12 กันยายน 2544 10:45 น.
คะน้า
๐ ณ.ป่าใหญ่ไพรกว้างสองกวางน้อย
แม่กวางคอยวิ่งไปให้ลูกหนี
กระเสือกกระสนคนไล่ไม่ปราณี
เพียงเพื่อปลิดชีวีให้สิ้นลง
๐ เสียงหัวเราะกึกก้องก่องไพรกว้าง
ล่าแม่กวางเพื่อสนุกรุกเป็นผง
ประทับปืนขึ้นบ่าท่าทนง
เสียงเปรี้ยงส่งก้องฟ้าป่าชะงัก
๐ กวางแม่ลูกถูกล่าน่าตระหนก
ลูกผู้ตกตื่นตะลึงขาจึงหัก
เพราะกระโดดวิ่งหนีเร็วรี่นัก
ขาเลยหักวิ่งไม่ไหวใจสั่นครืน
๐ แม่กวางก้มหน้าลงตรงจูบลูก
เอาลิ้นลูบเลียแผลแม่จะฝืน
เจ้าจงหลบในพุ่มไม้ให้ไกลปืน
แม่จะขืนเปลี่ยนเป้าเข้าเสี่ยงตาย
๐ แม่กวางวิ่งสุดแรงแห่งกำลัง
เพียงเพราะหวังลูกรอดปลอดภัยได้
เสียงนักล่าดังเข้ามาในหัวใจ
ตามด้วยเสียงปืนใส่ใกล้เข้ามา
๐ ร่างแม่กวางโดดเด่นเป็นเป้าเคลื่อน
ตามด้วยสีแดงเลือนเปื้อนดวงหน้า
เขายิงแม่เจ้าแล้วนะแก้วตา
แล้วแบกเดินผ่านหน้าลูกยาไป
๐ ลูกกวางหมอบพุ่มไม้ใจสะอื้น
ซบหน้าฝืนกลืนกล้ำน้ำตาไหล
อีกกี่คืนที่เดียวดายไม่มีใคร
จากนี้ไปจะอยู่ได้อย่างไรกัน
๐ เสียงฝีเท้าเร่งเร่าเข้ามาใกล้
จะมีใครมาพรากชีวิตฉัน
มันถึงคราฉันตายวายชีวัน
หลับตาพลันนึกถึงแม่แน่แล้วเชียว
๐ ลูกกวางรู้สึกถึงมือมาลูบหัว
คลายความกลัวตัวตื่นลืมตาเหลียว
มองเห็นหญิงชาวบ้านเพียงผู้เดียว
มาช่วยเกี่ยวพันขาพาอุ้มไป
๐ อยู่กับเราเถอะนะเจ้ากวางน้อย
เราจะคอยทายารักษาให้
ลูกกวางรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย
ขอลาไกลความโหดร้ายและทารุณ
๐ โลกนี้จะร่มเย็นและน่าอยู่
ถ้าต่างดูแลกันปันอบอุ่น
ต่างก็หวาดกลัวตายกลายเป็นจุณ
เหลือบุญคุณไว้ชีวิตเป็นมิตรกัน....
11 กันยายน 2544 11:22 น.
คะน้า
สละใบเพื่อให้ดอกออกพรูพร่าง
สละสุขเพื่อสรรค์สร้างหนทางใหม่
สละสิ้นเพื่อรอยยิ้มอิ่มละไม
สละใจเพื่อสร้างสุขแด่ทุกคน คะน้า
สลัดปีกหลีกฟ้ากลับมาพื้น
สลัดฟืนไหม้เผาไปเคล้าฝน
สลัดโมหะกักขฬะที่ปะปน
สลัดกิเลสหาเหตุผลค้นสัจจา ตะวัน
ลดความหยิ่งมิให้เกิดต่อมิตร
ลดความผยองเพื่อสร้างความก้าวหน้า
ลดละเลิกอบายมุขทั้งหลายนา
ลดมุสาวาทาที่ไม่ควรมีให้กัน ละอองดาว
ความยิ่งใหญ่ในตนคนผู้ให้
หนึ่งหัวใจหนึ่งชีวิตคิดสร้างสรรค์
ไม่หวังคำชื่นชมนิยมกัน
หวังเพียงปันความสุขทั่วทุกคน ปม
ขอเพียงให้ได้อยู่ดูโลกเปลี่ยน
ขอเป็นเทียนส่องทางย่างทุกหน
ขอเพียงรักจะแก้ไขในจิตตน
ขอหน้ามลมุ่งทำแต่กรรมดี ยัยศรี
ภายใต้โลกใบเดียวกัน
มาร่วมผันผืนแผ่นดินนี้
ให้มีแต่สันติภาพไมตรี
เพื่อจรรโลงสิ่งดีๆให้กาลเวลา โคลอน
เริ่มสร้างสรรค์วันสุขเพื่อวันใหม่
เผื่อแผ่ใจยิ้มรับวันข้างหน้า
มีแต่ให้รอยยิ้มเสมอมา
ทุกทุกครามอบให้ธารน้ำใจ เงา
สละสุขสลัดทุกข์หรืออื่นสละ
ก็หมายมุ่งที่ละเพื่อจะให้
สารัตถะการกระทำคือกำไร
คือความหวังยิ่งใหญ่จากใจมนุษย์ นายโจ้
สะสางล้างซึ่งความทุกข์
เพิ่มพูนสุขชุกใจไกลสุด
แต่บางทีเธอทำให้ใจฉันสะดุด
ฉันเลยหยุดใจไว้ที่ใกล้เธอ นิติ
เลิกหลงเลิกเพ้อละเมอหมาย
เลิกงมเลิกงายหายเผลอ
ละเลิกเกลียดชังหวังได้เจอ
สุขบำเรอหัวใจที่ให้มา คะน้า
หนึ่งความหวังหนึ่งความดีหนึ่งชีวิต
หนึ่งความคิดหนึ่งการกระทำหนึ่งปัญหา
หนึ่งความถูกหนึ่งความผิดที่ทำมา
สอนเราว่าจงทำดี....ชีวีเดียว ยัยศรี
หน้าส่วนตัว
1530
