14 กุมภาพันธ์ 2545 20:38 น.
คะน้า
ไม่อยากจ่อมจมกับอารมณ์ผิดหวัง
ไม่อยากจริงจังกับความหลังครั้งเก่า
ไม่อยากคาดหวังกับเรื่องระหว่างเรา
ไม่อยากโง่เขลาที่คิดว่าเราเข้าใจกัน
10 กุมภาพันธ์ 2545 21:21 น.
คะน้า
ไม่มีวาเลนไทน์ใด
จะมีความหมายเท่าวันที่เราได้เจอกัน
เรามีวันแห่งความรักเป็นร้อยพัน
ถึงจะไม่ได้อยู่ใกล้กันสักนาที
เพราะฉันรู้ว่าเธอก็รักฉัน
มีความรักคงมั่นเต็มพื้นที่
อย่าห่วงในความไกลเลยคนดี
เพราะจากนี้อีกกี่ปีก็รักเธอ...
9 กุมภาพันธ์ 2545 21:50 น.
คะน้า
ในทุกหน่วยของความทรงจำ
มีแต่คำว่า รักเธอ รู้ไหม
ข่าวคราวที่ส่งมาจากแดนไกล
เหมือนเชื้อไฟปะทุใจเมื่อไกลตา
ยังรักและคิดถึงเธอเหมือนกัน
ยังรู้สึกผูกพันด้วยความห่วงหา
ห่างไกลใช่ว่าใจฉันจะเปลี่ยนตามเวลา
เพราะคนที่รักเธอเสมอมายังคงเดิม
9 กุมภาพันธ์ 2545 21:36 น.
คะน้า
เจ้าชายทะเล
ฉันแอบชื่นชมเธอเหลือเกิน
ฉันเพลิดเพลินกับเธอที่สงบนิ่ง
หาดทรายอย่างเธอช่างงดงามเสียจริงจริง
งามเกินกว่าทุกสิ่งในท้องทะเล
เจ้าหญิงหาดทราย
ฉันกลับรักอิสระเสรี
ได้ล่องลอยไปทุกที่อย่างร่อนเร่
มีคลื่นลมระลอกพลิ้วไม่ว้าเหว่
ฉันกลับรักท้องทะเลมากกว่าอะไร
เจ้าชายทะเล
เธอจะรักในความผันผวน
อันแปรปรวนรวนเรนี่ใช่ไหม
ฉันกลับชอบความสงบไม่วุ่นวาย
ถ้าเปลี่ยนได้ฉันก็อยากจะเป็นเธอ
เจ้าหญิงหาดทราย
เธออยากเป็นหาดทรายที่ถูกย่ำ
ต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำอย่างนั้นเหรอ
ฉันกลับชอบอิสระในแบบเธอ
ได้พบเจอกับโลกกว้างอันแสนไกล
************************************************
เรามักจะชื่นชอบในสิ่งที่คนอื่นเป็นแต่กลับ
ไม่ชื่นชมในสิ่งที่เราเป็นเสมอๆ
7 กุมภาพันธ์ 2545 21:50 น.
คะน้า
ในจำนวนผู้คนที่ผ่านเข้ามา
เธอคือคนมีค่าที่ฉันเคยพบ
แม้เรื่องของเราเดินมาถึงตอนจบ
ก็มิอาจลบภาพเธอไปจากใจ
เคยเชื่อมั่นว่าคงไม่ใช่รัก
กลับยากนักจะห้ามใจไม่โหยไห้
ทั้งๆที่เธอไม่ได้แตกต่างไปจากใคร
แต่ไม่รู้ทำไมถึงอยากเก็บเธอไว้ผูกพัน
ฉันคงทำได้เพียงเท่านี้
วางเธอไว้ในความรู้สึกดีดีเท่านั้น
เก็บเธอไว้เป็นคนของใจที่แสนสำคัญ
แอบอิงในหัวใจฉันและอยู่ตรงนั้นตลอดไป...