13 สิงหาคม 2558 22:58 น.
คีตากะ
ฟ้ารู้ว่าเราแตกต่างห่างกันมาก
จึงจำพรากพลัดหลงกลางสงสาร
ผ่านบทเรียนหลายหลากมากประการ
เป็นวิทยาทานสานชีวี
แม้นเธอล้ำฉันใช่รองดั่งสองสิงห์
ย่อมยากยิ่งอิงถ้ำเดียวเทียวหลีกหนี
หายินยอมพ่ายแพ้แม้นาที
ไม่เคยมียอมกันถือมั่นตน
ด้วยทิฐิมานะทะเยอทะยาน
คิดอาจหาญยิ่งใหญ่ใต้เวหน
แต่ลาภยศชื่อเสียงเยี่ยงวังวน
ยากผ่านพ้นง่ายดายเหนื่อยหน่ายนาน
จึ่งเห็นโลกแจ้งชัดความสัตย์เท็จ
แลเห็นเหตุแห่งทุกข์ลุกสังขาร
เพียรอบรมบ่มธรรมล้ำวิญญาณ
มายาวนานช่วงหนึ่งจึงแจ้งใจ
ฟ้าส่งมาพบกันในวันนี้
เปี่ยมไมตรีล้ำลึกนึกสงสัย
บทสรุปสุดท้ายกลายเป็นไป
ยากขานไขเรียงร้อยพจน์รจนา....
12 เมษายน 2556 22:27 น.
คีตากะ
หากรักฉันแล้วทุกข์สิ้นสุขสันต์
ทนจาบัลย์นานมาพาหวั่นไหว
ขอจงเก็บความรักหนักหทัย
เดินจากไปดีกว่าอย่าตรอมตรม
หากฉันสิ้นบทเรียนเธอเพียรรู้
จะทนอยู่เพื่อใครให้ขื่นขม
ไปเรียนรู้สิ่งใหม่ใจชื่นชม
ร้าวระทมต่อไปทำไมกัน
หากฉันสิ้นคุณค่าราคาต่ำ
มิอาจทำเธอแจ้งแห่งสุขสันต์
โปรดอย่าทนทรมานเนิ่นนานวัน
ก้าวสู่ฝันแห่งเธออย่าเพ้อครวญ
หากความรักแห่งฉันมันด้อยค่า
แปลกเกินกว่าเข้าใจไม่หอมหวล
เธอต้องหมั่นพินิจคิดทบทวน
ทนคร่ำครวญอยู่ไยไปจากกัน
เพราะฉันมิใช่ฉันอันเธอคิด
ยากเกินจิตแห่งเธอจะเพ้อฝัน
แต่สิ่งหนึ่งไม่เปลี่ยนแม้เวียนวัน
นั่นคือฉันรักเธอเสมอไป
16 มกราคม 2554 22:59 น.
คีตากะ
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
มีหน้าที่ขับรถส่งจดหมาย
แล่นเทียวไปตามย่านบ้านมากมาย
ตั้งเรียงรายน้อยใหญ่ให้บริการ
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
ทุกวันวี่ทำกิจทั่วทิศสถาน
ดั้นด้นถึงชุมชนจนกันดาร
เพื่อส่งสาส์นมากล้นดั่งคนจร
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
เสี่ยงชีวีท่ามสุนัขมักเห่าหอน
บางตัวกัดไม่เห่าเฝ้าสังวร
เพียรสัญจรด้วยหน้าที่ยินดีทน
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
คงไม่มีสิ่งใดให้น่าสน
รูปขี้เหร่หรืองามความรวยจน
ใช่เหตุผลอันใดให้ติดตาม
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
จะเลวดีอย่างไรอย่าไถ่ถาม
มีแฟนแล้วหรือโสดโปรดอย่าลาม
จดหมายตามกำหนดเป็นหมดงาน
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
เนื้อความมีตามถ้อยคอยสื่อสาร
ตัวฉันเป็นเช่นใดไยประจาน
งานคืองานโปรดแจ้งอย่าแคลงคน
ฉันเป็นเพียงบุรุษไปรษณีย์
มีไมตรีหรือไม่ใช่เหตุผล
จะรักหรือจะชังไม่กังวล
รับเงินเดือนของตนด้วยผลงาน
12 เมษายน 2556 22:28 น.
คีตากะ
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
วันอวสานจวนใกล้ไยหลับใหล
ฟ้าจะสิ้นดินจะครวญป่วนอาลัย
โลกเข้าใกล้กลียุคทุกข์คณา
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
ลืมปณิธานแล้วฤาหรือไรหนา
ครั้งเคยรับพจนารถพระศาสดา
จะปกป้องศาสนารักษาธรรม์
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
พุทธสถานรอท่าอย่าเหหัน
หลังคารั่วผนังทรุดสุดจาบัลย์
คอยพระนั้นซ่อมสร้างอย่าร้างลา
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
พุทธกาลก้าวถึงกึ่งศาสนา
รอพระสืบพระสานเนิ่นนานมา
ถึงเวลาพระโปรดชี้โทษภัย
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
เหล่าหมู่มารเริงรำทำเหลวใหล
รอพระข่มพระปราบกำราบไกล
ยังธรรมให้พิสุทธิ์ดุจมณี
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
บาปเคราะห์พาลรานรุกสิ้นสุขศรี
ชนมัวเมาอบายมุขทุกข์ทวี
รอพระนี้บำบัดขจัดภัย
ตื่นเถิด ! พระศรีอารย์
ท่องสราญแห่งหนตำบลไหน
ลืมสยามแดนเก่าเราหรือไร
จึงหลับใหลลืมตื่นคืนพารา
1 สิงหาคม 2558 00:07 น.
คีตากะ
ขอให้เหมือนเดิม...
ไม่ต้องเพิ่มดอกไม้ใส่คำหวาน
แค่มีรักต่อกันเหมือนวันวาน
ไม่ต้องการรักตราบสิ้นชั่วดินฟ้า
ขอให้เหมือนเดิม...
เหมือนรักเริ่มแรกวันจิตหรรษา
ไม่ต้องรักมากล้นท้นอุรา
เพียงรักอย่าลดน้อยถอยลงไป
ขอให้เหมือนเดิม...
มิจำเป็นต้องเพิ่มเติมสิ่งไหน
เท่าที่เป็นเธอนั้นฉันพอใจ
อย่าเปลี่ยนไปเพื่อฉันเชื่อมั่นตน
ขอให้เหมือนเดิม...
ไม่ต้องเสริมเติมแต่งทุกแห่งหน
เคยร่วมเรียงเคียงข้างอย่างอดทน
เธอคือคนที่ฉันนั้นภูมิใจ
ขอให้เหมือนเดิม...
รักริเริ่มผลิดอกออกไสว
ดูแลตนแทนฉันวันห่างไกล
ยามหัวใจแห่งรักชักนำเธอ
ขอให้เหมือนเดิม...
รักพูนเพิ่มในใจให้เสมอ
ประหนึ่งแสงสว่างนำทางเธอ
ให้พบเจอความสุขทุกทิวา
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1852
