28 สิงหาคม 2544 00:42 น.
คะน้า
๑. รูปร่างเพรียวระหงองค์สมส่วน
ชม้อยชวนเสน่หาน่าใจหาย
อบอวบอิ่มพริ้มงามยามเยื้องกราย
สั่นใจชายหมายชวนยั่วยวนตา
๒. พักตร์งามเพียงเพ็ญโพยมโสมประดับ
สองเนตรขับขำขนงส่งเกศา
สองปรางนวลชวนเชยเย้ยผกา
แสนกุสุมามิหอมเท่าเคล้าแก้มนาง
๓. หอมเอยหอม หอมกลิ่นประทินโฉม
หอมประโลมใจชายหมายเกินหมาง
อยากลูบ อยากจูบ แก้มบางบาง
อยากลิ้มบ้าง รสนางเป็นอย่างไร
๔. ยามแย้มยิ้มช่างเย้ายวนชวนใฝ่หา
ยามชม้ายเนตรดาราพาใจไหว
หอมเนื้อนวลชวนให้วาบหวามใจ
โอ้! นงคราญทำฉันใดได้ใกล้เธอ
๕. หากนงคราญมาอยู่คู่เคึยงใกล้
มอบชีวิตจิตใจให้เสมอ
แม้มิได้อยู่เรียงเคึยงกับเธอ
แต่ก็เผลอรักแล้วนะแก้วตา
๖. รักแล้วเผลอ เผลอแล้วรักสลักจิต
โอ้ยิ่งคิดยิ่งหวั่น ใจสั่นไหว
เพียงคิดถึงแก้วตาในดวงใจ
ฉันหลงใหลนอนพักหลับไม่ลง
๗. ใครเคยเห็นเทพีเสรีภาพ
ดูองอาจสง่างามตามราศี
ดูให้ชัดมองถนัดอีกสักที
เธอคนนี้มีอะไร ที่งดงาม
๘. เมื่อนงคราญย้ายร่างค่อยย่างเดิน
สวยเหลือเกินเอวองค์ทรงวาบหวาม
ทั้งสองตาของพี่นี้มองตาม
กลัวความงามเลือนลับดับหายไป.....
26 สิงหาคม 2544 03:27 น.
คะน้า
๑ วินาทีสุดท้ายใกล้มาถึง
มีดกรีดดึงหัวใจให้หล่นหาย
เป็นเวลาลมหายใจใกล้วางวาย
ถึงวันตายวิญญาณออกนอกตัวตน
๒ รำลึกถึงคืนวัน วันเก่าเก่า
เคยเจ็บเศร้าปวดจิตคิดสับสน
มินานนักจักล้างวางทุกข์ทน
ไม่รับหม่นรู้หมองหมายครองใจ
๓ ก่อนจากไปถอดหัวใจไว้ตรงนี้
เพียงระลึกถึงสิ่งดีๆไม่หม่นหมอง
สิ่งต่างๆล้วนเป็นไปตามครรลอง
อย่าปล่อยให้ใจหมองตรองด้วยใจ
๔ แล้วเก็บฝันวันเก่าเอาไว้ก่อน
ด้วยใจอ่อนร้อนรักหักไม่ไหว
ถ้าปล่อยเป็นเช่นนี้อยู่เรื่อยไป
คงต้องให้เค้าย่ำช้ำจนตาย
๕ เมื่อวิญญานชีวิตปลิดจากร่าง
ถึงเวลาปล่อยวางร้างสลาย
ฉากชีวิตงดงามนามรูปกาย
ฉากสุดท้ายปิดลงตรงสิ้นใจ
๖ ก่อนวิญญานล่องลอยละลิ่วลับ
นิ่งสดับสองมือนบ พนมไหว้
ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย
ยิ้มละไมพร้อมปล่อยใจอย่างปลดปลง
๗ หลับเสียเถิดให้หลับนั้นฝันสนิท
เพื่อวิญญาณของชีวิตสมประสงค์
จะสำเร็จระเห็จสวรรค์อันดำรงค์
ปล่อยให้ร่างเปื่อยผุผงลงแผ่นดิน
หน้าส่วนตัว
1141
