7 เมษายน 2553 10:11 น.
คอนพูทน
อภิสิทธิ์
ประเทศไทย..ตลอดทิศทุกสถาน
เขามอบหมายอนุมัติ..ท่านจัดการ
ท่านคงขลาด..หรือคร้าน..จึง..!.สะท้านสะเทือน
อภิสิทธิ์
เราเพียงเหมือน..มิ่งมิตรหรือไม่เหมือน?
บนความแตกแยกต่าง..ก่อนจางเลือน
คล้ายเสียงเตือน..แยกต่างก่อนจางลา
อภิสิทธิ์
โถมถากลับ..วิกฤตพิษโถมถา
รุกคุกคามลามเลื่อน..เคลื่อนคราวครา
ใหญ่คับฟ้า..กล้านั้นอีกกร่างนั้น
อภิสิทธิ์
แม้นกลัวพลาด..เกรงผิดเลยพาพรั่น
ยิ่งใหญ่เหิมเกริมกร้าว..ขู่เคล้าครั้น
เมืองสวรรค์..อันไสวไพร่ขอครอง
อภิสิทธิ์
กฎหมายเขา..ลิขิต..มาเสียของ
หาที่ใหม่สร้างเมือง..เถิดลองมอง
เขาไม่เกรง..ระเบิดก้องขาดความเกรง
อภิสิทธิ์
บนความหวัง..ชีวิต โปรดอย่าเหวง
ยกกรุงเทพฯ แดนทอง..สนองนักเลง
ดีกว่าเคว้ง..ปล่อยคว้าง..รุมกันฟัด
............................
17 กุมภาพันธ์ 2553 10:17 น.
คอนพูทน
หลายร้อนหนาว..แล้วนั่นที่ผันผ่าน
ก็แค่เพียงเลยผ่าน..ไม่มีผล
บางครั้งท้อ..นึกท้อยังพอทน
โอ้ !.สาวสวยสับสน..ริมซอกทรวง
แล..บ้านช่อง..ห้องหับประดับหอม
ใครพบเห็นชวนหอม...มากสิ่งหวง
มิเคยเลย..มิคลอล่อ..มิควงลวง
เหมือนมืดดับไร้ดวง..ร่วงโรยรัก
ผิดพลาดลง...ตรงไหน? ไยพลาดผิด
ถึงขลุกขลักลองคิด..เหตุขลุกขลัก
พวก..ควงแฟนแขนคล้อง..มองคึกคัก
เกินจักหักใจห้าม..สุด..ห้ามใจ
รอ รถด่วนขบวนสุดท้าย วุ่นวายหวัง
หลายคราครั้งพลั้งนั้น..ฉะนี้ไฉน?
นานปีเดือนเคลื่อนคล้อย..คอยรถไฟ
ที่ฝันใฝ่เพียงคว้า..ยากเกินคว้า
วาเลนไทน์ หลายคู่เขาชู้ชื่น
บาดตาช่างหวานชื่น..สาว..ร้อนฉ่า
ทั้งมุดน้ำ..ดำดินบินบนฟ้า
เธอ !!.ปลอดภัยแห้วพา..ปราศ..ราคี
คงต้อง..หนอ ! ปีหน้า...ฤๅว่าสาย?
มองความสวยแม้นมิสาย..เผื่อ...สบศรี
เพียงหนึ่งปี..สิ่งปองหรือสองปี
คง...อาจมีใครมา..พาลงคาน..
1 กุมภาพันธ์ 2553 09:40 น.
คอนพูทน
แดดสาย..ทอเรื้องส่อง สาดไพร
โชยอุ่น..ละมุนละไม ชื่นแม้
ดังสวรรค์..ที่..เรียงไสว ระเริงว่อน
บินเล่นเกาะหินแล้ ผ่องสล้างชวนหลงฯ
กลางดง..พงพฤกษ์เพี้ยง งามเพลิน
มวลช่อ..มาลีเชิญ พิศช้อย
ธารทองล่อง..โขดเขิน อนันต์ค่า
สัตว์ดื่มกิน..รินร้อย กู่ร้องเจริญรมย์
นานชม..ผีเสื้อช่าง ชวนชม
รวมเหล่า..หยอกเริงลม อร่ามล้ำ
โฉบเกาะ..เลาะหินสม ใจสั่ง
หลายนั่นคลอเคลียน้ำ ชุ่มนี้ฤดีหนอฯ
มากพอ..สวยทั่วพื้น สดับพลอย
อวดแข่งปีกงามคอย เลือกค้น
บางสวย..อย่างเกินสอย ยากสร่าง
คำเล่าขาน..สราญล้น จึ่งแล้วดังเฉลยฯ
เลยเตลิด...หลายสิ่งล้วน อยากลอง
สวยมั่น..ทุกยามมอง ปีกแม้น
สวยจริง..ยิ่งใครผอง มวลเพื่อน
สูงใฝ่..บินสุด..แคว้น สู่ฟ้าพลางฝันฯ
งามครัน..เลยลัดครั้น บินครา
คงเคราะห์กรรม..นำพา พลาดแล้ว
ชมเพลิน..เหลี่ยมภูผา ชนพลั่ก !
