7 มีนาคม 2554 18:01 น.
คอนพูทน
ฝากคำ..แทบบ่อยครั้ง ทุกครา
ปฏิบัติกิจคิดพา คิดพร้อม
อุบัติเหตุถามหา ทุกแห่ง
ทำนึกตรึกตรองล้อม ก่อนแล้ประโยชน์หลายฯ
หลายราย..ทนปวดร้าว ในรอย
บางนั่งคอยนอนคอย สว่างครั้น
หยุดงานเจ็บถึงหงอย เงินนั่น หมดนอ
ขาขาดกุดพิการกั้น ดั่งแกล้งพิกลกรรมฯ
สำคัญ..คุณล้นค่า เหนือใคร
เป็นห่วงยังเป็นใย ยิ่งแล้ว
บริวารต่างรอไสว หวังย่อม
อีกกลิ่นครอบครัวแก้ว กรุ่นเนื้อรอสนานฯ
เมาคลาน..เถิดอย่าครั้น อยากขับ
ตายนักมากเกินนับ ใช่น้อย
เมาเลยจึ่งอยากหลับ เพียงเล่า ฟังแล
พอสร่างถึงพลางคล้อย แค่นี้ปลอดสนองฯ
คึกคะนอง..ประมาทนั้น คงมินาน
พาประสบพบภัยพาล ทั่วพื้น
จักสมแห่งอวสาน บอกสั่ง
หลายเหล่าสะอึกครวญสะอื้น ว่าโอ้อนาถอันฯ
ฝากกันหนอ..พี่น้อง สักนิด
อะไหล่ในชีวิต นึกไว้
มีหรือไม่มี คิด รอบคอบ
หยุดเสี่ยงอัมพาตไซร้ อย่างซึ้งมหาศาลฯ
............................................คอนพูทน
29 มกราคม 2554 09:22 น.
คอนพูทน
มือถือขวดดวดดื่ม..พลางกระดก
ยกซด..คงหวานสุดอยากปากสั่น
แข้งปัดซ้าย..ย้ายขวาขาพันกัน
เท้าหลังทันเท้าหน้าแท้..หลงทาง
กิตติศัพท์..สดับเรียงเสียงเซ็งแซ่
ผลพลอยพร่างพิษแผล..แผลพิษพร่าง
หยิบมาเรียง..เคียงกันวันเวิ้งว้าง
ยกตัวอย่างถึงประโยชน์..โทษสุรา
ร่ำสุรา..เมรัยเมื่อออกฤทธิ์
ลืมถูกผิดจิตกระเจิง..บันเทิงหา
ขับร้อง..ร่ายฟ้อนรำระบำพา
หลุดลุ่ยผ้าเกลี้ยงผ้า..ยังกล้าเดิน
เสียงกลายกร่าง..บ้างซวนโซเซซัด
ตกหลุมบ่ออุบาทว์วิบัติ..มิขัดเขิน
เที่ยวหยำเปเหหันดั้นดำเนิน
เพี้ยนพาเพลินพูดพล่อย..พลอยพลาดพลั้ง
นัยน์ตาขวาง..ย่างย่ำถลำไถล
หลอกหลอนจิตลากใจ..ใคร่คลุ้มคลั่ง
ไร้กฎ..มีแต่กากยากยับยั้ง
พอเอนหลังเพลียอ่อนล้า..หลับลึก
เสียทรัพย์สิน..นาสวนบ้างขายสูญ
อาดูร..เพียงลองดื่มลืมตรองตรึก
ด่าบิดรมารดาหาสำนึก
บางครั้งคึกฆ่าเข่น..พระเณรชี
ทะเลาะวิวาท..อาจหาญระรานเรื่อง
หมดสิ้นเปลืองปล่อยไป..ในวิถี
ลูกเมียเขา..เผลอเคลิ้มเยิ้มยวนยี
อาหารที่สุนัขทาน..เถอะยังทาน
มหาวินาศหายนะทั้งนั้นหนอ
อย่ารอ..อยากรู้รสซดเถิดท่าน
เมานอนจม..อาเจียนจริงประจาน
คลานสามขามือกอดขวด..เหม็นคลุ้ง๚ะ๛
..........................
3 ธันวาคม 2553 09:04 น.
