30 ธันวาคม 2550 21:46 น.
คีตากะ
อีกสี่ปีโลกจะแตกแหลกลงสิ้น
ผืนแผ่นดินสลายกลายผุยผง
ความรักที่มีต่อกันแสนมั่นคง
คงแหลกลงพร้อมโลกอย่าโศกตรม
อีกสี่ปีโลกจะแตกเกินแบกรับ
ธรรมชาติปรับสมดุลหมุนเหมาะสม
ทุกชีวาลาร้างทางโสมม
สองเราจมพร้อมรักเกินจักทาน
อีกสี่ปีโลกจะแตกแยกเป็นเสี่ยง
หลงเหลือเพียงอากาศขาดชีพสาน
รักวันนี้ถึงปีสี่มีร้าวราน
ด้วยเราพานจากพรากยากคู่เคียง
อีกสี่ปีโลกจะแตกแตกต่างนี้
จะไม่มีเธอฉันนั้นส่งเสียง
เอ่ยคำรักซักถามตามเดินเคียง
ไร้เธอเกี่ยงงอนกันฉันง้อเธอ
อีกสี่ปีโลกจะแตกว่าแปลกไหม
ลองถามไถ่ผู้รู้อยู่เสมอ
ฝากปัญหาน่าครุ่นคิดจิตละเมอ
หากขาดเธอขาดฉันนั้นป็นไร
อีกสี่ปีโลกจะแตกแจกแจงบอก
มิลวงหลอกออกความคิดจะผิดไหม
วันที่เหลือจากวันนี้มีต่อไป
ทำสิ่งใดดีหนาบอกมาที......
นักวิทยาศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญ นักจิตวิญญาณ นักทำนายทั้งหลาย ฯลฯ ต่างกล่าวถึงวันโลกกาวินาศมาหลายครั้งหลายคนในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา บ้างว่าโลกใกล้ถึงการวิบัติแล้ว แหล่งข้อมูลต่างๆเหล่านั้นไม่ชัดเจนเท่าที่ควรและหาข้อสรุปไม่ได้ แต่ท่านทั้งหลายเคยคิดบ้างหรือไม่ว่า มีบางสิ่งบางอย่างรอบๆตัวเรากำลังผิดแปลกแตกต่างไปจากกาลก่อนอย่างเห็นได้ชัด จนสามารถรู้สึกได้ และบางเหตุการณ์ได้เกิดขึ้นจริงแล้ว บางเหตุการณ์นำมาสร้างเป็นภาพยนต์ บางเหตุการณ์อยู่ระหว่างการเฝ้าระวังเช่น สึนามิ แผ่นดินไหว พายุ ปรากฏการณ์ทางธรรมชาติเกี่ยวกับสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็วสิ่งเหล่านี้ใครจะทำนายได้บ้างว่าจะเกิดขึ้นที่ไหนเวลาใดได้อย่างแท้จริง มนุษย์จะเอาชนะธรรมชาติได้จริงๆหรือ แหล่งข้อมูลล่าสุดได้ถึงกับระบุว่าภายในแค่สี่ปีนี้เองสำหรับการดำรงอยู่ของโลก และกล้ายืนยันว่าโลกใกล้ถึงการวิบัติเต็มที ข้อมูลเหล่านี้ความสำคัญคงมิได้อยู่ที่ความจริงแท้หรือความหลอกลวง แต่มันกำลังชี้ และเป็นสัญญาณอะไรบางอย่างให้แก่มนุษยชาติทั้งในด้านการกระทำ คำพูด และความคิด ถึงสิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่ วิถีการดำรงชีวิตอยู่ มาตรฐานในการใช้ทรัพยากรทางธรรมชาติ การดูแลธรรมชาติ และการอยู่ร่วมกับธรรมชาติ เขาทำได้อย่างดีแล้วละหรือ? ถ้าคำตอบคือไม่ดี นั่นก็น่าเป็นห่วง และถ้าคำตอบคือไม่รู้นั่นก็ยิ่งน่าเป็นห่วงขึ้นไปอีก......สำหรับอนาคตของโลกที่อยู่ในมือคุณ และกำลังเสื่อมโทรมอย่างรุนแรงในหลายๆประเทศขณะนี้.....ได้แต่ขออธิษฐานว่าเวลาจากไปจะไม่ทุกข์ทรมานมากนักเท่านี้ก็พอสำหรับฉันสำหรับเธอสำหรับคุณ.....
28 ธันวาคม 2550 01:01 น.
