10 กรกฎาคม 2544 00:41 น.
คะน้า
อย่าบอกเลยว่าเป็นเพื่อน
มันไม่เหมือนอย่างที่ว่า
เลิกรักแล้วจะบอกลา
อย่าใช้คำบังหน้าที่แสนดี
เมื่อจบก็ต้องจบ
อย่ามาลบความรู้สึกกันแบบนี้
พอเถอะเพื่อนที่แสนดี
คำพูดแบบนี้เอาคืนไป
7 กรกฎาคม 2544 06:13 น.
คะน้า
ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง
แต่รู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้
มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย
และแผ่ขยายมากขึ้นทุกวัน
................................
คนสองคนย่อมมีความแตกต่าง
ในหลายอย่างทั้งความจริงและความฝัน
ฉันยอมรับและก็เข้าใจมัน
แต่เธอต้องการให้เราเหมือนกันทุกสิ่งไป
เธอไม่ยอมที่ฉันจะมีโลกส่วนตัว
เธอหวาดกลัวว่าฉันจะหนีหาย
คิดหรือว่าเราจะผูกติดกันไปจนตาย
มันไม่ง่ายเพราะใจฉันย่อมดิ้นรน
ฉันรู้ว่าเธอทำไปเพราะรักฉัน
ลืมว่ามันน่าอึดอัดขัดข้องและหมองหม่น
แล้วความสัมพันธ์ที่ฝ่ายหนึ่งต้องอดทน
ก็มาถึงวันอับจนแล้ววันนี้
ขออย่าได้คิดว่าเป็นการทำร้ายหัวใจกัน
และไม่ใช่ฉันต้องการจะหลีกหนี
เพียงฉันต้องเลือกเสรี...ที่ฉันพึงมี
ให้กับชีวิตเป็นใหญ่
...................................
ฉันไม่ได้รักเธอน้อยลง
และรู้ว่าเราคงไปด้วยกันไม่ได้
มีช่องว่างระหว่างเรามากมาย
และแผ่ขยายจนเราไม่อาจข้ามมาหากัน
หน้าส่วนตัว
1857