ติดรัด..เหมือนติดแร้ว กลิ่นร้ายมลายรานฯ
ทรมาน..ความมอดม้วย มาคลอ
หยากไย่..ใครเพียรทอ ถักไว้
แมงมุมนิ่ง..มองหนอ รสนุ่ม นึกนา
ยากนัก..จักหลุดได้ ปล่อยดิ้นตะกายดาวฯ
ชีพคราว..มืดดับคล้อย ฝากครวญ
หลงหยาด..ในงามยวน ว่าเย้า
เลยพา...ผกผันผวน ทางผิด
ครา..พิฆาต..ระคนเคล้า พิฆาตเคล้าระคนคราฯ
29 ธันวาคม 2552 10:48 น.
คอนพูทน
วัวลา..แม้นอาลัย.........
วัวลา..แม้นอาลัย เมื่อ..เสือไล่..จำใจลา
เสกสรร..สุขหรรษา พรมหอมซับทุกซอกทรวง
งามเด่นประดิษฐ์ประดับ งามประดับเด่นงามดวง
ประสงค์สิ่ง..สวรรค์สรวง ประสบแทบ....ฤทัยไทย
เรียงพร...โปรยรินพร.........
เรียงพร...โปรยรินพร พรจงพราว..เพลินอำไพ
สราญสม..ภิรมย์ใส เถิดมอบโชคทุกมวลชน
ถวิลหวังเหมือนดังวาด สวัสดิ์ไสว..เวียนเยือนวน
สว่างห้วง..เวหาหน ที่ปองหมาย..วิมุติหมาย
มั่งมี..ลาภมากมา สำเร็จมั่นพร้อมมากมาย
ปรีดิ์เปรมเกษมหลาย พิลาสพิไล..ยิ่งลักษณ์เลอ
ส่งสุข....สอ.คอ.สอ......
ส่งสุข....สอ.คอ.สอ สุขหนอเพื่อนเสมือนเสมอ
พบเจอ..ปีใหม่เจอ แต่สิ่งศรี..ที่คุณ..ซึ้ง
พบเจอ..ปีใหม่เจอ แต่สิ่งศรี..ที่คุณ..ซึ้ง......
14 ธันวาคม 2552 17:21 น.
คอนพูทน
จงเป็นเพียงทรายพราวสกาวเก็จ
มิมากมายหนึ่งเม็ดแต่มากมั่น
ขอมีส่วนสร้างสานงานสำคัญ
บนแก้วเจียระไนนั้น..อันงดงาม
จงเป็นเพียง..เยี่ยงน้ำหนึ่งหยดน้อย
ที่รินย้อยรวมยลแล้วล้นหลาม
ทะลักลงทะเลโหมคลื่นโครมคราม
วับแวมวามอร่ามระย้า..ชลาลัย
จงเป็นเพียง..โน้ตเพลงบรรเลงพลิ้ว
หนึ่งตัวลิ่วเลื่อนล่องทำนองไหล
แต่เป็นส่วนของเสียงสำเนียงใน
พราวไสวดังสวรรค์..คนธรรพ์ครวญ
จงเป็นเพียง..กรวดหินแม้นบิ่นหัก
หนึ่งก้อนหนักแน่นนั่นมิผันผวน
ประคับประคองผาค้ำเลิศล้ำล้วน
ขอมีส่วนสร้างสรรค์..บรรพตพอ
จงเป็นเพียง..ดาวพรายประกายแก้ว
ดวงนิดหนึ่งแน่แน่วนุ่มเนียนหนอ
แต่ร่วมเรียงเคียงเคล้าพะเน้าพะนอ
ชิดเคลียคลอดาวระยับ..ประดับฟ้า
จงเป็นเพียง..ปุถุชนแค่คนหนึ่ง
แม้นมิซึ้งรสซับกับปัญหา
ใช่ดาวดวงเดินดินคนธรรมดา
แต่มีค่าบ้างสักครั้ง..ในสังคม..