17 พฤษภาคม 2556 21:46 น.
คีตากะ
ยามใกล้รุ่งดุเหว่าเร้าขับขาน
แว่วกังวานหวานโสตอุโฆษเสียง
ค่อนคืนดึกลึกล้ำส่งสำเนียง
ยลยินเพียงดุริยางค์หว่างราตรี
ค่ำคืนแสนยาวนานล้วนผ่านพ้น
ฝันวกวนซ้ำซากยากหลีกหนี
มีวันตื่นฟื้นหายกลายเปรมปรีดิ์
เยี่ยงชีวีดุจฝันแปรผันไป
สุขทุกข์เฉกพระพายระบายสะบัด
หมายทานทัดยากยิ่งสิ่งเคลื่อนไหว
จะยับยั้งเหนื่อยเปล่าเขลาฤทัย
เพียงหัวใจไหวหวั่นพรรณนา
เลื่อนไหลไปดั่งธารกาลสมัย
ลับหายไปมิหยุดดุจสังขาร์
จ่อมจมไปดั่งสินธุ์จินตนา
สุดท้ายคว้าสิ่งใดเอาไว้ฤา....
31 กรกฎาคม 2558 23:17 น.
คีตากะ
คนซอมซ่อคนหนึ่งซึ่งยากไร้
จะหาใครเห็นค่าไร้ราศี
ถ้อยคำเอ่ยเชยแสนแคลนวจี
จะพาทีคำรักก็หนักใจ
คนโทรมโทรมคนหนึ่งซึ่งน้อยหน้า
ใช่ดาราพระเอกหนังเด่นดังไหน
รูปมิหล่อมอซอท้อฤทัย
ยากหาใครรับรักมักหันเมิน
คนต่ำต้อยคนหนึ่งซึ่งด้อยศักดิ์
จะบอกรักนงคราญพานขัดเขิน
ยากยิ่งหนาพานางเคียงข้างเดิน
ด้วยจนเงินยากแค้นแสนระอา
คนธรรมดาคนหนึ่งซึ่งหลงรัก
เธอยิ่งนักเนิ่นกาลนานหนักหนา
หากเธอไม่เมินหนีมีรักมา
จะรักษาหัวใจให้แก่นาง
คนไม่สำคัญคนนี้มีอ้อมแขน
หากเธอแม้นเห็นค่าหาเมินหมาง
จะใช้กอดคนดีมิปล่อยวาง
ไม่ราร้างแรมรอนจรจากไกล...
31 กรกฎาคม 2558 23:22 น.
คีตากะ
ขอเป็นเพียงพระรองของนุชนาฏ
ด้วยมิอาจสู้พระเอกรูปเรขา
งามพิลาสบาดทรวงดวงสุดา
เจรจาคารมคมวาที
ขอเป็นเพียงพระรองของเนื้อนวล
แม้อาจไม่คู่ควรนวลฉวี
เพียงเฝ้ารอแต่ฟ้าจะปราณี
พาคนดีพานพบสบสายตา
ขอเป็นเพียงพระรองของโฉมศรี
ถึงไม่มีโอกาสขาดวาสนา
จะเทียบชั้นเทียมเท่าเยาวพา
ยังห่วงหานงพาลนับนานปี
ขอเป็นเพียงพระรองของจอมขวัญ
เฝ้ารอวันนงเยาว์เศร้าโศกศรี
เพราะพระเอกกระทำช้ำฤดี
จะซับน้ำตานารีพลีเพื่อเธอ
ขอเป็นเพียงพระรองของมารศรี
รอวันที่ดอกฟ้าเมตตาเสมอ
ยอมโน้มกิ่งลงมาพาพบเจอ
คงละเมอดุจฝันอันเป็นจริง....
12 เมษายน 2556 22:10 น.
คีตากะ
อาจเป็นนิยายเรื่องเศร้าเล่าขับขาน
แต่บุราณนานมาน่าใจหาย
กามนิตหนุ่มหนึ่งซึ่งยอดชาย
มีใจหมายกานดาวาสิฏฐี
เหตุบุญกรรมทำมาพาเศร้าหมอง
มิอาจครองคู่ฟ้าพาโศกศรี
แม้คู่สองสุดรักแสนภักดี
อันต้องมีพลัดพรากจากกันไกล
กามเทพเล่นกลแยกคนรัก
ต้องจมปลักความเฉาเศร้าไฉน
ผ่านคืนวันขื่นขมตรอมตรมใจ
ต่างคนต่างมีใครไป่ผูกพัน
ด้วยความรักปักจิตครุ่นคิดถึง
กามนิตจึ่งทิ้งเรือนเคลื่อนเขตขัณฑ์
แสวงบุญร่อนเร่เตร่อรัญ
พบภควันต์บ่รู้คู่สนทนา
พุทธองค์ทรงหยั่งแจ้งแห่งวิสัย
ความหลงในดวงจิตกามนิตหนา
ชายผู้นี้มิอาจโปรดโฉดปัญญา
ด้วยโมหาหยั่งลึกเกินฝึกแล
มาตรแม้นกามนิตใฝ่จิตหา
พระพุทธาลือนามตามกระแส
หวังพานพบพุทธองค์คงเหลือบแล
กลับเชือนแชพระหนึ่งซึ่งพบพาน
เหตุเพราะรักมากล้นจนลุ่มหลง
เพียงนางนงหนึ่งนาน่าสงสาร
คราพบพระจึ่งพร่าปัญญาญาณ
ทั้งที่ท่านคือพระพุทธองค์
วาสนาอาภัพแสนอับโชค
เรื่องราวโศกแห่งรักมักใหลหลง
เฉกเช่นฝุ่นเข้าตาพางวยงง
แม้แต่องค์ภควันต์ยังหันเมิน...
พุทธพจน์จากเรื่อง : การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์
การพบเจอกับสิ่งที่ไม่รักเป็นทุกข์
31 กรกฎาคม 2558 23:27 น.
คีตากะ
ดูก่อน ! ภราดาผู้ประเสริฐ
ท่านผู้เลิศเกรียงไกรไอศวรรย์
ผู้นำทัพกอบกู้สู้โรมรัน
รักษาซึ่งเขตขัณฑ์พัทธสีมา
ดูก่อน ! ภราดาผู้ยิ่งใหญ่
เหตุอันใดทิ้งสรวงล่วงเวหา
ฤาห่วงในกุลบุตรกุลธิดา
หวั่นเกรงว่าไพรีหมายรุกราน
ดูก่อน ! ภราดาผู้เกียรติก้อง
ผู้ปกป้องประชาราฏษ์องอาจหาญ
ตราบสิ้นชีพตักษัยในบุราณ
วีรกรรมท่านยังอยู่คู่แผ่นดิน
ดูก่อน ! ภราดาผู้อาภัพ
ไยหวนกลับนครย้อนคืนถิ่น
ใครเล่าฤาจดจำภูบดินทร์
ผู้ไป่สิ้นเมตตาสรรพสัตว์
ดูก่อน ! ภราดาผู้เทิดธรรม
ทำนุบำรุงชาติศาสน์กษัตริย์
ฤาหมายพ้นวนวังสังสารวัฏ
จึ่งนิวัตน์สู่หล้าสร้างนฤพาน...