28 มีนาคม 2550 10:52 น.
คอนพูทน
จากบ้านนามานานทำงานหนัก
ขอลาพักสักนิดมิคิดเกี่ยง
กลิ่นละอองท้องทุ่งจรุงเรียง
ถ้อยสำเนียงเสียงเหน่อไม่เจอนาน
อัสดงคงลาคราเย็นย่ำ
แม่งามขำเขมกรบังอรหวาน
คงคำนึงตรึงตราทิวากาล
จะกลับบ้านย่านไพรจากไกลมา
กี่ลมฝนทนหนาวรวดร้าวนั่น
เก็บทอฝันฝักใฝ่จะไปหา
แม้นเหนื่อยหน่ายคลายคลอนอ่อนแรงล้า
สู้ฟันฝ่าธามนเพียงพ้นทุกข์
คำสัญญาว่าไว้จำได้สิ้น
จากยุพินผินลามาเพื่อสุข
ทนระทมตรมหนักรักล้มลุก
รานเร่งรุกรุมเร้าเจ้าจงรอ
สานกระท่อมเรือนงามตามเจ้าอยู่
ขุดคันคูคลองใสวิไลหนอ
ปลูกไม้ดอกดาษดื่นชื่นละออ
สุขเพียงพอต่อเติมกลับเสริมรัง..ฯ
24 มีนาคม 2550 18:13 น.
คอนพูทน
เบื้องบนบังบด..จรดแผ่นฟ้า
เบื้องหน้าน้ำปริ่มริมฝั่งฝัน
หาดงามยามนี้สองชีวัน
คลอเคล้าคู่กัน..คืนจันทร์เพ็ญ
ลมทะเลล้อคลื่น..รื่นพลิ้ว
กระทบผิว..ผ่าวเพลินเดินเห็น
ยิ่งดึกดื่น..ชื่นชมลมเย็น
น้ำกระเซ็นแสงจ้าท้าทราย
จูงมือจันทร์มองประคองนั่ง
ใต้สนคลื่นสั่ง..ระลอกสาย
ชิดแนบแอบอิงพักพิงกาย
อุ่นอายอบอวลชวนภิรมย์
โอบกอด..ยอดพธูคู่ชื่น
หวานรื่นระรุมรัก..จักสม
เคลียคลอ..คละคลึงเคล้า..เฝ้าชม
เอวกลมกระซิบใกล้..อายจันทร์
จูบปลอบสองปราง..ก่อนจางจาก
หอมฝากหากฝืนหวนคืนขวัญ
จะถนอมจอมใจไว้ถึงวัน
และยึดมั่นสัญญาวิวาห์เคียง..ฯ
..................................
22 มีนาคม 2550 11:10 น.
คอนพูทน
อรุณเอ๋ยเรือง..รุ่งรางสว่างแล้ว
นวลเอ๋ยแก้วกรรณิกาแม่ตาหวาน
น้องเอ๋ยนุชสุดหวงดั่งดวงมาลย์
ฝันเอ๋ยนานนุ่มนึกระทึกทรวง
อนงค์เอ๋ยขอ..เคียงข้างสองปรางอิ่ม
เนตรเอ๋ยพริ้มยิ้มยวนชวนให้หวง
ชวิศเอ๋ยอวบ..อกอั๋นสนั่นยวง
พิศเอ๋ยพวงอำไพในนิมิต
ใจเอ๋ยรื่น..ตื่นรับทุกหยดรส
จำเอ๋ยบทฝันแบบแนบสนิท
เขินเอ๋ยอายชายตรองมาลองคิด
แม่เอ๋ยนิดหน่อยนึง..เผื่อถึงเธอ
พลิกเอ๋ยหมอนนอนฝันถึงกันบ้าง
โชคเอ๋ยช่างชวนช้ำนำเสนอ
ลองเอ๋ยลองถามหล่อนตอนเจอะเจอ
คงเอ๋ยคราวบ่าวเก้อชะเง้อมอง
เพียงเอ๋ยสายตาสานเมื่อพานพบ
หล่อนเอ๋ยหลบไกลแลไม่แคร์ข้อง
รู้เอ๋ยรู้รวงเรียวมิเกี่ยวดอง
ขอเอ๋ยใจแค่จ้องน้องเนื้อเนียน..ฯ
................................
20 มีนาคม 2550 10:49 น.
คอนพูทน
เช้าล่า..ฆ่าล้วนเชือด พุทธชน
ทานทุกข์ทนท้อทาง เที่ยงแท้
เพราะเพียงเพื่อแผลผล ผลาญพล่า
ไล่ล่าลุลับแล้ เลือดล้นละเลงลาน
มืดราญ..พานม้วยมอด มุสลิม
ระเบิดคร่า..สนิมสังคม คุร้าว
ชาชินช่ำชองชิม ชาติชั่ว
กุข่าวทหารเข้า ว่าคล้ายโจรครัน
ปลุกปั่นเป่าปล่อยปลิ้น ปล้อนปลง
ครุ่นคิดคงคราเครียด คับแค้น
ยั่วแยงแหย่ยุยง แยะแยก
มุ่งมั่นมาดหมายแม้น มั่วนั้นศาสนา
มาพลาง..หน้าปิดพร้อม ผูกตา
พันพ่วงพาพวกผอง พรั่งพร้อม
หญิงเหล็กเด็กคนชรา มาปลด ปล่อยเฮย
เกณฑ์กฎหมดนำน้อม ยากนี้ถึงใน
ใจจง..คงอย่าแล้ หลงทาง
ว้าวุ่นวางว่ายเวียน ว่าไว้
มารมันมุ่งหมองหมาง มนุษย์เมื่อ
ศาสน์เสื่อมนำเสี้ยมไซร้ อย่าซึ้งสนองสานฯ
................................................
18 มีนาคม 2550 11:11 น.
คอนพูทน
พบเธอปทุมกนิษฐา
กษมาอุราอิ่ม
เพียงพิศก็เพลินจิตตพิมพ์
นุชงามอร่ามศรี
เห็นแรกระรื่นกมลรน
นฤมลฤทัยมี
เนื้อนวลอนงค์ศิรมณี
วรวิชวิจิตรแล
สวยแจ่มขจรนิจวจี
นุวดีนะดวงแด
นางคมสะคราญพิมลแข
ก็จะรักสุภัคขวัญ
ยลพักตร์ยุพินพิศประภัสสร์
ชนภัทรประจักษ์พลัน
ยิ้มนวลประหนึ่งบวรนันท์
ก็สกาวสนั่นไกล
พบสาวพิสุทธิ์จิตรสน
ฤดิดลสวรรค์ใด
งามสมประสิทธิ์ขจรใส
ชมนาถพิลาสนวล
..................
Calendar
Lovers
28 คน เลิฟคอนพูทน
หน้าส่วนตัว
1433
