมทิ้งได้แม้พระราชวัง
ทิ้งทรัพย์ศฤงคารมากมายไว้เบื้องหลัง
ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อความจริง
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านยอมได้แม้สละชีวิตนั้น
เพื่อปลดปล่อยผองสัตว์นับอนันต์
ยอมละทิ้งสวรรค์มาทุกข์ทน
ท่าน....ท่านคือใคร
ท่านยอมสละได้แม้สหายที่รักยิ่ง
เพื่อมุ่งสู่ทางสายกลางอย่างแท้จริง
ไม่เอนอิงสุดโต่งไปทางใด
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านโอบกอดแม้มหาโจรใจบาป
ผู้มีมือเปื้อนเลือดจนยอมศิโรราบ
ผู้ที่ทุกคนแช่งสาปทั้งแผ่นดิน
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านยอมเสี่ยงภัยเพื่อก่อตั้งศาสนา
บนแผ่นดินที่มีแต่คนแช่งด่า
ต่างประนามว่าท่านบ้าบอ
ท่าน....ท่านคือใคร
ท่านโอบอุ้มลูกแพะบาดเจ็บตัวหนึ่งไว้
เพื่อพาขึ้นภูเขาสุดฟ้าไกล
ไม่สนใจแม้นใครใครจะหัวเราะเยาะ
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านกล้ายอมตายเพื่อชนทั้งผอง
โดยไม่มีความโกรธแค้นเข้าครอบครอง
แม้นจะต้องโดดเดี่ยวและเดียวดาย
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านเคยช่วยชีวิตหญิงโสเภณีหนึ่ง
ผู้ที่ไม่เคยมีใครคิดจะฉุดดึง
ท่านเป็นที่พึ่งท่านยื่นมือ
ท่าน...ท่านคือใคร
ท่านยอมถูกใส่ไคล้ตั้งหลายหน
ยอมถูกบางชนตามฆ่าพร่าผจญ
เพียงหวังชนทั้งหลายได้แจ้งสัจจ์จริง
ท่าน....ท่านคือใคร
ท่านไม่ยอมฆ่าแม้มดตัวน้อย
ไม่เคยทำลายแม้หญ้าต้นต่ำต้อย
ไม่ยอมท้อถอยบนทางแห่งความรักและเมตตา.....
1 สิงหาคม 2558 01:18 น.
คีตากะ
ฝากหัวใจสถิตไว้ ณ ปลายฟ้า
ปลอบดาราอย่าเหงาเศร้าหม่นหมอง
เพ้อกับเดือนเคลื่อนฟ้าทุกครามอง
กู่เพลงร้องกล่อมลมพรมพฤกษ์ไพร
สายตาเหงาเฝ้ามองแต่ท้องฟ้า
เปลี่ยวอุราคราดึกนึกหวั่นไหว
ยินเพียงเสียงนกเห่หริ่งเรไร
ดังเพื่อนใจยามล้าคราอ่อนแรง
จิตใจยังซักไซร้เฝ้าไต่ถาม
รำพึงพล่ามเพ้อครวญชวนแสลง
นอนฟังเพียงเสียงใจไขแสดง
ความลับแห่งหัวใจแอบได้ยิน
มันพูดย้ำคำรักมากนักหนา
เจรจาเสียงหวานพาลถวิล
ซึ้งถ้อยคำบางคนครายลยิน
อยากโบยบินไปหาสบตาดู
บอกกับใจเงียบไว้ไยสับสน
เล่นซุกซนวาดฝันวันสวยหรู
เจ็บกี่ครั้งยังใฝ่ไม่แลดู
รอยแผลอยู่เต็มใจไม่หลาบจำ....
27 ตุลาคม 2550 14:27 น.
คีตากะ
ฉันรักเธอเธอไยไปรักเขา
ฉันทนเศร้าปวดใจกว่าใครไหน
ฉันรักเขาเพื่อนกันอัดอั้นใจ
ฉันเธอไซร้รักกันเขาคั่นกลาง
เธอรักฉันแต่ปันใจไปรักเขา
เธอจึงเศร้าเขามีใครไม่เคยห่าง
เธอเป็นเพื่อนคนของเขาเฝ้าอำพราง
เธอเขาต่างมีใครไยรักกัน
เขารักฉันฉันรักเธอเธอรักเขา
เขาต้องเศร้าเพื่อนเกลอเธอรักฉัน
เขารักเธอแต่เจอใครใจผูกพันธ์
เขาปวดร้าวเพราะฉันมั่นรักเธอ.....
27 ตุลาคม 2550 14:08 น.
คีตากะ
ขอให้รักคงอยู่คู่ดินฟ้า
ขอให้รักโสภาอย่าหม่นหมอง
ขอให้รักจริงแท้อย่าแค่ลอง
ขอให้รักคู่สองครองนิรันดร์
ขอให้รักยืนยงมั่นคงแน่
ขอให้รักเที่ยงแท้อย่าแปรผัน
ขอให้รักรักแน่ดูแลกัน
ขอให้รักสุขสันต์ทุกวันวาร
ขอให้รักรักแท้อย่าแค่ฝัน
ขอให้รักผูกพันธ์มั่นแสนหวาน
ขอให้รักรักจริงยิ่งยืนนาน
ขอให้รักรักผ่านพ้นพานภัย
ขอให้รักหนักแน่นรักแสนรัก
ขอให้รักรักมั่นอย่าหวั่นไหว
ขอให้รักรักยิ่งเหนือสิ่งใด
ขอให้รักตลอดไปไม่เปลี่ยนแปลง
ขอให้รักแสนซึ้งตราตรึงจิต
ขอให้รักแนบชิดไม่คิดแหนง
ขอให้รักเข้าใจไม่คลางแคลง
ขอให้รักประจักษ์แจ้งไม่แสร้งลวง
ขอให้รักสลักจิตสถิตมั่น
ขอให้รักต่อกันหมั่นห่วงหวง
ขอให้รักจริงใจไม่หลอกลวง
ขอให้รักล้นทรวงทุกห้วงใจ.....
25 ตุลาคม 2550 14:50 น.
คีตากะ
งานถือศีลกินผักกลางเดือนเก้า
เทพเจ้าอวยพรก่อนหน้าหนาว
เตรียมกายใจไม่ทานเนื้อเจือของคาว
นุ่งห่มขาวถือศีลสิ้นเบียดเบียน
ประเพณีทุกปีมีมหรสพ
จิตสงบเบิกบานกรานก้มเศียร
ไหว้พุทธโพธิสัตว์จัดธูปเทียน
ชนดาษเดียรทำทานสืบสานมา
ปีนี้เหงาเศร้าใจกราบไหว้พระ
คารวะสิ่งศักดิ์สิทธิ์จิตโหยหา
ศาลเจ้าเก่าเราเคยชื่นรื่นอุรา
มีกานดาเคียงข้างสร้างบุญทาน
เทศกาลงานปีนี้ไม่มีแล้ว
เคยแน่แน่วสร้างบุญหนุนสืบสาน
ปล่อยให้เปลี่ยวเดียวดายคล้ายประจาน
งานล่วงผ่านเหลียวแลไร้แม้เงา......