คอนพูทน
จรัสฤกษ์งามอร่ามเรื้อง เจริญรมย์
พรพระจตุรพรพรม บพิตรพร้อม
สวัสดิ์ไสวประสิทธิ์พิไลสม ศรีประสบ
นำประณตมโนน้อม ประณตน้อมมโนนำฯ
ราชธรรมกราบ..เทิดเกล้า ศิรกราน
ปรเมษฐ์เกษมเปรมสราญ สฤษฏ์ก้อง
เฉลิมขวัญกัปกัลป์วสาน บวรประสาท
เสียงแซ่สรรเสริญซ้อง กษัตริย์ไซร้เกษมสันต์ฯ
เฉลิมชนม์พระราชา ฉลองชัยองค์ราชัน
อาศิรวาทอภิวัน เกษมศรีเปรมปรีดา
ถวายพรองค์ภูมิพล พิพัฒน์พลพูนผลพา
แปดสิบสามพระชันษา จอมจักรพรรดินิรัติศัย
เทวาเทพเทวัญ สรรเสริญน้อมนบภูวไนย
ทรงธรรม์ขัตติยะไทย สวัสดิ์เสวยพระราชสมภพวัน
สว่างนครา..นภาไสวสมัยเฉลิมพระชนมวาร
อัญเชิญเทพทุกทิศสถาน..ทิพย์พิมานสวรรค์
ภิญโญนฤบดีจักรีมหาองค์ราชัน
ศักดิ์สิทธิ์สรรพิศุทธิ์ศรี..พระบารมีล้นพ้น
เฉลิมภพ..มหาบพิตรวิจิตรรุจีประจักษ์
ราษฎร์พร้อมภักดิ์ปีติเพริศพร้อย..พลอยพูนผล
ขอเจริญพระราช..สิริสวัสดิ์พิพัฒน์มงคล
ถวายพระพรองค์ภูมิพล..ทรงพระเจริญเทอญ๚ะ๛
........................................
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า คอนพูทน
20 พฤศจิกายน 2553 10:02 น.
คอนพูทน
สรวงสวรรค์จันทร์กระจ่างเวิ้ง สวรรค์สรวง
โพยมผ่อง.. "ดาริกา" พวง พ่างฟ้า
เพ็ญเดือนสิบสอง...ดวง พิพัฒน์เด่น
ดูระยิบระยับ..ประดับระย้า เบิกแย้มเรืองสยามฯ
อนงค์นาม..นพมาศน้อง อนงค์นวล
เพียงช่อ...พิศเพลินชวน สะพรั่งช้อย
ระหงหอมฝากพระพายหวน ละมุนกรุ่น
มณีเก็จ...งามกลอยก้อย มิ่งแก้วสะคราญสกาวฯ
พราวพราย..สายน้ำหลาก สนานลาน
ศรีสวัสดิ์นิรัติศัย..วาร.. พระพุทธเจ้า
วันเสด็จ..กลับ..ประทับสถาน เทวโลก
สนุกครบ "ประเพณี" เคล้า ชื่นครั้นกมลครันฯ
สีสัน..โคมประทีปสร้าง ผสานผสม
"พระอุปคุตตะเถระ" พรม เพริศแพร้ว
เคราะห์สลาย..กับสายลม สะเดาะสลัด
ปริสุทธิ์..วิมุตติสุขแผ้ว สบเพี้ยงเพียงประสงค์ฯ
ลอยกระทง..ลงเทียบท้อง ธารา
ประนมมั่น..กราบขอขมา ผิดแม้
บุญพระคุณ..แม่..คงคา คณาค่า
ประโยชน์หลากอาบกลืนแล้ มากเลี้ยงมาหลายฯ
สายนที..สวยตลอดทั้ง นครไทย
กระทงล่อง..ลอยพิลาสพิไล อร่ามล้วน
เคียงสวรรค์ธูปเทียน..ไสว คืนสว่าง
เกษมทั่ว..โปรยสราญถ้วน ท่วมท้นอุราเทอญฯ
............................................คอนพูทน
14 กันยายน 2553 12:59 น.
คอนพูทน
กำเนิด..ฉันเกิดมา..
กำเนิดฉันเกิดมา กลางป่าเขาลำเนาไพร
แดดแสงที่ลอดใส ผ่านร่มพฤกษ์อบอุ่นเพียง
ฟักไข่..ใต้พิภพ ครบวันรอเวลาเรียง
ปีกแข็งพากันเคียง แล้วเริ่มคลานค่อยค่อยคลาน
ตะกายดินขึ้นจากดิน ใต้ดินนุ่มอยู่มานาน
เบื้องบนดอกไม้บาน สว่างไสว..โอ้..ดังสวรรค์
กางปีกหลีกบินโบย โหยหากินถ้วนหน้ากัน
โลกสวยช่างสุขสันต์ แดดถักสานบนลานทราย
ด้วงกว่าง โต้ลมไกว ชมไพรเพลินปีกพราวพราย
เดือนล่วงมามากหลาย เที่ยวหาคู่เพื่อเคลียคลอ
เกิดนั้น..ศึกชิงนาง..
เกิดนั้นศึกชิงนาง ได้กลิ่นนางช่างหอมหนอ
โรมรัน..ไม่รีรอ ผู้ชนะครั้น..ได้เธอครอง
นักสู้แห่งขุนเขา ฉายาเขาคือเจ้าของ
ทุกลานคราประลอง ข่าวยินเลื่องประโคมลือ
ชนกัน..เสียงสนั่นไพร ไล่รุกพลางปีกกระพือ
สนานสนุกบ้างลุกฮือ เพียงได้เฮพร้อมกันฮา
ฤดูครบเมื่อถึงคราว จักวางไข่ตัวเมียครา
เทียวหาทำเลหา ที่ไหนดีเริ่มขุดดิน
มุดหัว..ดำดินหาย.
มุดหัวดำดินหาย วางไข่เห็นใต้ดินหิน
แล้วร่างก็ร่วงริน สลายลับไปกับกาล
แล้วร่าง..ก็ร่วงริน สลายลับไปกับกาลฯ
.....................................
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
2149
