10 สิงหาคม 2555 09:49 น.
คอนพูทน
๏ มหาฤกษ์งามพ่างเรื้อง นครัง อมรรา
สังคีตฟังเพลินฟัง สนั่นฟ้า
ทิพย์สรวงเป่าแตรสังข์ ประโคมส่ง
พิศพิลาสบรรโลมหล้า กระจ่างแล้ววันเฉลิมฯ
๏ เฉลิมชนม์พวงแก้วช่อ ฉลองชัย
ตลอดทิศมงคลไทย อร่ามแท้
มไหศวรรย์ส่องประกายไสว สิริสวัสดิ์
พิศุทธิ์เลิศมาตุเรศแล้ หยดสล้างรายสลอนฯ
๏ เรียงบวรบรรเจิดเวิ้ง วิศาลวัน
ยลเพริศแดนสยามพลัน จรัสแพร้ว
ภัสสร สิริกิติ์ สันต์ เจริญสุข
แปดสิบพรรษาแผ้ว มิ่งพร้อยสราญเพลินฯ
๏ ศักดิ์สิทธิ์เชิญหน่อเชื้อ สวรรค์ชาว
เทพครบบังคมคราว ร่วมคล้อง
เมืองหอมสุดกลางหาว เสวยแห่ง สุวรรณแฮ
ปวงพสกภิญโญซ้อง แม่ไซร้สฤษฏ์สมฯ
๏ กรพนมไตรรัตน์นี้ กรานนบ
อุดมสรรพนิรามัยสบ ปลั่งสร้อย
พิพิธพราวทั่วจักรภพ ประทานผ่อง
ทวยราษฎร์ถักพวงร้อย เวี่ยรุ้งถวายรินฯ
๏ ประทินพรขจายชื่นพริ้ม ปฐพี
บรมนาถมหาราชินี กราบน้อม
อัครศิลป์กษัตรีย์ศรี เถกิงศักดิ์
ทรงพระเจริญเทิดพร้อม สว่างพื้นไผทผอง๚ะ๛
............................................
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า คอนพูทน
6 สิงหาคม 2555 16:20 น.
คอนพูทน
๏ ค่อยค่อยลอยน้ำล่องริมคลองใหญ่
ขึ้นอืดมองพองใหญ่อนาถยิ่ง
คงนั่น..แค่หมาเน่าที่เขาทิ้ง
น้ำพัดเซาะเลาะตลิ่งเหมือนหยุดแล้ว
๏ ติดขอนไม้กิ่งไม้หักรายรก
เบื้องบนผกบินพลิ้วเป็นทิวแถว
ถึงไกลสุดสุดกู่ยังรู้แกว
แผ่วลมกลิ่นรินพัดละมุนเพียง
๏ จึงรวมพลร่อนพลางจากกลางป่า
ลัดฟ้า..หอมสุดฟากโอ!.ยากเลี่ยง
ดูสิดูหมู่แร้งยิ้มโฉบเรียง
ว่าแล้วเคียงลงข้างของว่างนั้น
๏ พญาฝูงเหลียวขวาหันมาซ้าย
เพ่งมอง..ทุกเป้าหมายปลอดภัยมั่น
น้ำลายยืดแรงอยากพิศซากครั้น
จิกลงพลันเรียกเพื่อนอย่าเชือนแช
๏ แร้งลง..ทั้งฝูงลงคงไม่อิ่ม
ทึ้งเนื้อนิ่มมากน้อยตามรอยแผล
แย่งลากไส้ปากสั่นกันจอแจ
แค่เพียงจูบลูบเคลิ้มเกลี้ยงแล้วครา
๏ แม้แต่เศษกระดูกสิ้น..ยังแซะ
แทะจากหมานอนเหม็นจนหมดหมา
ตะกรุมตะกรามเสร็จกิจอนิจจา
เห็นแล้วพานึกพลางบนทางเดิน
๏ เหมือนเศรษฐีมีทรัพย์นับแสนล้าน
ทาสบริวารทุกวันเวียนสรรเสริญ
เลียซอกขาทุกเขตแลกเศษเงิน
แล้วจึงเพลินเกลี้ยงพลันครั้นสุดท้าย
๏ เขาก็โฉบบินเฉื่อยเรื่อยไกลร่อน
ไม่ย้อน..ลืมทุกหยดหมดความหมาย
พวกรุมทึ้งแร้งแทะและเจ้านาย
คล้ายกันนักกับหมาเน่า..ลอยน้ำ ๚ะ๛
คอนพูทน