30 ธันวาคม 2546 22:03 น.
คะน้า
มีกล่องของขวัญให้วันปีใหม่
จุความห่วงใยไว้ในอักษร
ข้อความธรรมดาแทนค่าอวยพร
ฝากความอาทรด้วยความจริงใจ
ขอให้เปี่ยมสุข หมดทุกข์ถ้วนหน้า
ปีใหม่เริงร่ามากับฟ้าใส
คิดหรือเขียนอ่านมองเห็นการณ์ไกล
มุมมองใหม่ๆสดใสตามมา
ไม่เคยมีรัก ขอให้ได้รัก
ที่เคยอกหักเมื่อรักไร้ค่า
ให้มีรักใหม่ร้างไร้น้ำตา
แล้วเติมคุณค่าให้กับตัวเอง
ที่เคยเกลียดชังขอให้ปลดปล่อย
ลบล้างร่องรอยของความข่มเหง
มีแต่รอยยิ้มอิ่มสุขครื้นเครง
แล้วมาร้องเพลงรับปีใหม่กัน....
28 ธันวาคม 2546 09:48 น.
คะน้า
เก็บความลับให้ลึกสุดใจ
ว่ามีบางอย่างซ่อนไว้ในตาคู่นี้
มีบางอย่างหวั่นไหวกับหัวใจที่แสนดี
กับความอาทรที่มีในทุกนาทีที่พบกัน
รอให้เธอเป็นคนค้นหา
ความลับในดวงตาคู่นั้น
ความรู้สึกที่แปรเปลี่ยนมากขึ้นทุกวัน
ความหมายที่อยู่ในนั้นในทุกวันที่มองเธอ
อาจไม่มีคำพูดใดใดมาบอกกล่าว
ในทุกเรื่องราวจะอยู่ในดวงตาเสมอ
ทุกความคิดคำนึงของฉันยังมีเธอ
รอคอยให้มาค้นเจอความลับที่มีต่อเธอในหัวใจ....
28 ธันวาคม 2546 01:45 น.
คะน้า
รู้สึกอย่างเดียวกันไหม
รู้สึกถึงหัวใจที่ไหวหวั่น
รู้สึกถึงความอบอุ่นทุกครั้งที่คุยกัน
รู้สึกว่ามีบางอย่างเปลี่ยนผันไปมากมาย
ถ้าบอกว่าคนพิเศษคือเธอจะเชื่อไหม
ที่มาทำให้หวั่นไหวกับความเป็นไปทั้งหลาย
ไม่อาจเรียกว่าความรักเพราะมันช่างง่ายดาย
ยังไม่ให้ความหมายกับอะไรระหว่างกัน
ให้วันนี้มีแต่ความรู้สึก
อยู่ในความคิดนึกเป็นแบบนั้น
เก็บอยู่ในอารมณ์แห่งความผูกพัน
เผื่อวันหนึ่งข้างหน้านั้นเราอาจไม่มีกันอย่างแท้จริง...
27 ธันวาคม 2546 02:36 น.
คะน้า
เก็บดอกไม้ที่ปลิวไหวในสายลม
เด็ดแซมผมละอองหล่นกร่นกระจาย
หนาวลมหนาวพัดผ่าวร้าวเหลือหลาย
ใต้ฟ้าพรายพลันเฆมลับดับตะวัน
หมอกหมุ่นมัวเค้าความกลัวมาเย็นเยียบ
ลมเย็นเฉียบไล่ล่ามากับฝัน
คืนน้ำค้างไหลลงตกกระทบกัน
ยิ่งหนาวสั่นกว่าคืนนั้นจะหมดไป...