28 มกราคม 2554 00:28 น.

รถด่วนขบวนสุดท้าย....

คีตากะ

รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
จุดมุ่งหมายปลายทางหว่างสวรรค์
เส้นทางสู่ดวงดาวพราวผ่องพรรณ
โพ้นฟ้าอันไกลลิบระยิบดาว

รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
ตั๋วมีขายจำกัดจัดเหินหาว
ทางสายรุ้งโค้งเคียวทอดเรียวยาว
เยี่ยมหมู่ดาวนับพันอันตระการ

รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
ออกสายสายรออยู่ผู้โดยสาร
ยามอาทิตย์ทอแสงแห่งวันวาร
รถเคลื่อนผ่านจากท่าสถานี

รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
เส้นทางสายช้างเผือกเลือกวิถี
เตรียมสำรองตั๋วนั่งยังพอมี
สุขาวดีจุดหมายสุดปลายทาง....








stock-photo-travel-in-comfortable-train-				
12 เมษายน 2556 22:24 น.

คัมภีร์แดนพยัคฆ์....

คีตากะ

1618706fyd9pue02t.gif












หนึ่งคัมภีร์ล้ำเลิศประเสริฐแสน
ซ่อนดินแดนพยัคฆ์อารักขา
สารัตถะอรรถถ้อยร้อยรจนา
แจ้งวิชชาอมตะละเกิดตาย

หากผู้ใดได้ครองต้องปราโมทย์
นามอุโฆษทั่วหล้าสง่าผาย
ยิ่งใหญ่ในตรีภพจบวันตาย
ทุกสิ่งหมายสำเร็จเสร็จตามจินต์

แดนพยัคฆ์อันตรายยากกรายผ่าน
ทุกห้วงกาลมากภัยให้ถวิล
ชนตกตายมายมากฝากชีวิน
เกลื่อนแดนดินอุจาดอนาถตา

เฉกสงสารอันตรายล้วนตายเกิด
แต่ล้ำเลิศคัมภีร์มีศึกษา
ทั้งรักโลภโกรธหลงดงกามา
ปลุกปัญญาสู่มรรคเลิศนักแล !









131145t37a6xaobp.gif				
12 เมษายน 2556 22:25 น.

ยอดกัลยา....

คีตากะ

122705fj7ilifga7.gif











ถอดอาภรณ์ทรงเครื่องสุดเฟื่องฟุ้ง
เพียงผดุงอินทรีย์ที่ห่วงหา
ถอดหัวโขนค่อนหนักคลุมพักตรา
เผยดวงหน้าน้อมรับกับตะวัน

ขอแสงแห่งทิวากรขจรแจ่ม
ไล้โลมแก้มกานต์เจ้าเคล้าสุขสันต์
ดั่งสัมผัสรัศมีธีรธรรม์
ปลุกแจ่มจันทร์มิ่งมิตรจากนิทรา

พิศดูเถิด ! ความงามยามเปลือยเปล่า
อันคนเขลาหวาดหวั่นสั่นผวา
แท้เพียงความพิลาสดารดาษดา
ปราศมายาซุกซ่อนกร่อนชีวัน

เมื่อดวงจิตจอมเจ้ากลายเปล่าว่าง
ลิ้นนุชนางอาจอ้างทางสวรรค์
การงานกิจพิสดารสานสืบธรรม์
กายเจ้านั้นเปลี่ยนผันสุดพรรณา

สดับเถิด ! ถ้อยธรรมยิ่งล้ำลึก
เหนือสำนึกสามัญหมั่นศึกษา
เสียงสวรรค์บรรเลงเพลงแว่วมา
ยังกัลยาหลุดพ้นจากวนเวียน
				
12 เมษายน 2556 22:25 น.

หงส์ร่อนมังกรทะยาน.....

