12 ธันวาคม 2544 23:02 น.
คะน้า
คุณผู้หญิงครับ ฉันชอบประโยคนี้จังเลย
เธอชอบเอ่ยเรียกแทนชื่อฉันบ่อยๆ
ชอบพูดหวาน-หวานทำให้ฉันนั่งตาลอย
เธอไม่มีเล่ห์เหลี่ยมให้ฉันต้องคอยระมัดระวัง
ฉันมีความสุขที่ได้รับรู้
ว่าเธอก็คิดอยู่เหมือนกันกับที่ฉันหวัง
อย่างน้อยก็ไม่ใช่ฉันคนเดียวที่คิดอย่างจริงจัง
คงเป็นอีกครั้งที่หวังให้เธอเป็นคนสำคัญของใจ
เธอบอกว่าเธอชอบนิสัยฉัน
โดยให้ความสำคัญกับฉันกว่าคนใหน
เธอทำให้ฉันรู้สึกพิเศษกว่าใครใคร
ทำให้ฉันรู้สึกยิ่งใหญ่ในความเป็นคนธรรมดา
กับสายตาพิเศษของเธอ
12 ธันวาคม 2544 22:48 น.
คะน้า
วันแรกที่ได้เห็นหน้า
ในวันต่อมากลับรู้สึกแปลกๆ
เกิดความรู้สึกถูกชะตาตั้งแต่แรก
น่าแปลกที่ชอบแอบคิดถึงเขา
เป็นไปได้ยังไงนะหัวใจ
ทั้งที่ไม่เคยเกิดอะไรกับใครมาก่อนเก่า
ทำไมถึงอยากให้เธอมาเป็นเหมือนเงา
อยากจะเอาใจเธอบ้างบางเวลา
หัวใจฉันเริ่มไม่หยุดนิ่ง
แต่สิ่งที่รู้คือต้องใช้ความกล้า
เพราะชอบเธอก่อนจึงได้โทรไปหา
แล้ววันต่อมาก็ได้คุยกับเค้า
โทรไปอีกแล้วห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
ไม่ยอมอยู่เฉยไม่ฟังแม้ใครจะว่าฉันโง่เขลา
ความรู้สึกในใจมันวิ่งพล่านจนยากจะเดา
ก็ฉันมันชอบเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้จะทำไง
11 ธันวาคม 2544 18:57 น.
คะน้า
วิถีโลกวิถีทางที่สร้างใหม่
เปี่ยมล้นไปด้วยใจที่ตามกระแส
เห็นแนวทางของชีวิตที่ปรวนแปร
ในสังคมมีแต่เห็นแก่ตัว
จาก : รหัสสมาชิก : 45 - คะน้า
ยุคสาวได้สาวเอายุคเน่าเหม็น
ยุคที่เห็นก้าวหน้าพัฒนาทั่ว
แต่จิตใจตกต่ำมืดดำมัว
ดูน่ากลัวกว่ายุคหินเลวสิ้นดี
จาก : รหัสสมาชิก : 156 - ไม้เก็ด
รหัส - วัน เวลา : 1628 - 11 ธันวาคม 2544 - 00:35
แล้งน้ำใจไร้ราศีชีวีหมอง
ปีศาจครองโลกทั่วชั่วไม่หนี
ความใจแคบเห็นแก่ตัวทุกคนมี
คิดชิงดีชิงเด่นเข่นฆ่าฟัน
จาก : รหัสสมาชิก : 374 - ตโมนุท
รหัส - วัน เวลา : 1629 - 11 ธันวาคม 2544 - 00:44
แม้แต่ชียังหลงสงฆ์ไม่เหลือ
นรกไม่กลัวบ้าเบื้อเบื่อสวรรค์
ทำแต่เราเอาให้ดีก็แล้วกัน
โลกมันซุงไม้จิ้มฟันมันคือเรา
จาก : คนแก่ดูดาว
รหัส - วัน เวลา : 1630 - 11 ธันวาคม 2544 - 03:45
คนเหยียบตีนชีพสิ้นเขาเป่าดับ
คนพูดตรงต้องรับว่าโง่เขลา
คงขวางโลกยึดถูกถูกชําเรา
คนเลียเขาสอพลอจึงได้ดี
จาก : ในมุมมืด
รหัส - วัน เวลา : 1631 - 11 ธันวาคม 2544 - 09:54
พลิกชะตาชีวิตวิกฤติหนัก
เริ่มด้วยรักด้วยเข้าใจในโลกนี้
ละวัตถุมุมุ่งสร้างสิ่งดี
ตามวิถีที่ศาสน์สั่งสอนมา
จาก : Zagaie
รหัส - วัน เวลา : 1632 - 11 ธันวาคม 2544 - 10:42
คิดอย่างทำอย่างมีอยู่กลาดเกลื่อน
คำพูดบิดเบือนยังทำกลบเกลื่อนยิ้มร่า
ทำตัวเป็นคนสองมาตรฐานช่างน่าระอา
ภายนอกปากว่าแต่ตากลับขยิบมุบมิบโมเม
จาก : โคลอน
รหัส - วัน เวลา : 1634 - 11 ธันวาคม 2544 - 10:55
ลืมสิ้นแล้วคนดีวิถีไท...
เป็นยุคใหม่ตัวใคร-มัน..พลันหันเห...
ยุคปลาใหญ่กินปลาน้อยยุคร้อยเล่ห์...
ยุคเสน่ห์อยู่ที่เงินสรรเสริญเอา...
จาก : รหัสสมาชิก : 370 - ว.วรรณกิจ
รหัส - วัน เวลา : 1648 - 11 ธันวาคม 2544 - 14:12
11 ธันวาคม 2544 00:57 น.
คะน้า
หากเธอบอกว่า รักฉัน
คำนั้นควรมั่นใจได้แค่ใหน
หากบอกรักกันไปจนวันตาย
แต่ความรักมันไม่ใช่นิยายนะเธอ
ฉันเห็นความเปลี่ยนแปลงยืนคู่
เคียงข้างอยู่กับความรักเสมอๆ
คำพูดอาจกลายเป็นคำเพ้อเจ้อ
หากว่าเธอเผลอเรอไม่ใส่ใจ
บอกสิ บอกกับฉัน
ว่าความรักเธอนั้นยิ่งใหญ่สักแค่ใหน
คิดเหรอว่าไม่มีอะไรทำให้เธอเปลี่ยนไป
ในขณะที่โลกอันกว้างใหญ่ยังมีใครเป็นล้านเป็นพัน...
11 ธันวาคม 2544 00:43 น.
คะน้า
เพียงแค่ถ้อยคำไม่กี่คำ
มันก็ทำให้หัวใจฉันพองใหญ่
รู้รึเปล่าคำนั้นมันสะกิดใจ
เหมือนกับจะบอกอะไรให้รู้กัน
แต่หากว่าเธอเพียงแค่พูดเล่นๆ
ความรู้สึกฉันมันคงเป็นแค่ความฝัน
จึงไม่กล้าจะคิดมากให้ใจหวั่น
แต่คำนั้นยังติดค้างอยู่ข้างใน
เธอว่าเธออยากเป็นเช่นคนนั้น
คนที่ฉันค้นหาว่าอยู่ใหน
อยากเป็นคนของความรู้สึกคนของใจ
เป็นไปได้ไหมถ้าฉันจะขอหัวใจมาแลกกัน...
หน้าส่วนตัว
724
