26 กรกฎาคม 2550 10:25 น.
คอนพูทน
โอ้ยอดรักพักตร์พริ้งมิ่งระย้า
ฉันกลับมาฟ้าสดใสวิไลแสน
จากปลายรุ้งมุ่งมั่นมาดหมายแม้น
เพราะหวงแหนห่วงหาผกากรอง
ฝากดวงใจแด่เจ้าเฝ้ารักษา
ฝากชีวาพาสมภิรมณ์สอง
คงครวญคำจำเรียงคู่เคียงครอง
ยังหวังปองปกปักพิทักษ์นาง
นานจากกันนั่นรักหนักเหนี่ยวหน่วง
ข้าวขาดรวงทรวงซมระบมบ้าง
ขาดคู่คิดชิดเชยเลยเวิ้งว้าง
มองฟ้ากว้างทางไกลให้หวนคืน
แม้นเหนื่อยนักพักกายสุดปลายฝัน
พรธวัลกัลยาเคียงมาชื่น
ปล่อยเปล่าเปลี่ยวเดียวดายหายยั่งยืน
เริงรักรื่นรสรุ่มชุ่มแดดวง
ดั่งวิหคผกผินกรุ่นกลิ่นเก่า
เนิ่นนานเนาเรารักษ์นักแหนหวง
จะซบกอดยอดขวัญบุหลันยวง
เคยคลอควงรวงข้าคืนมาเคียงฯ:~