29 กันยายน 2548 16:16 น.
คิดถึงผมมากๆนะ
หลายคนชอบบ่นกระปอดกระแปดว่า ชีวิตไม่เห็นดีเหมือนคนอื่นๆ บ้างก็ไม่พอใจที่ไม่ได้เกิดมาในตระกูลร่ำรวยอย่างที่เพื่อนๆเป็น
บ้างก็อยากมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ หลายคนเป็นทุกข์กับการไขว่คว้าหาวัตถุมากมายในชีวิต หลายคนไม่เคยหยุดคิด นอกจากการตั้งเป้าหมายแล้วก็พยายามทำเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมาครอบครอง
ตอนเด็กๆ ก็เรียกร้องหาของเล่นชิ้นใหม่ไปเรื่อยๆ
ครั้นโตขึ้น ก็เรียกร้องของชิ้นโตขึ้น รถใหม่ คอนโด บ้านหลังใหญ่
พร้อมกับความรู้สึกว่าตัวเองยัง มีไม่พอ
และจากการพยายามไขว่คว้าอะไรมากมายเช่นนี้นี่เอง
ที่ทำให้โอกาสได้พบเพื่อนลดน้อยลงทุกที
ลองหยุดคิดสักนิด
ครั้งสุดท้ายที่คุณนัดเพื่อนสนิทสมัยเรียนมานั่งกินเบียร์ หรือกินข้าวกัน เกิดขึ้นเมื่อกี่เดือนที่แล้ว
หากคุณ ไม่ได้เป็นอีกคนที่ ยุ่งอยู่กับงาน มากจนไม่เคยมีเวลาให้เพื่อนฝูง บอกได้เลยว่าคุณคิดถูกแล้ว
เคยเห็นคนแต่งตัวสกปรกมอมแมมข้างถนนบ้างหรือเปล่า
หลายครั้งหากคุณลองใช้เวลามองดูดีๆ อาจพบว่าเขายิ้มได้บ่อยกว่าคุณเสียอีก
ลองทำให้ชีวิตของคุณง่ายขึ้น โดยลดความต้องการให้น้อยลงสักนิด
เปิดโอกาสได้ชื่นชมความงามของชีวิตบ้าง แทนที่จะทำแต่งานเพียงอย่างเดียว
ส่องกระจกดูตัวเองให้ชัดๆอีกครั้ง มันง่ายแค่ไหนที่จะทำให้ที่เหลือของชีวิตให้มีความสุข ลองหัดพอใจในสิ่งที่หามาได้
บางทีชีวิตก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากมายอย่างที่เราเคยคิด
15 กันยายน 2548 18:01 น.
คิดถึงผมมากๆนะ
ชีวิตเราเริ่มอย่างไม่สวยนัก คงไม่มีใครสมบูรณ์ไปทุกคนหรอก ฉันเองก็เช่นกัน ฉันไม่รู้จักคำว่ารัก ฉันรู้จักแต่ต้องการความรัก ฉันไขว่ขว้าหามันอย่างไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย แล้วมันก็สูญเปล่าทุกครั้งไป ฉันเริ่มท้อและหมดหวัง และฉันก็ได้พบเธอ นั่นเหมือนกับได้เจอเพื่อนเก่า เพื่อนคนที่มีอะไรๆเหมือนๆกัน ฉันเริ่มเปิดใจอีกครั้ง และฉันคิดว่ามันคงไปได้ดี แต่ปัญหาทุกอย่างมันก็ต้องเกิดขึ้นจากฉันอีกครั้ง ฉันกลัว กลัวจะต้องเสียใจ และนั่นเองทำให้ความสัมพันธ์เราเริ่มเปลี่ยนไป เหมือนที่ผ่านๆมา ใช่มันกลับมาอีกแล้ว เธอเฝ้าแต่บอกว่า "ไม่ ผมจะไม่ทิ้งคุณไปไหน ไม่มีทางที่ผมจะจากคุณไป" คำพูดของเธอมันไม่ได้ทำให้กำแพงที่ฉันสร้างขึ้นพังไปเลย มันยิ่งเพิ่มมากขึ้น ฉันยิ่งกลัวมากขึ้นทุกทีๆ ฉันหยุดมันไม่ได้แล้วที่รัก มันน่ากลัวเหลือเกิน ฉันไม่อาจบอกเธอได้ว่าฉันระแวงทุกๆอย่าง เหมือนคนบ้า ฉันแค่อยากจะแน่ใจว่าฉันจะไม่มีวันเสียเธอไป แต่สิ่งนั้นมันทำให้เธอเริ่มห่างฉันไปเรื่อยๆ(ฉันรู้สึกได้ว่าเธอเริ่มทนไม่ได้ เริ่มหมดแรงที่จะทำลายกำแพงแล้ว) ก่อนจะถึงวันนั้น ฉันขอลาจากเธอไปตั้งแต่วันนี้ ฉันขอไปอย่างเงียบๆไม่ต้องมีคำลา ไม่มีข้อความ ไม่มีคำอธิบาย ฉันจะหายไปจากเธอทั้งๆที่ยังมีเธอเต็มหัวใจ และคงไปแอบอยู่ที่ไหนไกลๆสักแห่ง ฉันไม่อาจรักใครได้ ลาก่อนที่รัก เธอคงจะเจ็บไม่นาน อีกไม่นานเธอก็คงจะลืมฉันได้ แต่ฉันจะมีชีวิตอยู่ อยู่เพื่อจดจำเธอตลอดกาล ลาก่อนคนที่พยายามทำลายกำแพงท เส้นทางของเราสิ้นสุดแล้ว
หน้าส่วนตัว
1015
