31 มีนาคม 2545 16:48 น.
คะน้า
ทุ่งเลื่อนธารไหลไปเอื่อยอ่อน
ลมโบกรอนรอนแดดอ่อนสาย
ผีเสื้อตัวน้อยค่อยกรีดกราย
เคลื่อนย้ายสยายปลายปีกงาม
บินโบกตามโตรกชะง่อนหิน
เซาะซอนร่อนบินถิ่นไหวหวาม
บุปผาดาษดื่นล้วนรื่นงาม
ใต้ฟากฟ้าครามแลงามน่าชม
เริงร่ายลีลาบินฝ่าลมพัด
ปีกดำสะบัดแต้มตัดจุดส้ม
โบกปีกโบยบินสูดกลิ่นดอมดม
เกสรว่อนลมปลิวชมลานตา
ทุ่งเลื่อนธารไหลไปเอื่อยอ่อน
ตะวันรอนแดดเริ่มแผดกล้า
ผีเสื้อขยับปีกหลีกจากมา
ทิ้งรอยเสน่หาคราจากไป...
28 มีนาคม 2545 21:21 น.
คะน้า
อย่ามาดีกับฉันมากนัก
อย่าทำว่ารักฉันขนาดนี้
อย่าทำเหมือนว่าเธอยังหวังดี
ในขณะที่ยังมีใครต่อใคร
ทุกอย่างไม่อาจเหมือนเดิม
ฉันคงไม่กลับไปเริ่มต้นใหม่
เพื่อเป็นทางผ่านของใคร
ที่มีหัวใจเลือดเย็น
อย่าถามถึงหรือรักฉัน
เพียงเพราะเขาคนนั้นไม่มาให้เห็น
ฉันอยู่คนเดียวได้โดยไม่ยากเย็น
และเธอก็ไม่ใช่สิ่งจำเป็นอีกต่อไป....
25 มีนาคม 2545 22:48 น.
คะน้า
เป็นเพราะเคยเจ็บปวดมามาก
การพบพรากสำหรับฉันจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่
ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ
ต้องพบเจอสิ่งใหม่ๆผ่านเข้ามา
เธอเองก็เช่นกัน
หากมีวันที่ความรักเดินทางมาหา
แล้วทำให้เธอพบความสุขบนคราบน้ำตา
ขอเธออย่าอ่อนล้าหมดแรงใจ
จงให้ความรักเป็นแค่ส่วนประกอบ
แต่อย่าปล่อยให้มันครอบชีวิตเราได้
ความรักอาจบงการทั้งหัวใจ
แต่รักไม่เคยทำร้ายใครถ้าใช้เป็น...
25 มีนาคม 2545 11:31 น.
คะน้า
จะฝังมันให้สุดลึก
ความรักที่เคยรู้สึกกับเธอคนนี้
จะไม่ทวงถามถึงความไยดี
จากคนที่ไม่มีใจให้เรา
เจ็บนะ....ไม่ใช่ไม่เจ็บ
ที่ต้องฝืนเก็บความรู้สึกเก่า-เก่า
ให้มันคงอยู่ในใจเรา
โดยที่เขาไม่รู้เลย
กลัวสิ่งที่เรียกว่าความจริง
หากบางสิ่งที่เคยรู้สึกเปิดเผย
ฉันอาจเสียแม้กระทั่งคนคุ้นเคย
จึงขอยอมที่จะไม่เอ่ยความนัยใจ....
23 มีนาคม 2545 22:33 น.
คะน้า
จริงอยู่ว่าฉันไม่เคยลืมเธอ
แต่ไม่อยากเผลอกลับไปเริ่มต้นใหม่
กลับไปยืนอยู่จุดเก่าตรงที่เราไม่เข้าใจ
เพื่อมองเธอเดินจากไปเหมือนที่ผ่านมา
อย่าหวนกลับมาอีกเลยนะ
ฉันอาจจะเคยรักเธอเคยห่วงหา
แต่วันนี้ความปวดร้าวที่มีหมดเวลา
ฉันไม่อยากกลับไปเสียน้ำตาเช่นวันวาน...