27 สิงหาคม 2545 20:04 น.
คะน้า
รักฉันบ้างได้ไหม
ถ้าเธอยังไม่มีใครให้คิดถึง
ขอเข้าไปอยู่ในหัวใจเธอสักคนหนึ่ง
อยากหลับในอ้อมกอดที่ลึกซึ้งของเธอ
สัญญาว่าจะทำตัวแสนดี
และสัญญาว่าจะมีแต่เธอเสมอ
ไม่ว่านานเท่าไหร่หัวใจจะไม่เผลอเรอ
หรือเห็นใครสำคัญกว่าเธอ...ฉันสัญญา
20 สิงหาคม 2545 11:05 น.
คะน้า
โรยรินกลิ่นไอหมอก กระทบหยอกล้อขุนเขา
อาทิตย์ทอทาบเงา บอกยามเช้าของอีกวัน
จักจั่นส่งเสียงร้อง ฟังกึกก้องไพรสนั่น
กิ่งไผ่กระทบกัน ถี่กระชั้นคั่นทำนอง
น้ำค้างบนผืนหญ้า กลั่นจากฟ้าเกลื่อนตาต้อง
กระเซ็นซ่านยามมอง ประกายส่องแสงสีเงิน
ถัดจากพื้นหญ้าใหญ่ มีธารใสไหลตื้นเขิน
ก้อนกรวดกองเป็นเนิน ปลาว่ายเพลินในน้ำเย็น
คือเช้าของวันใหม่ ที่ตื่นใจเมื่อแลเห็น
ธรรมชาติวาดชัดเจน เหมือนดั่งเช่นจิตรกร
หลบหลีกวันวุ่นวาย สู่แดนใหญ่ในสิงขร
ฉ่ำน้ำฝนเปียกปอน ดับความร้อนก่อนเข้าเมือง.....
14 สิงหาคม 2545 19:24 น.
คะน้า
มีใจหนึ่งใจไว้คอยห่วงหา
ทุกครั้งที่เธอหันมาสายตายังบอกว่ารักใคร่
มีแขนสองแขนแทนอุ่นไอ
โอบกอดความหวั่นไหวให้มั่นคง
อย่าหวาดกลัวว่าฉันจะเปลี่ยนไป
หรือพบเจอใครใหม่แล้วลุ่มหลง
เพราะรักที่เคยได้จากเธอไม่เคยจะน้อยลง
จึงตอบแทนเธอด้วยความซื่อตรงที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง....
14 สิงหาคม 2545 19:22 น.
คะน้า
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใหนใหน
ความรู้สึกที่เป็นไปยังบอก...รัก
ยังเต็มเปี่ยมตั้งแต่วันที่เคยรู้จัก
ยังยินดีที่จะรักตลอดไป
ถึงจะอยู่อย่างนี้อย่างเงียบเหงา
คอยคิดถึงรักของเราไม่หวั่นไหว
เราอาจห่างกันบ้างช่างปะไร
แต่เรารู้ว่าในหัวใจยังมีกัน...
13 สิงหาคม 2545 20:45 น.
คะน้า
หากเธอมีความเงียบเหงาเป็นเพื่อน
ที่คอยหมั่นมาเยี่ยมเยือนอยู่เสมอ
แล้วปิดโลกกว้างใหญ่ไม่ให้พบเจอ
ช่วงโอกาสที่เลิศเลอกับผู้ใด
อยากบอกว่าเธอกำลังเสียโอกาส
ที่มันอาจทำให้เธอพบใครใหม่
เธอต้องกล้าเปิดตาเปิดหัวใจ
ความรักอย่าขี้อายให้กับมัน
ถ้าใช่ก็บอกได้..เลยว่ารัก
ไม่ต้องกลัวอกหักหรือหวาดหวั่น
หากไม่มีรักตอบกลับมาก็ช่างมัน
ความรักของเธอนั้นยังงดงาม
ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็นฝ่ายรับ
ให้ความรู้สึกคืนกลับมีคำถาม
แค่ได้รักอย่างเดียวไม่ต้องนิยาม
หัวใจเธอก็งดงามเกินกว่าใคร....
หน้าส่วนตัว
924