คีตากะ
ถามไถ่ดาวสาวไกลไยเงียบหาย
ส่งจดหมายหัวใจให้เสมอ
ล้านคำรักจักบอกไม่หลอกเธอ
จิตใจเพ้อครวญอยู่มิรู้คลาย
แม้นชอบอำทำฉันหวาดหวั่นจิต
บางคราวคิดน้อยใจไร้จุดหมาย
แต่ด้วยรักปักใจให้มากมาย
ไม่เคยหน่ายเธอแสร้งกลั่นแกล้งกัน
เธอแสนงอนอ้อนนักมักซุกซน
ชอบเล่นกลกานดาหฤหรรษ์
ทำฉันงงหลงเธอเพ้อรำพัน
คงรักมั่นเนานานวันผ่านมา
หากอกหักรักนี้ยินดีพร้อม
คงยินยอมให้เธอไปไม่โหยหา
แต่สิ่งหนึ่งพึงสั่งฟังวาจา
โปรดอย่ามาห้ามฉันรักเธอสักวัน.....
1 สิงหาคม 2558 01:02 น.
คีตากะ
เราจะข้ามเวลามาพบกัน
เพื่อสร้างสรรค์ความงามความสวยสม
แต่งแต้มสีที่งามล้ำน่าชม
ให้โลกตรมกลายสุขสนุกเพลิน
เราจะข้ามเวลามาร่วมสาน
เชื่อมสะพานหัวใจได้หาวเหิน
สู่ความงามความรักจักก้าวเดิน
ร่วมเผชิญความฝันทุกวันวาร
เราจะข้ามเวลาตามหาฝัน
ทำชีวันแปลกใหม่ใจห้าวหาญ
หมั่นฝากรักฝากใจให้เบิกบาน
ดั่งร่วมงานรื่นเริงบันเทิงใจ
เราจะข้ามเวลาเพื่อมาพบ
ให้อิงซบดวงหน้าคราอ่อนไหว
ปลอบโยนกันวันเหงายามเศร้าใจ
เคียงข้างเดินต่อไปไม่เปลี่ยนแปลง
เราจะข้ามเวลาเพื่อมารัก
คอยทายทักถามใจไม่หน่ายแหนง
เป็นเหมือนดั่งกำลังใจยามอ่อนแรง
ทั่วทุกแห่งเราจะไปให้ถึงกัน...
26 ธันวาคม 2550 22:48 น.
คีตากะ
เมื่อได้เห็นดวงตากานดาแล้ว
งามเพริศแพร้วปนเศร้าเจ้าสวยใส
ยามสบตาพาจิตคิดวุ่นใจ
ฟ้าไฉนกลั่นแกล้งเสียดแทงเธอ
สาวตาโศกโบราณว่าจะอาภัพ
รักลาลับจากใจไปเสมอ
มักตรอมตรมขมขื่นยืนละเมอ
เฝ้าคอยเพ้อแต่รักประจักษ์จริง
เห็นแล้วให้ใจหายวุ่นวายจิต
ได้แต่คิดสงสารกานดายิ่ง
อยากพลิกฟ้าชะตามาอุ่นอิง
หวังเธอทิ้งความเศร้าเป็นเงาใจ
ขอเต็มเติมเสริมใจให้นงค์นุช
เพียงเธอหยุดซึมเซาเหงาหวั่นไหว
จะบรรเลงเพลงรักปักทรวงใน
ให้ทรามวัยคลายหมองครองอุรา
รักแต่เธอเพ้อหามานานเนิ่น
เคยเพลิดเพลินหยอกเย้าเราหรรษา
ก่อนร้อยเรียงเสียงสั่งฟังวาจา
ยิ่งห่วงหามากขึ้นจำฝืนทน
ขอเป็นผ้าซับน้ำตาเวลาเศร้า
ขอเป็นเงาเคียงข้างทางสับสน
ขอมอบรักจากใจใครหนึ่งคน
ขอน่ามลพ้นโศกวิปโยคทรวง....
26 ธันวาคม 2550 19:20 น.
คีตากะ
หากฟ้าสร้างวางฉันนั้นคู่เธอ
ย่อมพบเจอแน่นักรักแสนหวาน
เป็นคู่แท้แก่กันจากวันวาน
หลายชาติผ่านสุขเศร้าเราร่วมทาง
ใช่บังเอิญเดินมาประสบพบ
ด้วยเคยคบเคียงกันมั่นมิห่าง
สร้างบุญกรรมทำไว้ในก่อนปาง
ฟ้าขีดทางรักไว้ให้พบเจอ
กี่ภพชาติไม่อาจหายมลายได้
เคียงคู่ใจเธอฉันมั่นเสมอ
ทุกชาติรักรู้จักกันวันพบเจอ
ทุกภพเพ้อสองเราเฝ้ารักกัน
เคยร่วมเรียงเคียงหมอนกันก่อนเก่า
ประดุจเงาหลายหนจนยากผัน
เกิดชาติไหนเป็นใครไม่พ้นกัน
รักผูกพันลึกซึ้งตรึงวิญญาณ์
มาตรแม้นไซร้มิใช่คู่ใจแท้
รักย่อมแปรเปลี่ยนผันไม่หรรษา
พบเพื่อจากพรากรักหนักอุรา
รักกลับพาโศกเศร้าเฝ้าอาดูร.....