30 กรกฎาคม 2558 12:52 น.
คีตากะ
เพียงอยู่ใกล้ก็ซึ้งถึงไออุ่น
ยิ้มละมุมสะเทือนใจไหวสะท้าน
แววตาซื่อเดียงสาพาสราญ
อาจเปรียบปานทารกน้อยเจ้ากลอยใจ
โชคชะตาหรือฟ้าพาลิขิต
เพียงพบมิตรมิ่งขวัญวันอ่อนไหว
ช่วยฉุดรั้งคนล้มตรอมตรมใจ
ลุกยืนได้อีกหนบนทางเปลี่ยว
แม้ไร้สิทธิ์จะรักตระหนักแน่
ขอเป็นแค่คนไกลได้แลเหลียว
อยู่มุมนี้มองเธอเพ้อผู้เดียว
คอยยาเยียวหัวใจให้กานดา
เผื่อวันใดเธอเศร้าสุดเปล่าเปลี่ยว
เพียงแต่เหลียวแลมองลองค้นหา
อาจพานพบหนึ่งใครในเวลา
เคยคุ้นหน้ากาลก่อนย้อนเดือนปี
พร้อมจะฉุดมือเธอเมื่อเจอทุกข์
ดับไฟลุกเผาใจให้โฉมศรี
ตอบแทนคุณน้ำใจในความดี
ที่เคยมีนานมา....อย่าลืมเลือน
8 เมษายน 2556 20:45 น.
คีตากะ
มาตรว่าฝุ่นในตาไม่พาหม่น
ทำสับสนทิศทางจนหมางหมอง
ฤาจักเขี่ยให้พรากจากครรลอง
จนแลมองเห็นความสัตย์จรัสเรือง
หากไม่ล้มฤาจักลุกปลุกปลอบขวัญ
ยืนหยัดมั่นอีกครั้งดั่งปราดเปรื่อง
ลับปัญญากล้าคมบ่มประเทือง
ทุกราวเรื่องแจ้งจิตประสิทธิ์พร
ถ้าความทุกข์รุกเร้าไม่เผาจิต
จนวิปลาสวิปริตคิดไถ่ถอน
ฤาเห็นเหตุเลศนัยได้สังวร
ดับทุกข์ร้อนผ่อนคลายมลายเลือน
แม้ใจเขลาเศร้าหมองครอบครองทั่ว
ไม่ทำมัวดวงแดแถเชือดเฉือน
ฤาแจ้งมรรคสลักจิตคิดพร่ำเตือน
ฝึกตนเหมือนดั่งปราชญ์สิ้นชาติภพ...
8 เมษายน 2556 20:47 น.
คีตากะ
เพราะเธอหรือ...คือดาวน์!
เด่นสกาวทุกที่ไม่มีหมอง
เขาเรียกดาวน์ซินโดรมโฉมชวนมอง
มีชื่อก้องแดนสยามงามลออ...
เพราะเธอนั้น...ขั้นสวย!
สุดสำรวยสวยโดยไม่ถามหมอ
ไม่ปรึกษาแพทย์สภาสวยบ้ายอ
สวยเกินพอทรามวัยไม่แคร์สื่อ...
เพราะเธอหมวย...สวยใส!
แบบสไตล์เกาหลีที่หวาหวือ
เขาเรียกเธอเสี่ยวเอ๋อตาเหม่อปรือ
ด้วยเธอหรือเอ๋อได้ใจไม่ธรรมดา
เพราะเธอคือ...คนพิเศษ!
เนื่องจากเหตุบางประการนานนักหนา
เติบโตจากเด็กพิเศษน่าเวทนา
จนปัญญาแก้ไขให้กลับคืน...
10 เมษายน 2556 19:36 น.
คีตากะ
ไม่จำเป็น...ต้องมากหากเห็นค่า
เพียงสบตาก็สุขทุกข์ห่างหาย
ยิ้มให้กันวันเหงาเศร้าเดียวดาย
ก็มากมายเพียงพอต่อชีวิน
ไม่จำเป็น...ต้องใกล้ไปกว่านี้
ก็ยังรู้สึกดีที่ถวิล
คิดถึงกันวันท้อรอยลยิน
เรื่องราวสิ้นเป็นไปในเส้นทาง
ไม่จำเป็น...ต้องเกินเดินล้ำเส้น
ในความเป็นตัวตนบนความต่าง
คอยรักษาระยะไว้ในหนทาง
ไม่ไกลห่างไม่ใกล้ให้พอดี
ไม่จำเป็น...ต้องรักให้หนักจิต
หากชีวิตดำเนินเดินสุขี
ความสัมพันธ์แห่งใจยังไมตรี
ทุกอย่างดีเรียบร้อยปล่อยเป็นไป
ไม่จำเป็น...ต้องย้ำคำขอบคุณ
เลิกวายวุ่นตอบแทนแม้นสงสัย
ถึงเหตุผลที่ฉันนั้นทำไป
เพียงเพราะใจ...รักเธอ...จะทำไม...
จิบกาแฟถ้วยร้อนในตอนเช้า ดับความเมาจากฤทธิ์รักหักความหลง ดีกรีรักสูงเกินเดินมึนงง เธอรินส่งถึงใจไหวซวนเซ จากไปแล้ว...โฉมสะคราญแห่งม่านหมอก ลีลาหยอกเย้ายวนชวนไขว้เขว เกมรักร้อนแรงเร้าเมาโซเซ หัวใจเป๋หลงทิศเดินผิดทาง ลีลาวดีสีขาวพราวหน้าบ้าน ชวนชมบานสีชมพูอยู่ในกระถาง กระจาบจับกิ่งกระท้อนอ้อนคู่พลาง ความอ้างว้างเกาะกุมรุมจิตใจ เทศกาลงานรื่นเริงเถลิงศก ทำหัวอกรุ่มร้อนนอนสั่นไหว ภาพเธอยังติดตรึงซึ้งทรวงใน ซมพิษไข้รักร้างไม่สร่างซา...
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1884
