28 พฤศจิกายน 2552 09:33 น.
คอนพูทน
ฉันทลักษณ์..ลักษณ์งามงามคุณค่า
ทุกคำคมเลอค่า..ด้วยขานไข
ความตั้งใจพลาดพลั้ง..อย่างตั้งใจ
กราบมาเพียง..ขออภัย..ใช่นอกครู
อยากครวญซ้ำ..คลอซ้ำเป็นคำซ้อน
เลื่อม..ลายซึ้งซ่อนซ้อน..แล ! อดสู
เราก็เทิดชูไทย..คำไทยชู
ภาษาหรู..อนุรักษ์..อักษรรักษ์
เลยมาลอง..เคียงลานพลางเขียนเล่น
คมสลัก..คำเล่น..คลายสลัก
อารมณ์เพลงบรรเลงพลิ้ว..ปลิวทายทัก
คนรู้จัก..ไมตรีจิตมิตรละมุน
อาจ นอกลู่..นอกทาง บ้างนอกกรอบ
เพราะ..ชื่นชอบเชิงชั้น..อันอบอุ่น
ลีลาล้วนเลิศล้ำ คำเคยคุ้น
ศัพท์สร้อยสุน..ทรท่านสะท้านสะท้อน
ทางจำเจเหห่าง..ลองหันห่าง
บนรอยศิลป์..กวินสร้างวางรอยสอน
กลอนยังคงยงอยู่ยง..คงยังกลอน
ทุกถ้อยท่อน..ร่อนร่ายร่วมรายเรียง
ถักคำเพลินเดินพลาง..วางคำถัก
พลาดพร้อมเถิด..อยากถัก..มิคิดเถียง
หยิบคำเพียงคล้องผูก..ลูกเล่นเพียง
หลงยิ่งลึก..ยากเลี่ยง....หลงยิ่งลึก !
14 พฤศจิกายน 2552 11:16 น.
คอนพูทน
ค่อยค่อยย่ำ..ก้าวย่างทีละย่าง
สุดเวิ้งว้างเบาหวิว..นึกหวั่นไหว
มันปวดใจไยยอก ทุกซอกใจ
ทำไมนะ...ทำไม! ไม่ชนะ
ผีพนัน..โน้มน้าวลากเข้าบ่อน
ทั้งปลิ้นปล้อน..จมปลักกักขฬะ
ล้วนเสือสิงห์กระทิงเถื่อน..คอยปะทะ
เจ้ามือแดก..กินดะโดยดุษฎี
หลงหน้ามืดตามัว...เกลือกกลั้วหมอง
เคยรวยทั้ง..เงินทอง นาไร่ที่
เล่นกับเล่น..เป็นหลักนักเล่นนี้
ข้าวของมีขายหมด..ถึงระทดท้อ
ทั้งบ้านช่อง..ห้องเช่าเคยให้เช่า
สมบัติเก่าคนแก่แต่ก่อน..พ่อ
ละเลงมลาย..สลายไหลกับไพ่ปอ
โอ้..หมดหนอสิ้นหนาประดาตัว
บนทางเท้า..นั่งลงตรงทางเท้า
แสงแดดเช้าแผดโชย..เผาเชื้อชั่ว
เพียงเพราะ เห็นกงจักรเป็นดอกบัว
ที่ซุกหัว เลยหาย...กับสายลม
คงเหลือที่สุดท้าย..ขายขี้หน้า
เชิญเลือกซื้อ เลือกหา อย่าทับถม
เพราะหลงจมจึงประจักษ์..ปลักอาจม
ชีวิตล่มสลายแล้ว...มิเหลือแล้ว !..
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
1852