คีตากะ

200809-13-005031-1.jpg














ดั่งตำนานเหลือเชื่อเมื่อประสบ
ยุทธภพสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นไหว
ฟ้าครวญคร่ำดินร่ำพร่ำอาลัย
ชวนร่ำไห้โศกายิ่งอาดูร

พญาหงส์เหินหาวราวเทพสร้าง
นารายณ์ปางอวตารปานไอศูรย์
แห่งพรหมินทร์สถิตพิศจำรูญ
ยอดประยูรปักษามาสู่ดิน

พบมังกรเลิศฤทธิ์สถิตหล้า
บำเพ็ญภาวนาบนบ่าศิขริน
สัประยุทธิ์สรรพเวทเหตุผิดจินต์
ยังแผ่นดินป่วนปั่นสุดพรรณา

เจ็ดทิวาราตรีหามีพ่าย
จำพักกายสงบศึกฝึกคาถา
หมายชิงชัยชำนะจะกลับมา
สิบหกปีกาลหน้ามาสบเจอ

ครบกำหนดนัดหมายคล้ายโกหก
แค้นแน่นอกสุมนานลาญเสมอ
หงส์ร่อนมังกรทะยานพานพบเจอ
กลับล้นเอ่อน้ำใจยิ่งไมตรี

มาตรแม้นวิชายุทธ์สุดล้ำเลิศ
แต่รักเกิดภายจินต์สิ้นหมองศรี
ลืมความแค้นก่อนนั้นอันเคยมี
วันเดือนปีขัดเกลาความเขลาคลาย

จอมอสูรมารร้ายกลายทราบเรื่อง
คิดปลดเปลื้องชีวาตม์พิฆาตหมาย
มันยกพลแสนหมื่นยื่นความตาย
เยื้องย่างกรายสิงขรจรเร็วไว

ด้วยอานุภาพแห่งรักเกินจักเปรียบ
มารสิ้นเรียบชั่วคืนยากขืนไหว
จอมอสูรถูกคร่าชีวาไป
ปฐพีไซร้ศานติรักผลิบาน......



บุญคุณความแค้นยากสะสาง !
วรยุทธ์สุดเลิศล้ำไร้ต่อต้าน ฤาอาจทานความรักสมัครสมาน.....


หมายเหตุ : หงส์ร่อนมังกรทะยาน ภาคพิสดาร เป็นภาคต่อจากเรื่องหงส์เหนือมังกร ตอนโอเลี้ยง
				
12 เมษายน 2556 22:26 น.

แม่น้ำที่ลึกมาก.....

คีตากะ

623568ac0ge74yni.gif













ชายหนึ่งขี่มอเตอร์ไซด์ขับไปถึง
สะพานซึ่งข้ามน้ำลำละหาน
เห็นมันพังขาดหักชักรำคาญ
เขาพบพานเด็กหนึ่งจึงเอ่ยความ

เด็กน้อยเอ๋ย! ธารนั้นมันลึกไหม?
เด็กตอบไปทันทีที่ชายถาม
ไม่ลึกหรอก ! บอกเอ่ยเฉลยความ
ขี่รถข้ามไปได้ไม่กังวล

ชายจึงขี่รถข้ามตามเด็กอ้าง
มาถึงกลางธาราพาฉงน
สายนทีท่วมถึงซึ่งคอตน
พลันร้องบ่นเด็กน้อยถ้อยพาที

เจ้าเด็กเอ๋ย ! ไยเจ้าล้อเราเล่น
หรือหมายเข่นทำร้ายกลายเป็นผี
หากเราไปไมช้าจมวารี
สิ้นชีวีในน้ำลำธารา

เด็กทำหน้างุนงงแสนสงสัย
เกาหัวไปพลางพลางอย่างกังขา
แล้วจึงตอบชายไปในวาจา
ไร้เดียงสาความเยาว์เล่าพจมาน

น่าแปลกจัง ! วันก่อนตอนฉันเห็น
เป็ดหนึ่งเล่นลงว่ายสายละหาน
สายชลท่วมเพียงไหล่ในท้องธาร
มันสำราญแหวกว่ายสายวาริน !

				
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