27 พฤษภาคม 2553 08:53 น.
คอนพูทน
จูงมือ..คลอกันมา อุษาแลกระจ่างแล้ว
เสียงไก่ขันไกล..แจ้ว รุ่งแจ้งขจรกระจายฯ
ยายหลานสุขในลักษณ์ ประจักษ์หนอพินิจนั้น
ถือครบมากมายครั้น ย่างคล้อยอรุณคราฯ
ข้าวปลาอีกอาหาร คาวหวานเสร็จสรรพไว้
ข้าวตอกเทียนดอกไม้ ธูปแม้นถวายเหมือนฯ
จากเรือนถึงวัดเรียง กราบเพียงงามสดับพร้อม
ประณตนบจตุรพรน้อม พี่น้องบุญสนานฯ
หลานถามหลายคำถาม หลากหลามชนร่วมเชื้อ
วันเนื่อง..ศรีชโลมเนื้อ ว่านี้พิเศษไฉนฯ
ยายไขเป็นคำขาน เพ็ญสานเดือนหกซ้อง
วิสาขะ..เวียนมาคล้อง อีกครั้งตระการคราวฯ
พราวระยิบแพรระยับ ประดับพิศอร่ามพร้อย
ประสูตินั่นกุมารน้อย พิศุทธิ์น้ำฤทัยสนองฯ
ครองวิมุตมิครองเมือง วาระเรืองพระตรัสรู้
พุทธพจน์สอนทุกผู้ ประสิทธิ์เพี้ยงประสาทผลฯ
ดลพบ..ปรินิพาน ศานติโลกไปทั่วหล้า
ธรรมวัตรเจิดจรัสฟ้า สว่างฟ้าสวรรค์ขวัญฯ
คอนพูทน..
8 พฤษภาคม 2553 11:05 น.
คอนพูทน
เลือดไทย..ไหลหลั่งท้น นองไทย
เพลงฆ่า ! ฝีมือใคร ดั่งแค้น
อำมหิตสนั่น..โหด..ไฉน ยิงกระหน่ำ
แดนเถื่อนเหมือนนรกแคว้น กลิ่นฟุ้งพิฆาตแฝงฯ
แรง..และแรง..ยิ่งร้าย แรงลาม
ไทยประเทศ ! เขตสงคราม วิบัติเคล้า
ระเบิดระบาดพินาศหนักสยาม สยามหนัก รุกนา
โศกโศกกระทำกระเทือนเศร้า กระทบซ้ำกระแทกสรวงฯ
ดวงเมือง..อาจสิ้นเมื่อ ภัยมา
บุกรุกพลาง..เบียนพา กล่อมพร้อม
คน.. ใจหยาบบาปหนา หมายนั่น เขมือบนอ
เพลิงห่ม..อีกกิเลสห้อม จึ่งเหี้ยมอสูรกระหายฯ
กฎหมาย..เลิกคิดแม้น หมายกฎ
กฎหมู่ กูเริงยศ เที่ยวขย้ำ
ระทมฤทัยระทึกระทวยระทด แลเถิด
เจ็บเก็บ..ฝืนกลืนกล้ำ ปล่อยก้างนานเกินฯ
เชิญเอย..ตามกล่าวอ้าง เชิญเอา
กรุงเทพฯ หรู..ชำเรา กระทั่งร้าว
รัฐขลาด เสื่อม แถมเขลา สนิมเขรอะ
สหายกร่างจึงประกาศกร้าว ถล่มเกลี้ยงทลายกรุงฯ
อนาถกรุง..มาช่วยแก้ คือ..กาล
ความนิ่ง..เฉยนานนาน เผื่อนั้น
สลายถอนกลับคืนสถาน ยังถิ่น
ทุกข์คลุก..อีกยาวครั้น ไม่แคล้วประชาครวญฯ
...........................................
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
1897
