10 มกราคม 2545 22:04 น.
คะน้า
มีองค์กรใหญ่อยู่องค์กรหนึ่ง
มีประธานซึ่งเข็มแข็งชื่อว่า จิต
เป็นทั้งผู้ดูแลที่ปรึกษาผู้ใกล้ชิด
โดยมีความคิดเป็นผู้จัดการ
สมองคือผู้จัดการของทุกอย่าง
คอยจัดวางสิ่งต่างๆคอยประสาน
สั่งให้พนักงานคอยทำงาน
ให้ลุล่วงเลยผ่านเพื่องานดี
พนักงานก็คือ กาย วาจา ใจ
จะเข็มแข็งหรือไม่องค์กรนี้
งานที่ทำคือ กรรมชั่ว และ กรรมดี
สุดแต่ที่ผู้จัดการบันดาลทำ
แต่ยังมีที่ปรึกษาอีกผู้หนึ่ง
เป็นที่พึ่งของสมองยามกลืนกล้ำ
เมื่อปัญหารุมเข้ามากระทบซ้ำ
ต้องอาศัย สติ นำเป็นแนวทาง
ให้ สติสั่งงานผ่านสมอง
แล้วครรลองของงานจะแตกต่าง
มีสติก่อนทำไม่อับปาง
งานสำเร็จทุกอย่างลงด้วยดี........
9 มกราคม 2545 21:21 น.
คะน้า
เวลาเปลี่ยนอะไรได้หลายๆสิ่ง
และละทิ้งความเป็นจริงไปหลายอย่าง
แต่ทำไมความคิดถึงใครคนหนึ่งยังไม่เคยเบาบาง
ยังคงคิดถึงเขาบ้างเป็นบางเวลา
เพราะในใจฉันอาจจะยังมีช่องว่าง
ความอ้างว้างเลยชอบเดินทางมาหา
เมื่ออยู่คนเดียวความเปล่าเปลี่ยวก็แทรกตัวเข้ามา
เกาะกินหัวใจจนชาช่างเหนื่อยล้ากับความคิดถึง
เขาจะยังคงคิดถึงฉันไหม
จะเคยรู้อะไรในหัวใจของคนๆหนึ่ง
คนที่ไม่เคยบอกสิ่งใดกับเขาเพื่อรั้งดึง
จนกระทั่งถึงวันที่เขาต้องจากไป
ตอนนี้ฉันอยากบอกเขาเหลือเกิน
อยากให้เขาบังเอิญผ่านมาใกล้ใกล้
จะห้ามไม่ให้เขาบอกลาและไม่ให้จากกันไป
กลับมาได้ไหมกลับมาอยู่ใกล้ๆคนที่ยังรักคุณ...
29 ธันวาคม 2544 19:40 น.
คะน้า
หากความเป็นจริงมันเจ็บปวด
และร้าวรวดเกินกว่าจะรับไหว
มันก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
ถ้าจะหลบอยู่ในแต่ความฝัน
หากไม่มีความสุขใดมาเติมต่อ
ก็จะขอเพียงพอเพียงแค่นั้น
แค่ได้คิดว่ายังเป็นคนสำคัญ
แม้จะอยู่ในความฝันก็ตามที...
28 ธันวาคม 2544 22:19 น.
คะน้า
ฉันเพียงแค่อยากมีใครสักคน
ในวันที่สับสนร้าวรนกับความรัก
รับฟังปัญหาเรื่องราวความแตกหัก
หลบมาหาที่พักปลอบโยนหัวใจ
ไม่ได้ตั้งใจก่อความรักให้เกิดอีก
ขณะที่หลีกจากรักก่อนที่หม่นไหม้
เพราะยังยืนอยู่ระหว่างความไม่แน่ใจ
จึงไม่อยากเริ่มรักใหม่ให้หัวใจต้องพัวพัน
ขอบคุณในความอาทร
ที่คอยดับพิษร้อนในใจฉัน
ฉันสัมผัสได้ถึงความอุ่นใจที่มีให้กัน
เพียงแต่ยังไม่ถึงเวลานั้น...วันที่ฉันจะรักใคร...
28 ธันวาคม 2544 11:02 น.
คะน้า
ยิ่งดิ้นยิ่งทำให้จะจมลึก
ความรู้สึกยากจะหยุดเสน่หา
เหมือนถูกตรึงเอาไว้ด้วยมนตรา
ไขว่คว้าเพื่อปรารถนาให้แก่ตน
ความรู้สึกช่างแสนเห็นแก่ตัว
ลืมดีชั่ว ลืมกลัว ลืมหมองหม่น
ลืมนึกถึงใจผู้อื่นที่วุ่นวน
เห็นแก่ตัวเห็นแก่ตนจนฝ่ายเดียว
อยากจะดับไฟร้อนก่อนจะสาย
อยากทำลายความคิดที่หวาดเสียว
อยากจะเปิดปากบอกเสียจริงเชียว
อย่ามาเกี่ยวข้องกันกับฉันเลย
หน้าส่วนตัว
1715
