28 กันยายน 2550 10:12 น.
คอนพูทน
คนมือคันปั้นคำมานำคิด
ไม่วิจิตรบรรจงคงประจักษ์
ขอบคุณถ้อยร้อยทอมารอทัก
มิตรที่รักถักรสทุกหยดริน
ที่เวิ้งว้างร้างวุ่นละมุนไหว
บ้านกลอนไทยกล่อมท่านทุกย่านถิ่น
ประดุจเดือนประดับดาวสกาวดิน
ยิ้มเมื่อยินดียลกมลเยือน
อนุรักษ์อักษราภาษารื่น
พาชื่นมื่นฉ่ำมองช่ำชองเหมือน
มาร่วมเรียงเคียงรังยังชานเรือน
ผิดถูกเตือนเพื่อนต่างแต่งสร้างเติม
ไมตรีจิตแจ่มจันทร์จึงบรรเจิด
สุดประเสริฐสานสดหยาดหยดเสริม
ทุกคำคล้องร้องครวญชิดชวนเคลิ้ม
ช่างหวานเยิ้มแย้มยามงามระยับ
มิตรอักษรกลอนศรีวจีสวย
ประพนธ์ด้วยพาเด่นเห็นสดับ
ระริกว่อนร่อนไหววิไลวับ
งามประทับทรวงสะท้อนบทกลอนไทยฯ:
22 กันยายน 2550 09:34 น.
คอนพูทน
รุ่งทิวาตาวันก็พลันส่อง
วิหคร้องหวนรับคำขับขาน
อาทิตย์พร้อม..ร้องเพลงบรรเลงงาน
กอไผ่ผสานสีซอ..ล้อสายลม
หนาวน้ำค้างพร่างพรูไก่อูขัน
เสียงรับกันสนั่นนานสนานขรม
แสงใหม่ทาบอาบทอมารอชม
ลุกแล้วล้มนอนลงยังคง..มาว
ประคองร่างพลางทอดสายตาทั่ว
กลิ่นสาบตัวเราเองวังเวงหนาว
น้ำค้างพรมลมพร่างกลางแสงพราว
ลองย่างก้าวแดดแยงเข้าแทงตา
ทิวาวันพลันเคียง..คนเมาค้าง
เดินตรงบ้างทางเบี้ยวดังคนบ้า
แดดอุ่นอุ่น..กรุ่นโชยลมพัดช้า
ลืมเวลาคืนเลือนเหมือนทุกวัน
ตาปรือปรอยเปรี้ยวปากอยากจะถอน
ใจรอนรอนเร่งรี่..ร้านที่ฝัน
แลลุกลนล้มล้าขาพันกัน
เถอะช่างมัน..มากมายหักรายเมา
................................
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
2401
