แสนอาวรณ์อ่อนใจคนไม่หวาน รักลาร้านเรือนใจจากไกลหนี มิอาจทนคนเปรี้ยวเขี้ยวฉันมี ร้อนฤดีอยากเพิ่มหวานให้บ้านใจ ด้วยความเค็มเต็มพิกัดอัดใจแน่น พลิกแผ่นดินฝืนเติมเพิ่มไม่ไหว ความเปรี้ยวเค็มฝังลึกผนึกใน ทำอย่างไรหวานมิซึ้งซึมถึงกมล ด้วยรสชาติขาดหวานน้ำตาลหาย มดทะลายรังใจฉันพากันขน พาความหวานหายไปในบัดดล ทิ้งให้คนเจ้าใจเจ็บแสบทรวง หากใครมีความหวานวานมาช่วย แบ่งสักถ้วยถ้าปันฉันจะหวง เก็บอย่างดีมิยอมให้ใครมาทวง ขอทิ้งช่วงลาเปรี้ยวเค็มที่เต็มใจ