9 มกราคม 2550 13:36 น.
คอนพูทน
ล้มหายมลายแล้ว.................มณีแก้วก็ล้มหาย
อาลัยให้วางวาย...................ลุล่วงลับดับอาลัย
สดใสสั่งสอนศิษย์...............ใครลิขิตคลายสดใส
ชีวิตและจิตใจ......................มอบเด็กไทยทั้งชีวิต
ลงลับลุล่วงแล้ว.................มลายลง
แท้ชีพปลิดปลดปลง..........แน่แท้
ดั่งแก้วแหลกผุยผง.............คงดั่ง
คราดับลับลงแล้.................ล่วงซึ้งถึงครา
ลาจากลูกศิษย์ล้วน.............ครูลา
นั้นฝากติดตรึงตรา.............หนึ่งนั้น
จิตใจแห่งครูบา..................กายจิต
เหมือนมอบเด็กด้อยชั้น......ช่างได้เสมอเหมือน
เรือจ้างแจวไกลลับ................มิคืนกลับดับเรือจ้าง
ล่มลงตรงหว่างทาง...............ร้างคำครูผู้ล่มลง
สูงส่งสุดศักดิ์ศรี....................เกียรติสตรีนี้สูงส่ง
ชูค้ำความดีคง........................จารึกไว้ได้ชูค้ำ
7 มกราคม 2550 10:20 น.
คอนพูทน
ลมหนาวผะผ่าวผ่าน
กระทบซ่านกระแทกสาว
เย็นยิ่งยะเยือกยาว
กอดกายาก่อนย่ำเย็น
คู่ชิดสนิทแนบ
คราใจแคบหรือลำเค็ญ
ห่างหายมิเคยเห็น
ทุกครั้งนึกระลึกรัก
เคยชื่นระรื่นรส
จะจำจดจิตประจักษ์
ร้าวรานก็นานนัก
เพราะชอกช้ำน้ำคำชาย
พักรักสักอึกรู้
ให้หดหู่เหือดแห้งหาย
เวลาจะพากาย
ละลบเลือนและลืมหลง
แต่หนาวผะผ่าวผ่อง
ลูบไล้ล่องละลิ่วลง
ปลดเปลื้องมิปลดปลง
อนงค์คิดพินิจครวญฯ
5 มกราคม 2550 14:41 น.
คอนพูทน
ปลาบปลื้มใจไทยทองทั่วประเทศ
ทุกขอบเขตสอดคล้อง..ปกครองเหมือน
เหนืออีสาน..ใต้กลางต่างกระเทือน
มาเยี่ยมเยือนย่ำแย่ไม่แพ้กัน
สิทธิทัด..เท่าเทียมทั่วทุกที่
โดนย่ำยีหยามเหยียดอย่างเย้ยหยัน
ไร้วี่แวววุ่นวายพัลวัน
คราถึงขั้นฆ่าเข่นไม่เว้นวรรค
นิ่มไปหน่อยนวลน้องถึงหน่อมแน้ม
เพิ่งแยกแย้มย่างย้ายได้ประจักษ์
ดีเกินเลย..โดนล่อแทบสำลัก
ถึงกระอักอกอ่วม..โอ้..บวมบาน
ตีงูเงี้ยวเขี้ยวขอให้คอหัก
มินานนักจักล่าคืนพล่าผลาญ
แม้นอยู่รอดปลอดภัยไม่วายปราณ
คงมีงานเงื่อนงำให้ทำล้น
สิทธิ์บางอย่างช่างเขาไม่เอาด้วย
ขิงแก่ช่วยชงชัยให้เห็นผล
เดือดร้อนหนอ..ถ้วนหน้าประชาชน
หลายแห่งหน..ทนทุกข์โอ้อนาถแท้..ฯ
......................................
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
1323
