23 มีนาคม 2545 22:33 น.
คะน้า
จริงอยู่ว่าฉันไม่เคยลืมเธอ
แต่ไม่อยากเผลอกลับไปเริ่มต้นใหม่
กลับไปยืนอยู่จุดเก่าตรงที่เราไม่เข้าใจ
เพื่อมองเธอเดินจากไปเหมือนที่ผ่านมา
อย่าหวนกลับมาอีกเลยนะ
ฉันอาจจะเคยรักเธอเคยห่วงหา
แต่วันนี้ความปวดร้าวที่มีหมดเวลา
ฉันไม่อยากกลับไปเสียน้ำตาเช่นวันวาน...
23 มีนาคม 2545 21:07 น.
คะน้า
จะมีประโยชน์อะไร
กับการที่จะรั้งคนที่หมดใจให้อยู่ต่อ
รักที่ให้เธอไปมันคงดีไม่เพียงพอ
ฉันก็จะไม่ขอเหนี่ยวรั้งเธอ
จะคิดเสียว่าที่ผ่านมาก็คือฝัน
พร้อมตัดขาดความผูกพันที่พลั้งเผลอ
ไม่สำคัญหรอกแม้ไม่มีฉันในใจเธอ
ฉันอยู่ได้เสมอไม่มีเธอไม่ถึงกับตาย
22 มีนาคม 2545 20:52 น.
คะน้า
เธออยู่ใหนนะคนดี
กลับมาโอบกอดฉันอีกสักทีจะได้ไหม
ช่วยกลับมาเติมช่องว่างให้มันเต็มในหัวใจ
ให้ฉันได้ซึมซับอุ่นไอของเธออีกสักที
นานแล้วที่ไม่ได้ข่าวคราว
พบพาแต่ความเงียบเหงาข้างในใจดวงนี้
ทุกคืนได้แต่ฝากความคิดถึงไปกับสายลมที่มี
วานกระซิบบอกคนดีว่าคนที่อยู่ทางนี้...คิดถึงเธอ...
15 มีนาคม 2545 21:21 น.
คะน้า
ในความเป็นจริงเราอาจไม่ได้พบกัน
แต่ในความฝันเราได้พบกันเสมอ
ในความเป็นไปเราคงไม่อาจพบเจอ
แต่ความเป็นเธองดงามเสมอในความทรงจำ
เพราะเราต่างส่งความรู้สึกที่ดี
หยิบยื่นไมตรีด้วยภาษากวีที่ชื่นฉ่ำ
สื่อความเข้าใจโดยแฝงความนัยของถ้อยคำ
เสมือนหนึ่งตอกย้ำในทุกคำของความเข้าใจ
อาจมีร้าวอยู่บ้างยามคิดถึง
แต่ไม่เคยดื้อดึงบอกใจให้หนีหาย
เพราะระหว่างเรามีความรู้สึกเก่าๆอีกมากมาย
ที่บ่งบอกความหมายแทนค่าหัวใจว่า...ผูกพัน
15 มีนาคม 2545 21:07 น.
คะน้า
เพราะฉันคือผู้หญิง....
ความต้องการแท้จริงคือการเอาใจใส่
ไม่ใช่แค่คำ รัก ที่ช่างดูไร้เยื่อใย
รู้บ้างไหมสิ่งที่บอกออกไปมันแย้งกัน
ไม่ได้อยากเรียกร้อง
แต่อยากให้เธอมองถึงความรู้สึกฉัน
ใส่ใจกันหน่อยอย่าปล่อยให้หวาดหวั่น
กับคำว่า รักกัน ที่มันไม่เหมือนเดิม....
หน้าส่วนตัว
1797
