เกิดมาสู้แน่นักจักต้องสู้ให้โลกรู้มิยอมแพ้ยากแค่ไหนเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่ผ่านไปพร้อมแก้ไขปรับปรุงทุกเวลาณ สนามแห่งชีวิตบ้างคิดท้อแต่ใจก็ไม่ถอยคอยวาสนาเพียงมือสองต้องสู้ด้วยศรัทธากุมโชคชะตาตามฝันมุ่งมั่นไปแน่วแน่สู่จุดหมายมิกลายกลับถึงล้มพับกี่คราหาหวั่นไหวชนะหรือแพ้แค่เกมเติมเต็มใจดั่งกำไรชีวิตพินิจการผลอย่างไรสุดคาดจะมาดหมายเพียงสุดท้ายยิ้มรับนับกล้าหาญขอหน้าที่นี้กระทำด้วยวิญญาณและสอบผ่านความกลัวในหัวใจแม้ต้องตายในหน้าที่พลีชีวิตสู้สุดจิตสุดพลังถ้ายังไหวทุกนาทีมีค่าอย่าปล่อยไปตั้งมั่นในหน้าที่พลีตัวตนดุจวันนี้มีชีวิตวันสุดท้ายพรุ่งนี้หายใจหรือไม่ใช่เหตุผลคู่ต่อสู้ใช่ใครแค่ใจตนชนะคนหมื่นแสนไม่แม้นใจค้นหาจึงจะพบประสบแน่หนทางแก้ปัญหาอย่าเผลอไผลเพียงผ่อนคลายปล่อยวางทุกอย่างไปมิยึดมั่นสิ่งใดอะไรเลย...
เทียนพรรษาลายสลักนาคราชรองรับบาทองค์วศินชินสีห์เปล่งแสงงามอะเคื้อเหนือโมลีปลายยอดมีพวงมาลัยให้ตระการแรมหนึ่งค่ำเดือนแปดวันแดดร่มฟ้าครอบห่มแดนดินทั่วถิ่นฐานเข้าพรรษาฟ้าคะนองร้องกังวานทุกหมู่บ้านแห่เทียนพากเพียรมาขบวนแห่รื่นเริงบันเทิงจิตชนทั่วทิศร่ายรำล้ำหรรษาเสียงดนตรีเร่งเร้าเคล้าศรัทธาสืบสานพระศาสนาประเพณีดั่งทรงตรัสปัญญาดุจอาวุธล้ำเลิศสุดไตรโลกดับโศกศรีทำลายล้างสังโยชน์โทษจรลีเปรียบเทียนที่สว่างไสวไร้เทียมทันจบดุษฎีบัณฑิตสิ้นทุกศิลป์ศาสตร์ดั่งโลกนาถจอมไตรไอศวรรย์แจ้งเจนจบปรัชญาอเนกอนันต์ไร้เขตกั้นพระทรงญาณชำนาญการต้นกล้าเขียวทั่วท้องนาเริ่มหน้าฝนสาธุชนเข้าวัดวาเกษมศานติ์ภาวนารักษาศีลถวายทานต่างเบิกบานถ้วนหน้าประชาชาว...
ปานดั่งว่าววิลาวัณย์ชั้นเวหาสสายป่านขาดปลิวลอยถอยไถลปราศทิศทางหว่างฟ้าลมพาไปสู่แห่งหนตำบลใดให้คลาดคลาหมายติดตามก็ยากแท้จะแลเห็นด้วยยามเย็นใกล้ค่ำย่ำเวหาจะรั้งรอก็เกรงใครไปนำพาให้อุราร้อนรนกระวนกระวายฝากอินทร์พรหมยมพญาพาปกปักดูแลรักษ์เจ้าไว้อย่าให้หายจะตกหล่นหนใดอย่าได้วายอำพรางกายเก็บไว้กว่าได้เจอแสนเสียดายว่าวน้อยล่องลอยฟ้าเคยทายท้าอำนาจลมชื่นชมเสมอกางปีกงามท่ามฟ้าพาละเมอหมายพบเจออีกครั้งดั่งเลื่อนลอย...
โลกธาตุพิลาสล้ำในต่ำใต้ดาวดวงใดฤาเปรียบเทียบเทียมหาถึงจันทรอรสะอางพรายพร่างตาแต่นิจจาเลือนรางร้างชีวินธรรมชาติดาษดาน่าชมทัศน์หมู่มวลสัตว์ชัฏป่ากระแสสินธุ์หลากห้วยหนองคลองบึงถึงวารินร้อยรวมสิ้นสู่ชเลถ่ายเทชลขุนเขาเขียวเคี้ยวคดจรดขอบฟ้าน้ำตกบ่าทุกยามท่ามไพรสณฑ์มวลบุปผชาติดาษเดียรแวะเวียนยลชื่นกมลคลายเศร้าเคล้าสุคันธ์ยินเสียงเพลงผิวไผ่ในไพรป่าพิศดารายามค่ำล้ำสวรรค์ฟังเสียงฝนหล่นหลั่งดั่งวารวันเกษมสันต์ทุกยามความทุกข์คลายศีลธรรมค้ำจุนโอบอุ้มโลกผ่านวิโยคด้วยธรรมนำเฉิดฉายเพลานี้วิกฤติชิดกล้ำกลายชนทั้งหลายปราศศีลสิ้นธรรมาจึ่งปรากฏพิบัติภัยในหลายหลากทั้งข้าวยากสงครามโรคลามหาค่อยกำจัดมนุษย์สุดโศกาวันพิพากษาชนทุศีลให้สิ้นไป...***ฆ่าสัตว์ (เพื่ออาหาร) เป็นเหตุอาจบางทีสายเกินไปที่จะแก้ไข...
จากปฐมทวารวดีศรีเมืองมิ่งร่องรอยทิ้งซากอิฐแทนปริศนาจากกรุงเทพทวาราวดีศรีอยุธยาซากวัดวากรุงเก่ากลิ่นเถ้าไฟกาลเพลากลบฝังความหลังลับทวีทับทุกข์เทวษเหตุล่มสมัยการแก่งแย่งอำนาจขาดสีลมัยชีวาลัยล่วงลับสุดนับคณาสองคชสารสัประยุทธ์สุดวิปโยคหญ้าน้อยโศกย่อยยับรับทุกขาผลัดเปลี่ยนกี่แผ่นดินสิ้นนคราพ่ายกรรมาแพ้กาลแหลกลาญลงรุ่งเรืองก็ล่มสลายในปลายสุดพระสัมพุทธตรัสไว้ให้คลายหลงเพียงคุณงามความดีที่ดำรงสืบชาติพงศ์จนถึงซึ่งนฤพาน...
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings
คีตากะ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1647
