17 มกราคม 2548 15:02 น.
คิม รักนะ
พบทางลัดตัดใจได้สนิท
ใจเลิกคิดรำพึงนึกถึงเขา
เธอไปหวงห่วงใครใจไม่เศร้า
ถึงรักเก่าพังไปไม่อ่อนแอ
เลิกคือเลิกเฉลยได้คนใหม่เธอ
ควงให้เจอทนได้ไม่แยแส
เดินทางใครทางมันฉันคนแฟร์
ยามพ่ายแพ้ร้องไห้ใจแสนอาย
เรื่องขี้เล็บไม่เจ็บแน่แค่แผลเป็น
ทานวดเฟ้นฮีลูดอยด์หน่อยก็หาย
อดีตรักปักใจไม่เสียดาย
ตามสบายพี่ยาอย่าห่วงเลย
จากวันนี้คือพี่น้องของกันพอ
อย่ารีรอรักใครใคร่เปิดเผย
ก่อนลาจากเจ็บล้นจนคุ้นเคย
หากเธอเฉลยคนใหม่ใจชินชา
ปิดบัญชีรักเก่าหายเศร้าแล้ว
วอนพี่แก้วอย่าปันใจให้เลยหนา
เจ็บแล้วจำทำอย่างไรไม่กลับมา
ด้วยเพราะว่าฉันได้ตัดใจลืม
6 มกราคม 2548 08:49 น.
คิม รักนะ
เสียงฝนตกฟ้าก้องฉันร้องอ๊บ
น้ำตากบซึมมาน่าสงสาร
อยากเที่ยวเล่นเต้นไปให้ชื่นบาน
แต่อยู่นานเกินออกนอกบ้านเดิม
เสียงอึ่งอ่างบ้างเขียดน้อยคอยร้องเรียก
เมื่อสำเหนียกชวนใจให้ฮึกเหิม
เห็นโลกกล้างอย่างไรถ้าไม่เริ่ม
อยากประเดิมออกไปพิศคิดเวียนวน
โลกใบใหญ่ไม่คุ้นคงวุ่นวาย
กบแสนอายตัวเขียวเหี่ยวไร้ขน
กลัวโฮ่งเหมียวหัวเราะเยาะเย้ยตน
จึงต้องทนต่อไปในกะลา
18 ธันวาคม 2547 12:37 น.
คิม รักนะ
เพราะสายตา ฝ้าฟาง อย่างคนแก่
จึงได้แต่ รอถึงยาม ข้ามถนน
ได้ยินเพียง เสียงรถอยู่ ในหูตน
เดินเวียนวน อยู่ข้าง ทางม้าลาย
โอ้คนแก่ อย่างเรา น่าเศร้าจัง
แค่ข้ามฝั่ง ยังยาก รถมากหลาย
จะเสี่ยงข้าม ยังรักตัว ยังกลัวตาย
แม้เป็นยาย ยังอยากอยู่ ดูโลกงาม
กระท่อมฉัน ใกล้มาก จากตรงนี้
รอคนดี พาข้ามไป ไม่ผลีผลาม
รอสงสาร คนผ่านกราย พายายข้าม
รอถึงยาม ใครสมเพช เมตตาเรา
สามชั่วโมง กลางฝูงชน คนรอบข้าง
คนอ้างว้าง อย่างยายแก่ ได้แต่เหงา
ใครจะสน คนแก่สวม เสื้อเก่าเก่า
ดวงตาเศร้า ตัดพ้อ รอเวลา
หนาวยายหนาว อยากพักผ่อน นอนหลับไหล
นึกท้อใจ แสนเหนื่อย สุดเมื่อยขา
ยืนมองรถ มองคน จนอ่อนล้า
รอคนพา ข้ามไป คงไม่นาน
หนูพาข้าม ถนนนะคะ คุณยายขา
เสียงนางฟ้า ข้างข้าง ช่างเสียงหวาน
จับมือมั่น พาข้ามไป อย่างต้องการ
กลับสู่บ้าน ด้วยมือน้อย คอยประคอง
ลูกสาวใคร ใจดีนัก น่ารักจริง
วอนทุกสิ่ง ช่วยนางฟ้า อย่าเศร้าหมอง
ขอชีวิต รื่นรมย์ สุขสมปอง
พระคุ้มครอง ลูกสาวใคร พ้นภัยพาล
17 ธันวาคม 2547 12:31 น.
คิม รักนะ
ลูกสาวแม่แก่แล้วนะจะบอกให้
แม่นี้ใคร่เห็นเงาเจ้าลูกเขย
มีหรือยังอกอุ่นคนคุ้นเคย
จงเปิดเผยขอร้องต้องทำตาม
แม่คงตายว่ายเวียนไปในวังวน
ลูกมีคนร่วมสุขทุกข์ช่วยหาม
แม่คงหลับสุขใจไปชั่วยาม
จึงทวงถามลูกหาใครไว้ดูแล
ไม่มีคู่อยู่ได้ไงแม่ไม่เชื่อ
คุณนายเบื่อแจ๋วคนดีมีข้อแม้
หากบิดพลิ้วไม่ฟังคำทำเชือนแช
ดูฤทธิ์แม่จะบังคับจับแต่งงาน
สองหัวดีกว่าหัวเดียวนะ
แชร์ภาระร่วมกันสร้างฝันหวาน
ชีวิตคนมีแฟนแสนชื่นบาน
มีลูกหลานให้แม่อุ้มคงภูมิใจ
25 พฤศจิกายน 2547 11:23 น.
คิม รักนะ
ในโลกแห่งความจริง
หงส์ย่อมหยิ่งในศักดิ์ศรี
เมื่อกาไม่ใยดี
หนีทำรังแต่พอตัว
เป็นหงส์อยู่ส่วนหงส์
กาเขาคงรู้เงาหัว
หลบไปไม่พันพัว
กลัวถูกหมิ่นสิ้นเชิงชาย
สายใยที่คงมั่น
ตัดสะบั้นฝันสลาย
รักเก่าไม่เสียดาย
อายกว่าหากคลุกโคลน
หงส์อยู่คู่นกยูง
สังคมสูงสวมหัวโขน
ไม่คุ้นคำหยาบโลน
โดนผู้คนว่านินทา
ขอบคุณที่จากไป
ลืมห่วงใยเคยห่วงหา
เธอสอนให้รู้ว่า
กากับหงส์คงไม่ควร
หน้าส่วนตัว
1928
