13 มกราคม 2547 16:06 น.
คีตะ
เคยบอกตัวเองเมื่อหลายเดือนก่อน
ว่าสักวันเธอคงใจอ่อนมารักฉัน
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่เคยมั่นใจในความสัมพันธ์
ว่าระหว่างเรานั้นมันคืออะไร
ก็อย่างว่าความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มแบบแปลก
เพราะว่าฉันเอาตัวและหัวใจเข้าแลกใช่ไหม
มันเลยดูไม่มีค่าถ้าเอาไปเทียบกับหัวใจ
ของผู้หญิงคนเก่า-คนใหม่
ที่ได้เธอมาเพราะชนะใจ ไม่ใช่เพราะตัว
13 มกราคม 2547 15:58 น.
คีตะ
ไม่ใช่เวลาเพียงชั่วคราว
ที่จะลืมเรื่องราวได้หมดสิ้น
เสียงเรียกแห่งวันเวลา เพียงแผ่วมาก็ได้ยิน
น้ำตาที่เคยไหลริน ก็ยังล้นใจ
ทำใจรับรู้
ว่าไม่มีเธออยู่เหมือนเคยใกล้
จะเสียน้ำตาร้องไห้อ้อนวอนใคร
ก็ไม่สามารถเรียกร้องอะไรให้คืนมา
ร้องไห้เพราะอยากร้องไห้
คนไกลหัวใจเขาคงไม่เห็นค่า
ที่ร้องไห้ก็เพราะเชื่อว่าวันเวลา
จะไม่สามารถทำให้น้ำตาหยดค้างใจ
24 ธันวาคม 2546 13:49 น.
คีตะ
กี่วัน กี่เดือน ที่ล่วงผ่าน
ภาพวันวานยังคงอยู่ในใจเสมอ
ถึงวันนี้จะมีชีวิตอยู่โดยไม่มีเธอ
แต่ชีวิตก็ยังต้องพบเจอสิ่งดีดีอีกมากมาย
ไม่เคยเสียใจที่ได้รักเธอ
แต่ดีใจเสมอที่เคยมีเธออยู่ใกล้ๆ
หากวันนี้ระหว่างเราจะมีช่องว่างระหว่างใจ
ก็จะเก็บเธอไว้ข้างๆหัวใจ ไม่ลืมเลือน
ยังคงคิดถึงเธอทุกทีที่หลับตา
ยังห่วงหาทุกเวลาที่ใจเผลอ
หัวใจยังคุกรุ่นทุกทีที่ได้เจอ
เหมือนว่าเธออยู่ตรงนี้ .....ไม่จากไป