12 เมษายน 2556 21:21 น.
คีตากะ
งามเจิดจ้าพร่าพรายประกายส่อง
แสงสีทองเจิดแจ้งทุกแห่งหน
เสียงระฆังดังเพราะเสนาะล้น
ค่อยใกล้ตน...ใกล้เข้ามา...ใกล้เข้ามา
จากสวรรค์อันงามด้วยความรัก
ความสุขตักตวงให้ผู้ใฝ่หา
เพียงเผยความจริงใจในอุรา
ทุกข์นานาปล่อยวางช่างผ่อนคลาย
ความโศกนี้มีวันจะผันผ่าน
อีกไม่นานแสงสว่างจะพร่างฉาย
งามกระจ่างต่างสีสันพรรณราย
ทอดประกายกอดแอบเราแนบใจ
เรามาจากสวรรค์งามแห่งความรัก
ความสุขจักยืนยงอสงไขย
เราใฝ่หาอนาคตงดงามไกล
ยุคทองใกล้หนักหนา...ใกล้มาแล้ว !
1 สิงหาคม 2558 01:00 น.
คีตากะ
เสียงตามสายร่ายคำย้ำคิดถึง
ยังลึกซึ้งน้ำเสียงเพียงส่งหา
ถามไถ่กันวันเหงาเฝ้าโทรมา
เจรจาเท่าใดไม่พอเพียง
หัวใจยังหวังพบสบตาบ้าง
ถึงกายห่างใจใกล้ได้ฟังเสียง
วันละครั้งนั่งมองตามาคู่เคียง
ส่งสำเนียงสื่อสารไม่ผ่านเบอร์
บัตรเติมใจในรักมากเพียงไหน
มิพอให้หายคิดถึงซึ้งเสมอ
เกินถ้อยคำรำพันฝันเจอะเจอ
แค่เห็นเธอทุกวันเท่านั้นพอ
เพียงอยู่ใกล้ไม่ห่างร่วมทางฝัน
เรามีกันและกันแค่นั้นหนอ
เป็นแรงใจให้กันทุกวันพอ
คงเฝ้ารอสักวันฝันเป็นจริง..
1 สิงหาคม 2558 00:52 น.
คีตากะ
จะต้านทานต่อไปคงไม่ไหว
เพราะหัวใจผูกพันเฝ้าฝันหา
ยามใกล้กันหวั่นไหวในอุรา
ทุกครั้งคราพร่ำเพ้อเธอผู้เดียว
จะฉุดรั้งต่อไปคงไร้ผล
เพราะใจบ่นถึงเธอคอยเหม่อเหลียว
เฝ้าเป็นห่วงหวงนักรักแท้เทียว
เพียงหนึ่งเดียวคือเธอเพ้อทุกครา
จะกางกั้นอย่างไรใจคอยหนี
ทุกคราวที่คิดถึงคะนึงหา
อาการหนักด้วยรักมากยากเยียวยา
รอเธอมารักษาใจให้หายดี
จะยับยั้งอย่างไรไร้ประโยชน์
ใจชอบโดดร่มเร้นเป็นหลบหนี
ไปพบเธอเสมอนักไม่รักดี
ทุกนาทีที่ซึ้งคิดถึงเธอ
จะหักห้ามเพียงใดไม่สำเร็จ
ใจแอบเล็ดลอดไปได้เสมอ
ยามความรักหนักอุราพาละเมอ
หวังเพียงเธอดูแลใจให้แก่กัน
จะบังคับเพียงใดใจขัดขืน
มิอาจฝืนรักได้ใจใฝ่ฝัน
เพียงได้พบสบตาเห็นหน้ากัน
ใจสุขสันต์เอ่อล้นท้นไมตรี
1 สิงหาคม 2558 00:56 น.
คีตากะ
คำติฉินนินทาว่าเธอร้าย
เล่ห์อุบายแยบยลคนเอ่ยขาน
แผนซ้อนแผนแสนกลชนประจาน
เหนือคาดการณ์หยั่งจิตคิดคณา
เสียงเขาบอกเธอกลอกกลิ้งหยิ่งยโส
วางก้ามโตอวดเบ่งเก่งมิจฉา
หว่านเสน่เล่ห์ร้ายหมายลวงตา
หวังกุมคร่าหัวใจใครหลงคำ
ข่าวเล่าลือเธอถือตัวเมามัวจิต
มุ่งแต่คิดอกุศลจนถลำ
เดินทางมารหาญกล้าพามืดดำ
เป็นผู้นำเหล่าร้ายหน่ายคนดี
บ้างว่าเธอเลอล้ำคมขำนัก
ยากยิ่งจักหาใครเทียบเปรียบโฉมศรี
เป็นหญิงงามท่ามหญิงงามล้ำนารี
สุดโสภีพรรณรายณ์พรายกมล
ถึงเธอเป็นมารร้ายหมายใจรัก
ด้วยรู้จักทรามวัยไม่สับสน
จะอย่างไรไม่ใส่ใจในคำคน
รู้น่ามลนั้นแสนดีไม่มีภัย
แม้เธอเป็นนางมารร้ายหลากหลายหน้า
คงดีกว่าวิญญูชนคนเหลวใหล
แสร้งทำดีมีภาพพจน์งดงามใจ
แท้จริงไซร้เลวทรามกว่าโจรห้าร้อย
1 สิงหาคม 2558 00:58 น.
คีตากะ
เขาว่าผมหลอกเด็กเล็กแค่ขวบ
ตัวขาวอวบอ่อนแอแม่เจ้าเอ๋ย !
พูดไม่ชัดหัดลำบากยากจังเลย
หวังจะเอ่ยบอก รักแสนหนักใจ
เขาว่าผมชอบเด็กตัวเล็กเล็ก
หมายรีบเสกเจ้าโตโธ่ ! หลงใหล
แอบรักเธอเพ้อครวญชวนอาลัย
จะชวนไปดูหนังนั่งงอแง
เขาว่าผมรักเด็กตัวเล็กน้อย
วันวันคอยป้อนนมป่วนจวนย่ำแย่
มิหลับนอนค่อนคืนตื่นดูแล
เพราะใจแพ้ความเยาว์เฝ้าเอาใจ
เขาว่าผมลวงเด็กเฉกโจรร้าย
จ้องทำลายล้างผลาญพานเสือกไส
แต่พอพบสบหน้าระอาใจ
มันร้องไห้ทั้งวันยังหวั่นเกรง
เขาว่าผม...จีบเด็กเกกไปทั่ว
หลงลืมตัวชั่วช้าพาข่มเหง
ก็เด็กซ่าน่ารักมักครื้นเครง
ไม่ บ้า ! หลงตัวเองเบ่งทับใคร
เขาว่าผม...รักเด็กเมคคำป้อ
คอยเคลียคลอคนดีมิหนีไหน
ก็เด็กซื่อถือจิตคิดจริงใจ
ไม่หน้าไหว้หลังหลอกกลับกลอกคำ
เขาว่าผมไม่ใฝ่ดีมีเมียเด็ก
ตัวขาวขาวเล็กเล็กเด็กคมขำ
ก็ผู้ใหญ่ไยบ้า ! พาระกำ
แบบอย่างนำเด็กสับสนคนจัญไร !