19 เมษายน 2548 09:17 น.
คิดถึงผมมากๆนะ
ฉันรู้ว่าเราต่างก็เจ็บปวดด้วยกันทั้งสองฝ่าย ไม่ว่าจะรักหรือจะเลิก
มันก็เจ็บปวดอยู่ดี เธอเองก็รู้ว่าทุกๆ อย่างมันเป็นไปไม่ได้ แค่รักมันยังไม่พอ มันมีอะไรตั้งมากมายที่จะรวมเราให้เป็นหนึ่งเดียว แต่เราทั้งคู่มีเพียงหัวใจเท่านั้นที่ตรงกัน วันนี้เราจึงต้องจากลากัน ให้เวลาบอกเราเถอะนะว่าต่อไปจะเป็นเช่นไร เราจากกันทั้งยังรัก ทั้งยังผูกผัน เธอเดินตามทางของเธอ ฉันเดินตามทางของฉัน ถ้าฟ้ายังคงมองเห็นคนสองคนที่ต้องทนทุกข์ทรมานกับการพัดพราก คงนำมาให้เราพบเจอกันอีก สักวันอาจมีสักวันที่เราจะพบกัน
12 เมษายน 2548 22:37 น.
คิดถึงผมมากๆนะ
จากเรื่องหนุมนิติกับสาวคาวบอย หรือ รักให้เป็นที่ ที่เคยเขียนผ่านๆมา
ตอนนี้คงเป็นจุดจบของนามปากกาว่า
"คิดถึงผมมากๆนะ"แล้วล่ะ
และจะไม่มีนามปากกานี้อีกต่อไป
เพราะ....................................
จากที่เคยบอกไว้ว่าจะรอจะคอยคนที่ไม่มีแม้เงา
มันได้จบลงเมื่อ...........................
เราได้โทรไปหลังจากที่หลอกตัวเองมาตลอด
ว่าบางที่เค้าเองก็ยังคงรู้สึกเช่นเดียวกัน
แต่.....................................
สิ่งที่ได้รับ...............
ฮัลโหล.....สบายดีเหรอ
ฮัลโหล....ใครครับ..มีธุระอะไร
ฮัลโหล...(เสียงผู้หญิง).....ใครคะมีธุระอะไร
อ๋อเดียวเองคะ...............
เดียวเหรอ(เสียงหญิงคนนั้น) เดียวไหน(เสียงเค้าคนนั้นถาม)....(หาไม่น่าเชื่อเค้าพูดมาได้ไง)
เดียวไหนเหรอคะ....เธอยังเฝ้าถาม
ถามเค้าดูสิคะว่าเดียวไหน
เค้าบอกว่าไม่รู้ว่าเดียวไหน
อึ้ง.......................จุกในอก
เออคือหนูไม่รู้หรอกนะคะว่าพี่เป็นอะไรกับพี่เค้าแต่ขอถามหน่อยแล้วกันคือว่าพอดีพี่เค้านะกำลังจะจีบเพื่อนหนูหนูอยากรู้ว่าเค้าเป็นคนยังไง..............เธอถามต่อ
จะโกรธไหมคะว่ามีอะไรกับพี่เค้าหรือยัง..........เธอถามอย่างตรงๆ
แทบจะไม่เชื่อหูอะไรวะเนียะ
ยังหรอกคะน้อง แค่จะได้เจอกันยังแทบจะไม่ได้เจอเลย.........ตอบด้วยเสียงสั่นๆ พี่แอบรักเค้าข้างเดียวนะ(โกหกไปซะ)
แล้วเธอก็ยังคงหาเรื่องถามอีก........
พอที่เถอะคะแค่พี่นี้ยังเจ็บไม่พออีกหรือไง...............น้ำตาเริ่มไหล
แล้วเราก็ตัดสาย...............................นั่งร้องไห้ไม่อยากจะเชื่อว่าคนที่เราเชื่อใจคนที่เราคิดว่าดีที่สุดจะทำกับเราได้ขนาดนี้..........................
คงเป็นเพราะเราสร้างภาพว่าเค้าดีไว้เกินไปคงจะจริงที่เค้าบอกว่า "ความรักทำให้คนตาบอด"
แล้วไม่นานนักเค้าก็โทรมา....................
เธอไปพูดอะไรกับเค้า..เค้ามาบอกเลิกกับผม.
บอกว่าเราเป็นไรกันงั้นเหรอ(อ้าวแล้วที่ผ่านมาเค้าไม่เรียกว่าคบกันเหรอวะ).ผมจะแต่งงานกับเค้า...แล้วทำไงเนี่ยะเค้าดันมาบอกเลิก.......
หา! อะไรนะแต่งงานเราแทบไม่เชื่อหู
เราขอโทษ
เราจะทำไงเค้าจะไปต่างจังหวัดด้วย.....
เราขอโทษๆๆๆๆๆๆ
โทรไปบอกเค้าให้หน่อยได้ไหม...............
อืมๆๆก็ได้..........(อะไรมันจะใจดีเกินไปแล้วมั้งเรา)
แล้วเราก็โทรไปหาหญิงคนนั้น
ฮัลโหล...คือจิงๆเราไม่ได้เป็นอะไรกับเค้าหรอกนะเราแค่แอบชอบเท่านั้น
และที่โทรไปแค่อยากรู้ว่าเค้าสบายดีหรือเปล่า.........
ไม่หรอก........มันหลายครั้งแล้วเดี๋ยวคนที่อุบล ที่โคราชที่เครียร์ไม่ไหวแล้ว
หาอะไรนะ(แทบไม่เชื่อหูนี่คนดีของเรามันเลวขนาดนั้นเลยเหรอ)
พอดีเหรียญหมดเลยสายตัดไป
อึ้งอยู่พักใหญ่........................................
ใจคนนี้ยากแท้หยั่งถึงจิงๆนะ......................
นี่ขนาดเป็นเพื่อนกันมาก่อนรู้จักกันมาก่อน ก่อนที่จะคบกัน เชื่อใจ แล้วผลที่ได้ตอบแทนคือสิ่งนี้
เคยตั้งมั่นว่าจะเชื่อใจเค้า เฝ้ารอ ไม่สนใคร จำทุกๆคำพูดไว้ ไคดถึงผมมากๆนะ" แต่มันพังทลายเพียงไม่กี่นาที
คงไม่ต้องคิดถึงแล้วมั้ง
เคยบอกเค้าว่า"ถ้าเธอเจอคนที่ใช่บอกเรานะ" แต่เมื่อถึงเวลาคนเราน่ะนะไม่มีใครกล้าพูดหรอก แต่แบบนี้มันเจ็บกว่า
ถามว่าเสียดายไหมที่เฝ้ารอ เฝ้าคอย ไม่เลย แต่รู้สึกเออโล่งรู้แล้ว ปลงแล้วไม่ก็ไม่แค่นี้เอง แต่เสียความรู้สึกที่เค้าสร้างภาพไว้ดีมากกกกกกกกกกกกกก
ก็ขอให้เค้ามีความสุขแล้วกัน นามปากกานี้ก็คงจบลงแค่นี้...............คงไม่มีนามปากกานี้อีกแล้ว"คิดถึงผมมากๆนะ" ลาก่อนเพื่อนๆ แต่จะกลัมาในรูปแบบใหม่หรือป่าวยังไม่แน่ แต่ตอนนี้ขอไปพักฟื้นก่อนแล้วกัน เติมพลังมากพอฉันจะกลับมาชัวร์ รับรอง
หน้าส่วนตัว
956
